🌸 دانلود فیلم Exodus: Gods and Kings 2014 (خروج: خدایان و پادشاهان)

خروج: خدایان و پادشاهان 2014 (به انگلیسی: Exodus: Gods and Kings) یک فیلم ماجراجویانه و محصول 2014 کشور اسپانیا, بریتانیا, ایالات متحده آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که این فیلم داستان حضرت موسی و رهبری قوم بنی اسرائیل را در خارج از مصر به تصویر می کشد....

این فیلم به کارگردانی Ridley Scott, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Exodus: Gods and Kings 2014 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Christian Bale, Joel Edgerton, John Turturro, Aaron Paul, Ben Mendelsohn, María Valverde, Sigourney Weaver, Ben Kingsley, Hiam Abbass, Isaac Andrews, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود خروج: خدایان و پادشاهان 2014 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Christian Bale, Joel Edgerton, John Turturro, Aaron Paul, Ben Mendelsohn, María Valverde, Sigourney Weaver, Ben Kingsley, Hiam Abbass, Isaac Andrews, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی خروج: خدایان و پادشاهان 2014 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Exodus: Gods and Kings 2014 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 PG-13 بوده و قبل از دانلود فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG-13 سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای ماجراجویانه, درام, اکشن, بوده و محصول کشور اسپانیا, بریتانیا, ایالات متحده آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Exodus: Gods and Kings 2014 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم خروج: خدایان و پادشاهان 2014 6.0/10 از 10 می باشد.

خروج: خدایان و پادشاهان داستان حضرت موسی و رهبری قوم بنی اسرائیل را در خارج از مصر به تصویر می کشد...
داستان زندگی و جنگ حضرت موسی علیه فرعون مصر رامسس دوم که از بچگی با یکدیگر در دربار بزرگ شده اند و هر دو ژنرال ارتش هستند، ولی سرنوشت این دو با پادشاه شدن رامسس دوم و گرفتن لقب فرعون جدا میشود...
داستان خروج: خدایان و پادشاهان در مورد حضرت موسی است که که رهبریش را در زمان بردگان مصری به تصویر کشیده …
موسی، رهبری مقاوم و دلیر، علیه رامسس دوم، پادشاه مصر، شورشی بر پا می کند و ششصد هزار برده را در فراری تاریخی از مصر رهبری می کند.
موسی رهبری مردم را به دست میگیرد و برضد فرعون مصر، رامسس به پا می‌خیزد. او 600 هزار برده را در سفری شگفت انگیز از مصر فراری می‌دهد ...
موسی رهبر مخالف ( موسی ) بر علیه رامسس ( رامسس ) فرعون مصر ( رامسس ) را بر روی سفری تاریخی به فرار از مصر و چرخه وحشتناک طاعون مرگبار بر می‌دارد .
هجرت خدایان و پادشاهان رهبر سرکش موسی علیه فرعون مصر رامسس دوم قیام می کند و ششصد هزار برده را در سفری عظیم برای فرار از مصر و چرخه وحشتناک طاعون های مرگبار آن قرار می دهد...

جهت دانلود فیلم Exodus: Gods and Kings 2014 (خروج: خدایان و پادشاهان) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

موسی، حاکم مصری در آغوش گرفته که به نجات دهنده برادران واقعی خود تبدیل می شود، سعی می کند یهودیان ستمدیده را پس از گردهمایی با خدا نجات دهد.

شما می توانید ادعا کنید که سیسیل بی دمیل حماسی ده اتهام (1956) ) جای تعجب ندارد، کارشناسانی که خروج را غیرقابل تعجب می نامند، معادل این است که می گویند پایان کشتی تایتانیک غافلگیرکننده نیست.

نابهنگامی ها، اشتباهات قابل تأیید، مذهب و حماسه دمیل در کنار، «رفتن» یک مسابقه نیمه دور و فیلمی فوق العاده است. ریدلی اسکات فرض می کند که روایت موسی هک شده به نظر می رسد و بنابراین به نظر می رسد که تکمیل آن به طرز شرم آوری افزایش یافته است. بسیار شبیه نمایش دراماتیک قلمرو بهشت (که قابل تصور است برای تسکین زمان نمایش فیلم یا بررسی انبوهی از اقتصاد اجتماعی که پذیرفته اند سیسکل و ایبرت در پایان عصر هستند).

بازی در سطحی است. شما انتظار دارید، سیگورنی ویور در زمان نمایش محدود خود در نقش تویا مجبور است، جوئل ادگرتون فوق‌العاده است و Ramesses II او خلق می‌شود. کریستین پارسل یک نمایشگاه افراطی دیگر برگزار می کند، موسی او همان چیزی است که برای بازگویی معاصر انتظار دارید. متأسفانه با توجه به زمان اجرای آن، از بازیگران مکمل باورنکردنی از جمله هر گونه ظاهری از آرون پل و بن کینگزلی استفاده نشده است. زیپورا ماریا والورده هر صحنه را می گیرد و سرگرم کننده باندل را روی انگشتانش نگه می دارد. به نظر می‌رسد تعداد عکس‌های پرسپکتیو بالاتری نسبت به یک بسته خانوادگی از انگشتان ماهی وجود دارد، با این حال نمی‌توانید با برداشتن شارژ از محدوده اسکات، پاک کردن کار دوربین و مسیری که غیرمعمول است، کمک کنید. لباس‌ها درجه یک هستند و تنظیمات مصر نمونه‌کننده است. اگرچه موسیقی آلبرتو ایگلسیاس به اندازه آهنگ Combatant 1999 مهم نیست، اما مطمئناً موسیقی، مجموعه‌ها و تزئینات قدیمی را تکمیل می‌کند (که برخی از آنها متقاعدکننده‌تر از بقیه هستند).

