🌸 دانلود فیلم Fear Street: 1994 2021 (خیابان ترس. قسمت اول)

خیابان ترس. قسمت اول 2021 (به انگلیسی: Fear Street: 1994) یک فیلم ترسناک و محصول 2021 کشور ایالات متحده آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که یک راز قتل، شهر "شدیساید"، واقع در اوهایو را بهم می ریزد. این فیلم اقتباسی از مجموعه کتاب های آر.ال استین است که....

این فیلم به کارگردانی Leigh Janiak, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم خیابان ترس. قسمت اول 2021 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Fear Street: 1994 2021 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Kiana Madeira, Olivia Scott Welch, Julia Rehwald, Benjamin Flores Jr., Fred Hechinger, Ashley Zukerman, Maya Hawke, Jordyn DiNatale, Noah Bain Garret, Lloyd Pitts, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود خیابان ترس. قسمت اول 2021 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Kiana Madeira, Olivia Scott Welch, Julia Rehwald, Benjamin Flores Jr., Fred Hechinger, Ashley Zukerman, Maya Hawke, Jordyn DiNatale, Noah Bain Garret, Lloyd Pitts, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی خیابان ترس. قسمت اول 2021 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Fear Street: 1994 2021 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 R بوده و قبل از دانلود فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای ترسناک, معمایی, بوده و محصول کشور ایالات متحده آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Fear Street: 1994 2021 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم خیابان ترس. قسمت اول 2021 6.2/10 از 10 می باشد.

یک راز قتل، شهر "شدیساید"، واقع در اوهایو را بهم می ریزد. خیابان ترس. قسمت اول اقتباسی از مجموعه کتاب های آر.ال استین است که...
چند نوجوان به طور تصادفی با نیروی شیطانی باستانی روبه‌رو می‌شوند که مسئول قتل‌های وحشیانه زنجیره‌ای طی سیصد سال گذشته است.
گروهی از نوجوانان با یک فرد خطرناک و جانی به صورت تصادفی روبرو می شوند که مجموعه ای از قتل ‌های زنجیره‌ ای و وحشیانه را در شهر انجام می ‌دهد. اکنون بیش از 300 سال است که از این جنایات می گذرد و...
حلقه ای از دوستان نوجوان به طور تصادفی با شرارت باستانی روبرو می شوند که مسئول مجموعه ای از قتلهای وحشیانه است که بیش از 300 سال در شهر آنها آزار می دهد. به Shadyside خوش آمدید.
در سال 1994 ، گروهی از نوجوانان دریافتند که حوادث وحشتناکی که در شهر آنها در شادیساید اوهایو رخ داده است ممکن است به یکدیگر متصل شده باشند و ممکن است اهداف بعدی باشند.
خیابان ترس قسمت اول: 1994 دایره ای از دوستان نوجوان به طور تصادفی با شیطان باستانی مسئول یک سری قتل های وحشیانه روبرو می شوند که بیش از 300 سال شهر آنها را گرفتار کرده است. به Shadyside خوش آمدید...

جهت دانلود فیلم Fear Street: 1994 2021 (خیابان ترس. قسمت اول) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من فقط 15 دقیقه برای نوشتن یک نظرسنجی تحمل کردم و بعد از آن IMDB آن را به هم ریخت و پاک کرد، بنابراین می خواهم همه چیز را به طور خلاصه بررسی کنم و مستقیماً به اصل مطلب برسم.

بازیگری و آهنگسازی به وضوح وحشتناک ترین قطعه فیلم در مواقعی آنقدر وحشتناک بود که اغلب در مورد فیلم فکر می‌کردم و به آن فکر نمی‌کردم، زیرا بازی افتضاح من را به خود مشغول کرد.

شخصیت‌ها بسیار وحشتناک بودند. من برای هیچ یک از آنها اهمیتی نداشتم و وقتی برخی از آنها گذشتند، هیچ احساسی نداشتم. در واقع، من در عذابی که نزدیک به پایان بود، عقب نشینی کردم، بنابراین حدس می‌زنم این مهم است.