Exodus (و نام‌های بی‌معنی موجودات و فرمانروایان الهی). ) متعهد به خواهر و برادر فقید خود تونی است، پیشنهاد اسکات در انتقال آن واضح است، منسجم و خوش ذوق برای جمعیت عمومی است، 10 Torment تا حدی شبیه یک کانال عمومی جغرافیایی فوق العاده است، و تقسیم اقیانوس سرخ. موج در طبیعت. گفته می شود، اسکات به شدت آن را نامطمئن نگه می دارد و شخصیت بهشتی آن را حفظ می کند. آیا خدا اصیل است یا برای او، یا خدا یک بچه جوان با قدرت های خارق العاده است، انتخاب به عهده مردم است.

برای چنین داستان قابل توجهی، و بدون مشکل خاص خود، طبیعتاً شگفت زده شدن و شوکه شدن واقعاً چالش برانگیز است. با وجود این، برای کسانی که تازه با داستان آشنا شده اند و آن را جدید بررسی می کنند، درک چشم انداز اسکات، وسعت، پاک کردن کار دوربین و عنوان کار دشواری نیست.

سال 1300 قبل از میلاد و موسی، (دسته بسته مسیحی) فردی از خانواده امپراتوری در کنار فرمانروای رامسس، (جوئل اجرتون) برای نبرد با نیروهای مسلح هیتی آماده می شود. پدر رامسس، ستی، (جان تورتورو) به هر دوی آنها از پیشگویی می گوید که در آن گفته می شود یکی از آنها موظف است وجود دیگری را نجات دهد و رهبر شود. همانطور که موسی به پایان می رسد رامسس را از مرگ غیرقابل اجتناب در منطقه جنگ نجات می دهد و هر دو را تا حدی آشفته می کند. موسی به شهر پیتوم می رود و هگپ (بن مندلسون) را ملاقات می کند که بر هر یک از بردگان یهودی می نشیند و از شرایطی که در آن زندگی می کنند بیمار می شود. در آنجا از نگهبانان یهودی خود بازگو می شود و می فهمد که چگونه او در کودکی توسط خواهرش میریام (تارا فیتزجرالد) فرستاده شد تا توسط دختر کوچک فرعون بزرگ شود. دو عبری پشت بام را رها کرده بودند و برای آموزش هگپ در مورد کشفشان مسابقه می دادند.

کمی پس از بازگشت موسی به ممفیس، ستی می گذرد و رامسس به عنوان فرعون جدید جایگاه خود را پیدا می کند. هگپ در ممفیس ظاهر می‌شود و شخصیت اصیل موسی را برای رامسس آشکار می‌کند، که به سختی می‌توان آن را تصدیق کرد. با این وجود، رامسس از میریام بانوی کارگر سوال می‌کند و در صورتی که درباره گذشته موسی دروغ می‌گوید، دست‌های او را برمی‌دارد. با شنیدن این حرف، موسی به محافظت از او می‌پرد و قبول می‌کند که همه چیز معتبر است، که حاکم تویا، (سیگورنی ویور) را پر از خشم می‌کند. رامسس، موسی را تبعید می‌کند، که با فرمانروایی تویا که نیاز به اعدام او دارد، مهربانی نمی‌کند. موسی قصد دارد مصر را ترک کند و با مادر و خواهر عادی خود میریام ملاقات می کند که او را مویشه، نام اصلی او می دانند.

مسئله او در بیابان او را به میدان می برد، جایی که با او آشنا می شود. زیپورا (ماریا والورده) و پدرش جترو (کورک مالکیان). موسی که در حال حاضر چوپان است با زیپورا ازدواج می کند و با هم صاحب فرزندی به نام گرشام (هال هیوتسون) می شوند. نه سال می گذرد و موسی آسیب دیده در گل می خوابد. با این وجود، او شروع به درمی‌یابد که خداوند برای او ترتیبی داده است، زیرا توسط شخصی کوچک به نام ملک، (ایزاک اندروز) به او می‌رسد...... رسول خدا.

سپس، در آن نقطه، فیلم به مناسبت‌های مختلفی سفر می‌کند که افسانه موسی را می‌سازد. ریدلی اسکات به وضوح گفت که اولین قسمت از Departure: Divine Bens and Lords به مدت 4 ساعت ادامه داشت، که با توجه به شرایط، 90 دقیقه قبل از تحویل به فیلم ها فاصله گرفته است. پس از تماشای مهاجرت انبوه، نمی‌توانستم ببینم 90 دقیقه فیلم در کجای ترکیب قرار می‌گیرد. همانطور که گفته شد، فیلم دارای اظهارات معتبر است، با برخی تاثیرات استثنایی و آرایشی شگفت انگیز. مجموعه‌ها فوق‌العاده و مجلل هستند و بخشی از لابی‌ها و راهروها بی‌پایان به نظر می‌رسند. فکر می‌کردم که فیلم چند نمایشگاه معقول داشت، کریستین بانش در نقش موسی، ماریا والورده: زیپورا، تارا فیتزجرالد: میریام انتخاب من هستند. هجرت دسته جمعی: موجودات الهی و فرمانروایان سوابقی معقول از روایت موسی است.......آیا به بزرگی 10 فرمان است؟.....من نگران نیستم.