تصمیم‌های تغییر‌دهنده عجیب و غریب که صحنه‌های خاصی را که برای فیلم بسیار بد هستند، خراب می‌کنند. به همین ترتیب، شخصیت اصلی واقعاً دوست‌داشتنی نیست و فکر او برای دیوانه شدن در مورد سابقش نه قافیه دارد و نه دلیلی که باعث می‌شود او را بیشتر تحقیر کنید.

با همه چیز وحشتناک، می‌گویم که داستان اینگونه بود. عالی. من مشتاق آن بودم و مجذوب آن بودم که قانع‌کننده‌ترین چیزی بود که مرا به تماشا نگه داشت. تمام شدن فیلم نیز عالی بود و من مشتاق هستم که بخش 2 را در زمان اکران مشاهده کنم.

آنچه بیشتر به فیلم آسیب می رساند این است که انرژی زیادی را صرف تلاش برای تنظیم مجموعه سه فیلم می کند. که زمان کافی را روی داستان خودش در فیلم Fear Street: 1994 اصلی صرف نمی کند. برای ترغیب افراد به تماشای بیشتر این فیلم‌ها، شما واقعاً به بخش‌های قدرت جدی برای یک فیلم می‌خواهید و آنها واقعاً در آن غالب نیستند.

به طور کلی، یک فیلم وحشتناک نیست، بلکه یک فیلم وحشتناک است. یک نبرد برای تماشای مناسبتی است. اگر من مجذوب کامل نبودم، برای تماشای بیشتر این فیلم‌ها اهمیتی نمی‌دادم و واقعاً فقط بقیه را تماشا می‌کنم تا بفهمم داستان چگونه پایان می‌یابد.

با درک این موضوع که مانند دو فیلم دیگر در حال وقوع است، نمی‌توانید واقعاً این را یک فیلم کامل در نظر بگیرید، بیشتر شبیه یک سریال تلویزیونی محدود. پس این را در نظر داشته باشید.

در کل فکر می‌کردم خیابان ترس. قسمت اول خوبی بود. دارای انرژی های فریاد است، مخصوصاً جلاد. با این حال، در مجموع، خیابان ترس. قسمت اول از نظر تخیل شدید نیست. ساختن هر یک از دقایق تلخ واقعاً خسته کننده. این چیز وحشتناکی نیست، با این حال من احساس کردم که زمان اجرا واقعاً طول آن را فراهم نمی کند.

هماهنگی سرگرم کننده و قوی است. این تا حد زیادی زرنگ و دانا است و در کل به خوبی عکسبرداری می شود. با این حال عدم ثبات وجود دارد. به نظر می‌رسید که آن‌ها کارهای زیادی را انجام داده‌اند، که یک برخورد جذاب را ایجاد می‌کنند، اما هرگز واقعاً شما را غرق نکرده‌اند.

این موسیقی واقعاً خیابان ترس. قسمت اول را به یک تلنگر کوتاه‌کننده دبیرستانی تبدیل می‌کند، هر چند وقت یک‌بار احساس نوجوانی بیش از حد می‌کند. ? چند صحنه به من جریان های نمایش جوان نیکلودئون داد. گفته شد که به طور استثنایی محدود شده است. از آنجایی که در خیابان ترس. قسمت اول وحشی گری و قصابی جدی وجود دارد. چیزهایی که انتظارش را نداشتم.

کشتار، قتل عام و وحشیگری واقعاً به طرز تکان دهنده ای عالی است. تجسم های مفید و ویژه به طور استثنایی متقاعد کننده به نظر می رسند. همچنین، واقعاً، با تمام وحشیگری‌هایی که رخ داد، این کودکان باید دچار PTSD و آسیب جدی شوند. بچه‌ها به ندرت به افرادی که در اطرافشان کشته می‌شوند توجه می‌کردند، حتی افرادی که در نزدیکی‌شان کشته می‌شدند که به نظر من عموماً آزاردهنده بودند. مثل اینکه به نظر نمی‌رسد در هر مواقعی احساسی داشته باشند، برای من که وارد فیلم شوم بی‌دلیل مسخره است. با این حال، من متوجه شدم که هرگز هدف رئیس این نبوده که این یک نمایش بسیار قابل توجه یا ضربه سنگین باشد.