در صورتی که خروج: خدایان و پادشاهان را با دقت قابل تایید تصمیم بگیرم، به احتمال زیاد 0/10 دریافت می کند. در هر صورت خوشحالی من از این بابت وقتی بیشتر شد که اینطور فهمیدم بدون شک جنگنده خواهد بود و خروج: خدایان و پادشاهان فوق العاده ای است. از این رو، دگماتیست درونی ام را پشت سر گذاشتم و به همان شیوه مبارز به سمت خروج: خدایان و پادشاهان حرکت کردم - داستانی ساخته شده در دنیای قدیم که در آن چند شخصیت دارای یک فرض قابل تایید هستند. با این روش، همه بحث‌ها و نزاع‌ها از بین می‌رود و شما با یک افسانه‌ای افسانه‌ای جذاب باقی می‌مانید که بدون در نظر گرفتن اینکه آیا هرگز به طور کامل به سطوح شگفت‌انگیز گلادیاتور نمی‌رسد، درگیر می‌شوید.

مدیر اصلی کیفیت فیلم به سه نفر تعلق داشت: ریدلی اسکات، کریستین باندل و جوئل ادگرتون. و ده عفونت

من برای همیشه سبک ریدلی اسکات را دوست داشتم. من جلسات زیادی را دیده‌ام که در آن‌ها می‌گوید از «آفرینش جهان‌ها» قدردانی می‌کند و این توانایی‌ها دوباره در مصر باستان به نمایش گذاشته می‌شوند. همه چیز فوق العاده حماسی به نظر می رسد، از مبارزات گرفته تا اقامتگاه های سلطنتی، گروه ها و دکورها. (مطمئنم که افراد زیادی هستند که به خاطر این چیزها شایستگی تقدیر زیادی را دارند، اما نیازی نیست که آنها را مانند یک گفتمان قدردانی از اسکار پست کنم.) من به طور کلی به جهان های ریدلی اسکات اعتماد دارم که آیا آنها به خوبی مستند شده باشند و چه زمانی. غرق در این سیاره، من برای باز شدن داستان آماده هستم.

از دیگر ویژگی های اساسی فیلم، دو نمایشگاه کانونی از کریستین پارسل در نقش موسی و جوئل ادگرتون در نقش فرع رامسس است. Bunch به طور قابل اعتمادی عالی است، جای تعجب نیست، اما من حاضرم تا حدودی بیشتر از ادگرتون به خاطر اینکه فاروه را فردی جذاب و متفکر ساخته است - تا حدی که تصور کنم نامیدن او یک شرور غیرمنطقی باشد. بهترین صحنه های فیلم، صحنه های رامسس و موسی است و من کاملاً به رابطه آنها اطمینان داشتم.

آفت ها فوق العاده اجرا شدند! این مبارز نیست با یک شوت از راه دور. متأسفانه، بخشی از محورهای داستانی و موضوعات این دو فیلم به قدری با هم مقایسه می شوند (مخصوصاً در شروع کار) که هنگام تماشای مهاجرت دسته جمعی و خروج از نظر در بررسی، نمی توان از لحاظ فکری با این دو در تضاد بود.

یک مسئله این است که در کنار رامسس و موسی، شخصیت‌های مختلف تقریباً هیچ ارتباطی با من برقرار نکردند. در واقع، به هیچ شخص دیگری کار زیادی داده نشد. گاهی اوقات، افراد مشهوری ظاهر می‌شوند و بخشی از طرح را درک می‌کنند، اما واقعاً هیچ شخصی به آنها داده نمی‌شود.

یک موضوع بسیار جدی‌تر، نمایش دوم نسبتاً تنبل است. قسمتی وجود دارد که احساس کردم ممکن است مخفف شده باشد یا به طور کامل قطع شده باشد. با توجه به نگرانی مشروع برای رایگان نگه داشتن این اسپویلر، در صورتی که در نهایت روی صندلی خود بچرخید، زمان را بررسی کنید و در مورد زمانی که بیماری ها در حال آمدن هستند فکر کنید و سپس آن را ردیابی کردید، نمی گویم کدام یک. این یک فیلم طولانی است و من این را رد نمی‌کنم که گهگاه طولانی‌تر را احساس کردم. خوشبختانه تظاهرات اول و سوم به قدری پر از فعالیت است که تقریباً قابل بخشش است.

به طور کلی، فیلمی جذاب و در عین حال ناقص و مطمئناً ارزش دیدن در یک صفحه بزرگ در فیلم Exodus: Gods and Kings را دارد.

ریدلی اسکات مهربان چرا؟. به چه دلیل به طور کلی این کار را ادامه می دهید. من می دانم که شما رئیس فوق العاده ای هستید، در دوران طلایی خود این را نشان دادید، با این حال در حال حاضر فیلم های فراموش نشدنی و به طور کلی وحشتناکی مانند: هانیبال، رابین هود، راهنما و در حال حاضر این را می سازید.

داستان درباره موسی است که در برابر فرعون مصری رامسس عروج می کند و 600000 برده را در سفری خارق العاده از مصر و الگوی عصبی آن از بیماری های ویرانگر قرار می دهد.

با قضاوت بر اساس تریلرهای این فیلم، من واقعاً برای فیلم انرژی گرفتم، زیرا به نظر می رسد انرژی زا، حماسی است و به نظر می رسد بارهای حماقت آمیز باشد. تا زمانی که ممیزی فیلم را قطع کردم و در RT آن 2.8 درصد و در متاکریتیک حدود 5.2 درصد داشت و اجازه دهید من واقعاً از شنیدن آن ناامید شده بودم، فکر می کردم بالاخره ریدلی اسکات بالاخره مو جو خود را پس گرفت، هر چند که نتوانسته باشد. 't

RANT Time: وقتی مقاله‌ای درباره افراد قطع می‌کنم، غر می‌زنند که هیچ کدام از مجریان مصری مصری معروفی را که امروزه شناخته می‌شود بازی نمی‌کنند، و خود رئیس ظاهر شد و گفت که نمی‌تواند با هنرمندانی از شهرستان‌های مختلف کار کند. مانند مصری، به این دلیل که کار سختی است و او با آنها کار زیادی نمی کند. با شنیدن اینکه من ریدلی را در این مورد رها می کنم، نمی توانید با افرادی که از کشورهای مختلف هستند کار کنید؟ متأسفانه من شما کسی نیستید که ما را به‌عنوان یک اسپرینتر خارجی، رزمنده و پیشرو انتخاب می‌کنید. مردی که شما می شناسید در هماهنگی مهارت دارد و نمی توانید با افرادی از کشورهای مختلف کار کنید، با توجه به این که "کار سخت است"، تصمیم گیری در مورد Outsider و Sprinter پیشرفته که انجام آن واقعا دشوار به نظر می رسید و احتمالاً بیشترین مصرف را داشت. روز به پایان برسد. این برای شما ساده است، اما لازم نیست با افراد مختلف از کشورهای مختلف کار کنید، با این حال من واقعاً فیلم های مختلف شما را دوست دارم.

در هر جایی که من واقعاً دیدگاهی پذیرا را به خروج: خدایان و پادشاهان وارد کردم، حتی با اخباری مانند آنچه واقعاً من را آزار می‌دهد، اما در همان زمان شاید سرگرم‌کننده‌ها بتوانند آن را انجام دهند، و اجازه دهید به سادگی بگویم در پی از نظر نقد فیلم، هر چند آنطور که کارشناسان ممکن است آن را به تصویر بکشند، وحشتناک نیست، اما واقعاً ناامیدکننده است.

کریستین پارسل موزس را به عنوان آقای Bunch تایید کرد که می تواند هر شغلی را که در آن کار می کند، ثابت کند. ممکن است یکی بدش نیاید اما نمایش وحشتناکی از خود نشان نداده است. جوئل ادگرتون نیز تایید کرد. این می تواند واقعاً کلمات نامناسب و نه بسیار مبتکرانه برای استفاده برای این دو ارائه به نظر برسد، اما همانطور که گفتم نمایشگاه های آنها شگفت انگیز یا استثنایی نبود، بدون شک من به آن پایبند هستم که خوب است.

جلوه های بصری بسیار عالی بودند و باید بگویم که قسمت اقیانوس قرمز اساساً تمام شده بود. هماهنگی ریدلی توسط و توسط لعنتی عالی بود، در هر صورت، وقتی من آنقدر از او راضی نیستم که چنین انتخاب ناخوشایندی را دنبال کرده است، او همچنان می‌کوشد بر من غالب شود.

حال برای مسائل بزرگ: روایت موسی و اقیانوس سرخ باید جذاب‌ترین و خلاق‌ترین داستانی باشد که در هر مقطعی دیده‌ام، با این حال در خروج: خدایان و پادشاهان در سایه‌ی داستان از گذشته می‌گذرد. صحنه های فعالیت و برای اینکه اشتباه نکنم، حس فعالیت کاملاً عالی بود، اما فراموش نکنید که دارید یک داستان مثال زدنی از موسی را بازگو می کنید. سیگورنی ویور در خروج: خدایان و پادشاهان هدر رفت و دیدن آن بسیار ناراحت کننده است، آیا او مادری است که عاشق سرگرمی لعنتی فوق العاده ای است که در مشاغلی است که فقط توانایی او را برای هدر دادن می گذارد. آرون پل نیز در خروج: خدایان و پادشاهان بسیار شبیه ویور هدر رفت.

خروج: موجودات الهی و فرمانروایان باید بی‌حرمانه‌ترین و ناامیدکننده‌ترین فیلم امسال باشند و من واقعاً معتقدم که خروج: خدایان و پادشاهان باید عالی باشد، اما در نهایت به شکست یک رئیس ختم شد. که از نور نقطه اش استفاده می کنند.