«هیولاها» در اینجا مشکلی ندارند. به هیچ وجه ترسناک نیست و طرح آن کمی است.. هه.

اساساً، این یک اسلشر 2021 واقعاً منصفانه است، نه بیشتر و نه کمتر. 6/10.

انبوه خون، قتل های نفرت انگیز، جوانان ناتوان. من را دقیقاً به زمان درخشان Awfulness می برد. تا با شما تمیز بیایم؛ از زمانی که جوان بودم، یک مروج ثابت Slashers بوده ام. همانطور که آنها معمولاً یک برنامه معقول از انحراف و سرگرمی های بی دقت ارائه می کردند، در حالی که هرگز متظاهر نمی شدند.

چیزها دیگر معادل نیستند. از آن زمان تاکنون، فیلم‌های Blood and Gore پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند، و اجازه دهید منصف باشیم. آنها ناآرامی های گسترده ای را پشت سر گذاشته اند. برای بهبود اوضاع، بدیهی است! به علاوه، هالیوود اخیراً در مورد چنین تلاش‌های سبک دهه 90 نیز بی‌اطلاع بوده است. خوشبختانه، ما نتفلیکس را دریافت کردیم. که نقش قهرمان را ایفا کرد و خاطرات بزرگ قدیمی را زنده کرد.

که گفته شد، قطعه اصلی این سه بخش مجموعه ای از سه شروع با یک نکته نسبتاً خسته کننده است. داستان در اینجا می تواند یک داستان بدون ابهام به نظر برسد. واقعاً بدون شک همینطور است. با این وجود، چند فرصت برای سازندگان وجود داشت تا کارها را به طرق مختلف انجام دهند. این را نمی توان رد کرد که آنها چند تلاش واقعی انجام دادند. با این حال متأسفانه، آن تلاش ها همه بی پایان بودند. در اطراف، به دلیل محتوای کم رنگ آن که تا حدودی دردناک بود.

در تمام اصالت، نمایشگاه ها در اینجا وحشتناک نیستند. به ویژه، وقتی این را با آثار هنری مقایسه می کنید. جایی که بازیگری هرگز پایه و اساس ترین لباس نبود. نفرت از قبول کردن، در مورد منحنی های شخص نمی توان معادل آن را گفت. نداشتن جذابیت کافی یا عمق قابل توجهی به طور نامطلوبی بر تصمیم عموماً جذاب گروه تأثیر گذاشت. به بیانی زمخت، اساساً هر یک از شخصیت‌ها غیرمادی و به‌طور استثنایی فراموش‌شدنی احساس می‌شدند. خواه استفاده آشکار از آهنگ‌های غالب، در نظر گرفتن آهنگ‌های خاص دهه 90، یا استفاده عالی از بی‌رحمی واقع‌گرایانه فقط برای بزرگسالان. تصویر تصویری، در پایان روز، فوق العاده بوده است. احتمالاً توضیحی برای ارزیابی نسبتاً عالی من از آن است.

نمی توانم بگویم که در خیابان ترس. قسمت اول به دنبال یک رمان، چیز جدید هستید. آیا تصاویر متحرک اسلشر را دوست دارید؟ پس کمربند ایمنی خود را محکم کنید.

جمعی از نوجوانان در جایی در اطراف یک جلاد مخفی در حال تعقیب هستند. با این حال، معلوم شد که این سایکوپات استاندارد شما نیست.

Fear Road: 1994 (2021) فیلم اسلشر متداول شما با انواع مختلف است. به رسمیت شناختن آثار هنری ژانر اسلشر:

شخص پوشیده وحشتناک که جایی دوردست را می بیند، بررسی کنید.

Fekescares و Jumpscares، بررسی کنید.

نوجوانان، بررسی کنید.