موسی، یک پیشگام، باید با فرعون مصری رامسس، که زمانی او را خواهر و برادر خطاب می کرد، مبارزه کند. موسی با یاری خداوند به خویشاوندان خود، بردگان یهودی، می پیوندد تا برای فرصت خود بجنگند و در جستجوی آزادی، افراد در برابر بیماری های ویرانگر پایداری کنند. علی‌رغم اینکه ریدلی اسکات به ساختن فیلم‌های متحرک خارق‌العاده مشهور است، جایگاه او اخیراً به دلیل برخی فیلم‌های منصفانه تا تاسف‌بار دچار افت شده است. خروج باید نشانی از ظرفیت‌های اسکات باشد، با این حال او یک فیلم غیرقابل توجه دیگر را با نمایش‌های بصری فراوان و حداقل جلوه‌های نزدیک به خانه ارائه می‌دهد. در واقع، حتی سرگرمی‌ها نیز با توجه به این واقعیت که زمان زیادی صرف موسی به تنهایی می‌شود، به جای ایجاد روابط او با شخصیت‌های مختلف، احساس کمبود می‌کنند. در نهایت، من فقط این را برای صحنه‌های طاعون و فینال پیشنهاد می‌کنم، همه چیزهای دیگر شما را وادار می‌کنند که واقعاً چندین بار به ساعت خود نگاه کنید. من در داستان‌های کتاب مقدس استاد نیستم، به جز اینکه واقعاً فیلم ده را می‌شناسم. اتهامات مربوط به سال 1956، و اینکه چگونه افراد را با پیشرفت های خود در شگفتی واداشت. اکنون که به دورترین حد سال 2014 نزدیک شده‌ایم (سال نوی پربرکت برای کسانی که این را در سال 2015 مطالعه می‌کنند) تصاویر بصری در حال حاضر آزمایشی نیستند. بنابراین متوجه شدم که در آن زمینه راضی خواهم شد. همه چیز به من مربوط می شد که این داستان چگونه می شد، به این دلیل که رئیس ریدلی اسکات در این چند سال مشکل ساز بوده است. هنرپیشه های انگلیسی در گروه های مصری قدیم بیهوده به نظر می رسند، شما نمی خواهید استرس نداشته باشید. برای منطقی بودن، خروج: خدایان و پادشاهان برای جمعیت کلی تهیه شده است و برای آن شما سرگرمی های غیرقابل انکار و در عین حال ماهر می خواهید، و موارد زیادی در مهاجرت جمعی وجود دارد. برجسته ترین اعدام کریستین باچ در نقش موسی است. شخصیت او می توانست بدون کشش زیادی به عنوان یک پیامبر قادر مطلق نشان داده شود که او را کاملاً غیرقابل ربط می کند. در عوض، Bunch با موفقیت مبارزات و سوالات درونی خود را به ویژه در طول عفونت نشان می دهد، که آیا هدف وسیله را مشروع می کند یا خیر. فقط اجازه دهید، به شانسی که او کاملاً توسط افراد زیادی که بیماری‌ها را تجربه کرده و منتقل می‌کنند، مشخص شده است، او یک آدم تند و سریع است. در بالای بازیگری، مقیاس و جزئیات اضافه شده به صحنه مصر قدیم شگفت انگیز است. جوامع شهری و زندگی بردگان در اطراف قابل درک است، بنابراین شما کاملاً در آن دنیا غوطه ور هستید. CGI در طول صحنه‌های طاعون واقعی و ناراحت‌کننده بود، که بدیهی است که به غوطه‌ور شدن اضافه می‌کرد.

حتی با وجود جنبه‌های مثبت، چند مشکل در فیلم Exodus: Gods and Kings وجود دارد که باعث می‌شود فیلم به طور کلی یک رویارویی دلپذیر نباشد. برخی از مسائل عجیب و غریب سرعت وجود دارد. یک ارائه شتابزده، یک مرکز حمل و نقل، سپس، در آن نقطه، یک قله و پایان افزایش یافته است. شاید این آشنا به تازگی تصاویری از مصر باستانی را ارائه کرده است. زمان زیادی برای ارتباط رامسس و موسی صرف نمی شود، که باید تقویت کننده شخصی کل فیلم باشد. بنابراین فرصتی برای اضافه کردن هر گونه عمق وجود دارد. در مورد مرکز، داستان به خزش می رسد که فقط بر موسی و شخص مهم او تمرکز می کند. برای تشدید وضعیت، ما او را در 1 ساعت آخر فیلم دیگر نمی‌بینیم، بنابراین زمان صرف شده برای ایجاد رابطه زناشویی آنها کاملاً بیهوده بود. سپس، در آن مرحله، تهیه‌کنندگان فیلم احتمالاً اذعان کردند که برنامه‌ای برای هزینه‌هایشان باقی مانده است، بنابراین همه چیز را در زمینه‌های بصری برای اوج انجام دادند، نه تمرکز بر داستان‌سرایی.

اصولاً، مهاجرت جمعی: الهی. موجودات و اربابان نمونه ای از داستان است که به جای اینکه صحنه در خدمت داستان باشد، در خدمت نمایش است. هنگام ایجاد Departure، نیازهای تولیدکنندگان از دست رفته بود. کریستین پارسل ممکن است کیفیتی قابل بازخرید داشته باشد، اما دلیلی برای دیدن آن در فیلم Exodus: Gods and Kings نیست. در صورتی که نیاز داشته باشید، کاملاً شایسته استریم یا اجاره است.

در وبلاگ نظرسنجی فیلم من اطلاعات بیشتری را مشاهده کنید. The Stub Authority: http://thestubcollector.wordpress.com/

تماشای خروج: خدایان و پادشاهان مانند رفتن به پرهزینه‌ترین غذاخوری اغراق‌آمیز اطراف بود، انتظار شگفت‌انگیزی را دارید، مبلغ زیادی را پرداخت می‌کنید، در نهایت تمام چیزی که با آن هستید نفرت هویت، خستگی و این احتمال است که شاید شما باید در خانه می ماندم و همه چیز را در نظر می گرفتم.

بر خلاف نوح، فیلم «خروج» ساخته ریدلی اسکات نگاهی کمتر علمی تخیلی به داستان سختگیرانه مهاجرت دسته جمعی دارد. این به داستان اول بستگی دارد و هیچ تمایلی به حذف خود از آن ندارد، اما واقعاً به این معنی نیست که تا حدودی این کار را انجام نمی دهد.

طرح اصلی به داستان اول متصل است و پیشرفت های انجام شده برای آن بسیار جزئی است، اما اینجا جایی است که فیلم شروع به ارسال پیام های ترکیبی می کند. تصویر تمدن مصر و 7 بیماری به عنوان آغاز می شود. عاقل بودن و رئیس باید یک نوع حمایت علت-آثار هم به 7 بیماری و هم به استراتژی های مصری اضافه کند (بازیگران ماهی می خورند، ماهی ها پوسیده می شوند، قورباغه ها آب را دوست ندارند و به اوج می رسند - - - و غیره) هنوز که به سرعت بخشی از راه فیلم را ناپدید می کند که با اراده الهی (مثلاً 7 بیماری) یا حماقت (به دلیل استراتژی های مصر) جایگزین می شود. بر اساس طرح داستان، این احتمال وجود دارد که خروج: خدایان و پادشاهان توسط دو نفر در اتاق های مجزا و بدون هیچ گونه مکاتبه ای ساخته شده است. روابط (ارتباط بین خدا و موسیس، بین فرعون و مویسس، میان مویس و یهودیان و بین مویزهای بی پایان). اینجاست که تصاویر متحرک به سادگی از دیدگاه کتاب مقدس خارج می‌شوند و این کار را به‌گونه‌ای انجام می‌دهد که با این پرسش مواجه می‌شوید: «چی بود که باید به من می‌گفت؟». نوع پیام هایی که از طریق این شخصیت ها ارسال می کند و ارتباطات بین آنها تا حدودی ترکیب شده است. مویزس به عنوان فردی معقول تر و شکاک تر معرفی می شود که به کیفیت اخلاقی خودش بستگی دارد. خدا به‌عنوان یک مرد خرابکار معرفی می‌شود که خوب به نظر نمی‌رسد. فرعون به عنوان فردی با احساس ناتوانی جدی و مسائل بابا معرفی می شود. یهودیان صرفاً در جستجوی نجات هستند.

ارتباط بین خدا و مویزس بدون شک تیره شده است، خدا نیاز به آزادی یهودیان دارد، زیرا اجازه می دهد آنها برای مدتی طولانی تحت انقیاد باشند، اما مویزس نیاز به توضیح ندارد. دقیقاً همان چیزی است که به طور کامل نمی پذیرد که این بسته شدن وسایل را مشروعیت می بخشد. این رابطه بر چند موضوع فلسفی جذاب تأکید می کند، به عنوان مثال: کیفیت اخلاقی و اجزای بهشت، اما در هیچ یک از آنها به درون و بیرون نمی روند. در نهایت شما با این تأثیر مواجه می شوید که خدا فقط یک جوان است که آنچه را که مناسب می بیند انجام می دهد و مویزس به سادگی آن را مدیریت می کند و سعی می کند بهترین کار را انجام دهد.

ارتباط بین مویسس و فرعون در تمام مدت کاملاً ناپخته است، شما فقط فیلم را طوری شروع می کنید که فرعون از مویسس بدش می آید زیرا او از او برتر است. بنابراین فرعون پیوسته است. جستجو به دلیل انگیزه هایی برای حذف او از قلمرو. چرا ؟ او احتمالاً از چهره خود متنفر است ...

ارتباط بین خدا و فرعون ( مصریان ) یک ارتباط ناهموار است . موجودات الهی آنها را به دلیل ظلم به یهودیان تحقیر می کند. این به طور تصادفی مشخص نمی شود. او به گونه ای به تصویر کشیده شده است که به نظر می رسد او عاشق کشتن مصری های صادق است و این باعث می شود که فکر نکنید که شیطان چقدر وحشتناک است به احتمال زیاد که خدا یک سادیست است.

و سرانجام ارتباط بین مویسس و یهودیان به عنوان یک توده پیشگام کاملا استاندارد از رابطه افراد تحت آزار و اذیت ترسیم می شود. همان چیز قدیمی اضافه شده در کنار نیاز به فرصت، او فرصت را تضمین می کند و آنها از نوعی رهبری پیروی می کنند.

همه در تمام تلاش‌های فیلم، بهتر است دیدگاه دیگری در مورد داستان عزیمت ارائه شود، اما به شدت نزدیک به طرح اول می‌ماند تا منحصربه‌فرد باشد و در آن چارچوب ذهنی وارد قسمت‌های جدید داستان نشود تا بتوانند معرفی کنند. یک پیام شناختی بعد از 3 ساعت شما با تصویر فیلمی می مانید که از آنچه باید باشد مطمئن نبوده و نمی تواند در همه چیز غیرقابل توجه باشد. من را به یاد روزهای مدرسه ام می اندازد...

زمانی که روسای کارآمد فیلمی غیرقابل توجه می‌سازند، معمولاً اندازه‌گیری خاصی از فضای تنفس را به آن‌ها ارائه می‌دهید، به این دلیل که آن‌ها آن را تهیه کرده‌اند. در واقع، حتی اسپیلبرگ یک یا دو تخم گذاشته است. ریدلی اسکات از این قاعده مستثنی نیست. در حالی که به بخشی از فیلم های وحشتناک او نگاه می کنید، می توانید آن را با گفتن اینکه یکی از فیلم های متفاوت او بهتر است، تنظیم کنید. در نقطه ای که پرومته از تحقق طرفداران غافل شد - "حداقل خارجی خوب بود". در زمانی که The Guide همه را در حال تکان دادن سر خود رها کرد - "اگر فرض کنیم که بیشتر شبیه به Shap Edge Runner باشد، استثنایی بود". علاوه بر این، زمانی که قلمرو بهشت ما را با اورلاندو بلواسوم که از کمان و پیچ و مهره برای صدمین بار استفاده کرد خسته شد - "خدایا شکرت که گلادیاتور را ساخت". آخرین فیلم‌های او اخیراً با کمبود مواجه شده‌اند، و مطمئناً جدیدترین فیلم او همین است. با این حال، نگران نباشید. یک بار دیگر همه ما تمرکز خود را به چیزی برجسته تر از گذشته او معطوف خواهیم کرد تا اشتباهات را اصلاح کنیم.

خروج: موجودات الهی و فرمانروایان یکی دیگر از فیلم های اسکات است که عالی به نظر می رسد، اما بازه تاریکی دارد. در نقطه کانونی آن همچنین، صرف نظر از اینکه چه مقدار ماسه یا خط چشم در آن می‌اندازید، هرگز پر نمی‌شود. نگران‌کننده‌ترین مشکل خروج: خدایان و پادشاهان این است که مدت زمان بیش از دو ساعت آن طولانی نیست و در حدی نیست که حاوی چنین داستان عظیمی باشد. برای فیلمی که کاملاً حول محور موسی کریستین بیل است، کاملاً مشخص نیست که چگونه او را مدیریت کنیم. هر بار که لحظه‌ای وجود دارد که باید بین او و شخص دیگری ایجاد شود، فیلم به روزها یا حتی سال‌ها پس از این واقعیت پیش می‌رود. چگونه ممکن است اغلب به کسی فکر کنیم که "بستگانش را رها کرده است"، در صورتی که پیشرفت او با آن افراد به ما نشان داده نشود؟ من به همین ترتیب هنوز در تلاش هستم تا باچ (که ولزی است) را عبری بدانم. او نه به نظر می رسد و نه به نظر می رسد. در هر صورت، او وحشتناک نیست. جوئل ادگرتون (قهرمان) در نقش رامسس دوم، عملاً پوچ است. دستان ویران شده او در یک نمایشگاه احتمالاً زمانی بهتر عمل می کند که او نگاه ثابتی به همه جا دارد که "چه کسی آن را مدیریت کرد؟" دست نگه دارید، این به خاطر خط چشم های زیادی است که به او و دیگر سفیدها به عنوان سرگرم کننده های لعنتی در این مورد توجه داشتند (من احساس کردم تامی فی بیکر مرده است). مشکل بزرگ دیگر من با این فیلم، بازیگران است. سرگرمی‌های بزرگ تا باورنکردنی مانند آرون پل (نیاز به سرعت)، بن مندلسون (نقطه گذشته از کاج‌ها)، جان تورتورو (لبوفسکی عظیم)، سیگورنی ویور (پل)، و بن کینگزلی (هیولا تحریک‌آمیز)، به یک هیولای تحریک‌آمیز سپرده می‌شوند. تعداد کمی از صحنه ها، یا به طور بالقوه در بیشتر موارد آرام هستند. با چنین بازیگران سرسختی، آیا از آنها به بهترین شکل ممکن استفاده نمی کنید؟

با این مسائل جدی، فیلم عالی به نظر می رسد. تیراندازی منطقه لذت بخش است. مجموعه ها دوست داشتنی هستند همانطور که فیلمبرداری است. تصاویر به دلیل گستردگی بسیار قابل توجه هستند. صحنه‌های مبارزه هنوز وحشتناک نیستند، رتبه‌بندی PG-13 فیلم به زنده بودن آن‌ها لطمه می‌زند، و من قسم می‌خورم که یک نفر را دیدم که انگار با نگه داشتن بازویش به پهلویش بریده شده بود. نگاه کلی فیلم واقعاً نارسایی‌های آن را مخدوش می‌کند و چند صحنه آنقدر خوب فیلم‌برداری شده‌اند که می‌توانید فرصت‌های از دست رفته زیاد فیلم را برای مدت کوتاهی نادیده بگیرید.

بزرگ، وحشتناک، و The هیولا، مهاجرت دسته جمعی: موجودات الهی و پادشاهان

استقبال بزرگ از بیماری ها! تهاجم عظیم تمساح و تعقیب ارابه از میان کوه ها بسیار جالب بود.

هیچ افتضاح، حدس می زنم کل «ده فرمان» و «چهل سال سرگردانی در صحرا» فقط ارزش تقدیم پنج چیز را داشت. دقیقه به. چه؟؟؟؟؟؟؟

وحشتناک به احتمال زیاد سیاه فیس در بین عموم مردم مورد تایید قرار نمی گیرد (تندر جنگل ممنوع است)، چگونه از نظر اجتماعی برای آنها لوازم آرایشی مناسب است. افرادی که در مصریان از شما خوش‌تر هستند؟

نگاه‌های نهایی در مورد عزیمت: موجودات الهی و پادشاهان

خروج: موجودات الهی و فرمانروایان نمایشی باشکوه و عظیم است که مرا رها کرد صادقانه ناراضی ژرفای خیلی بیشتری در شخصیت ها وجود داشت که باید می دیدیم. خود اسکات گفته است که در ابتدا خروج: خدایان و پادشاهان را به مدت چهار ساعت شلیک کرده است. در صورت عدم وجود چنین شانسی، بستن محصول نهایی او در Blu Beam ممکن است ایده آل ترین راه باشد. به هر حال، هنوز هم برای هر یک از هونک های موجود در آن جبران نمی شود. اگر "نژادپرستی" مانند مل گیبسون می تواند با استفاده از سرگرم کننده های مناسب (Apocalypto) واقعی تر باشد، چرا سر ریدلی نمی تواند؟ امتیاز 6 از 10

چگونه زندگی را از یک داستان واقعاً جذاب خالی کنیم و سیگورنی ویور را قربانی یک شوخی کنیم؟ از ریدلی اسکات بپرس. قطعاً این نقطه توقف برای او است. نشانه هایی از مسافت پیموده شده در چند فیلم در حال اجرا او وجود داشت، با این حال "Exodus" نمونه ای غیرقابل انکار از انحلال خیالی است. حس "قبلاً همه چیز و بهتر دیده ام" برای من به عنوان بیننده غلبه کننده بود.

همه چیزهایی که در "Exodus" عالی بود، البته، خلقت یا آهنگسازی صفحه نمایش که بررسی آن عالی بود. بیرون یا شنید، یا تکراری بود که از فیلم های خود اسکات چسبانده شده بود یا از جای دیگری به دست آمده بود. به این ترتیب می‌توانیم صحنه‌ها و لباس‌ها و صحنه‌های شگفت‌انگیز را ببینیم یا مانند آنچه در «گلادیاتور» یا «پادشاهی بهشت» می‌توانستیم، آوازهای قومی تسکین‌دهنده را از صحنه‌های وحشتناک و خونین بشنویم و داستان فرعی «برادران تبدیل به دشمن» را دنبال کنیم. بن هور» یا شاهد تغییر بازیگر اصلی به چیزی شبیه به کپی کربن چارلتون هستون باشید. به‌طور غم‌انگیزی، گیر افتادن و به‌دست‌آمدن آن، بدون مراقبت یا اراده زیاد، آن را بیشتر شبیه نمایش‌های نمایشی کارگردان کرد تا یک فیلم کامل. به طور قابل توجهی، متأسفانه تر، بقیه چیزها به سادگی متوسط نبودند: بیرون و بیرون ناجور بود. معامله چه بود؟ آیا آقای اسکات همه چیز را به واحد بعدی منتقل کرد و مدتی مرخصی گرفت؟ یا از سوی دیگر آیا او واقعاً مسئول بود تا به همه ما نشان دهد که واقعاً آن را از دست داده است؟

همه می‌توانند ببینند که این آخرین مرحله از حرفه اسکات در مورد تمایل او برای انتقال شاهکارهای فلسفی و تحریک‌آمیز است. متأسفانه، پیر بودن یک منطق‌دان نمی‌سازد، و با وجود تمام تسلط بصری‌اش، اسکات هرگز از نظر اهمیت عالی نبود. دستفروشان پولی او که به احتمال زیاد خود را فیلمنامه نویس می نامند نیز نیستند. در پایان، افرادی که از قبل مسئول درام‌ها و کمدی‌ها هستند، در حال حاضر تلاش می‌کنند تا محتوایی تحریک‌آمیز را پیرامون یکی از افسانه‌ای‌ترین افسانه‌های تمام دوران منتقل کنند...

آرزوی «Exodus» بی‌تردید است. که - افسانه معمولی درباره موسی، یکی از بهترین افسانه های کتاب خوب را برانگیزد و به آن نگاه کرد و آن را در فضایی قابل توجه بازگو کرد. آنها با انتقال داستانی که فقط به انتقاد بی پروا در مورد ظرافت ها می پردازد، به داستان قبلی دست زدند. آنها علاوه بر این در پرتو این واقعیت که "خروج" هرگز واقعاً اتفاق نیفتاده بود، در آخر فرو رفت. روایت فرار اسرائیلی‌ها از اسارت مصر در واقع بدون هیچ گونه آمادگی توسط کشیش‌های یهودی در طی یک زندان واقعی دیگر در بابل و به دلایل سیاسی روشن آن زمان تنظیم شد. بنابراین قرار دادن آن در «سال‌های قبل از میلاد» و افزودن نام‌های واقعاً قابل تأیید مانند «رامسس دوم» در آن، تنها اتلاف زمان تضمینی است. به جای اینکه وظایف و شغل موسی را در دربار امپراتوری با جزئیات دقیق به تصویر بکشند و شخصیت ها و قسمت های بیهوده را برای «توضیح» چیزهایی که در افسانه منتفی شده اند، اضافه کنند، شاید بهتر این انرژی را برای توضیح فرآیندهای فکری بنیادی هدایت می کردند. شخصیت ها. تا آن برادری در میان موسی و رامسس واقعاً آب را حل کند. از آنجایی که نشد. بنابراین اختلاف احتمالی آنها نیز معنی چندانی نداشت.

واضح بود که بازیگران واقعاً نمی‌دانستند چگونه به سمت مواد حرکت کنند. عموماً سرگرم کننده های بزرگ با چیزی که باید با آن کار کنند مبارزه می کردند. جوئل ادگرتون آشکارا یک سرگرم کننده کلاس است و او تمام توانش را به رامسس داد. در هر صورت، تلاش‌های او بی‌اهمیت بود، زیرا تا آخر مشخص نبود که رامسس واقعاً کیست. همچنین کریستین باندل افتضاح ترین نمایشگاهی را که تا به حال از او دیده ام برگزار کرد. موسی او اوباش و گستاخ بود، که شاید قابل توجه باشد، در عین حال بدون یک اینچ عرفان. همچنین، به نظر می رسد که او عقب نشینی را با بازیگری اشتباه گرفته است. تماشای بازی او با دوربین در نمای نزدیک دشوار بود.

به طور خلاصه، بی‌معنی است که فکر کنیم هیچ زمینه‌ای در اینجا شکسته شده است. داستان به اندازه‌ای متفاوت است که افراد خاصی را آزار می‌دهد، اما دقیقاً بی‌باک نیست که بتواند یک دعوای واقعی ایجاد کند. دیدگاه‌های بصری و شنیداری قابل قبول هستند، بعضی اوقات فراتر از صرفاً، در عین حال تیتراژ بی‌طرفانه و آهسته، و همچنین فیلمنامه وحشتناک، آنها را هیجان‌انگیز کرده است. یک بار دیگر، همان چیز قدیمی اینجا. من توصیه می کنم که آن را به صورت سه بعدی نبینیم، زیرا آن شکوه بصری که اسکات در هر صورت مطمئن است از بین خواهد رفت. به همان اندازه که سیگورنی ویور در کار تقریباً ظاهرش گم شد.