نگهداری از کودک، بررسی کنید.

توضیحات احتمالی آسمانی، بررسی کنید.

گور، بررسی کنید.

طرح (تا این لحظه) چیز استثنایی نیست. نوع طرحی که از یک فیلم اسلشر پیش بینی می کنید. اشاره "تا اینجا" اینجا، و همانطور که می توانید به وضوح از عنوان فیلم حدس بزنید، این است که این فقط بخش اول است. علاوه بر این، ظاهراً خیابان ترس. قسمت اول به سه بخش تقسیم می‌شود.

مساله اساسی این است که (بیشترین) شخصیت، اساساً برای من، تا حدودی احمق است. من فقط به او اهمیت نمی دهم. در بیشتر فیلم‌ها، من یا به دنبال شخصیت‌های مختلف بودم یا صرفاً بدون پیش‌فرض داستان را تماشا می‌کردم. به نظر می‌رسد با توجه به طرح فیلم، شخصیت‌های دوست‌داشتنی قابل رد هستند.

من مطمئناً به تماشای بخش‌های مختلف دلبسته شدم، اما اساساً به این دلیل که باید ببینم سوراخ تاریک کجا بسته می‌شود. من فیلم‌های هیجان‌انگیز را دوست دارم، بنابراین این توجیه مهمی است برای اینکه چرا باید ادامه دهم. با این وجود، من واقعاً می‌خواهم اعتراف کنم که کمی از خیابان ترس. قسمت اول را فوراً جلو می‌برم تا چیزهای سست و بی‌اهمیت را کنار بگذارم. من فکر می‌کنم این اتفاق به این دلیل رخ داد که فرد اصلی با من مهربان نیست و دیگران صرفاً کلیشه‌ای هستند. وقتی آنها سعی می کردند چند شخصیت را پرورش دهند، من فقط اهمیتی نمی دادم. من اغلب به طرح اصلی فکر می‌کردم.

تا کنون، خیابان ترس. قسمت اول در بهترین 10 فیلم هیجان‌انگیز من نبوده است. آیا خیابان ترس. قسمت اول برای حضور در 10 فیلم اصلی اسلشر من عالی است؟ بستگی دارد، اما از آنجایی که خیابان ترس. قسمت اول به سه بخش تقسیم شده است، من فکر می کنم مشاهده همه قسمت ها می تواند برای کسانی که صادقانه از ژانر وحشتناک یا اسلشر متنفر هستند بسیار قدرتمند باشد.

من خیابان ترس. قسمت اول را فقط برای کسانی تجویز می کنم. آشنا با کلاس و برای یک سواری طولانی.

من در خیابان ترس. قسمت اول با پیش بینی یک اپوس مگنوم نرفتم. من چند کتاب از سری ترسناک جاده را خواندم و هرگز احساس نکردم که آنها کارهای بزرگی هستند، اما انحراف دلپذیری بود. وقتی آن را با شرارت و افتضاح/عناصر سردکننده ستون فقرات خواندم، به نظر می‌رسید که بزرگ شده بودم.

در خیابان ترس. قسمت اول هم همین موضوع برای من بیان شد. من علاوه بر این تلاش در برخی از زیرمتن دوستانه در فیلم Fear Street: 1994 را دوست دارم. به این معنی نیست که واقعاً عمیق است. من گاهی چند شخصیت ناخوشایند را دوست دارم، دبیرستانی بودن ممکن است بد باشد. علاوه بر این، بازی من معتقد بودم که بسیار عالی بود، به خصوص برای یک فیلم دافعه.

به علاوه از اینکه بخش بعدی نیز به همین ترتیب در خیابان ترس. قسمت اول گسترش می‌یابد، قدردانی می‌کنم. فکر می کنم سرگرم کننده است. من یک طرفدار بیهوده slasher نیستم و برایم ارزش قائل بودم که فیلم فقط خشونت نبود. بنابراین من به‌علاوه اهمیتی به برنامه‌های جوانی که در آنجا ادغام می‌شود، نداشتم. برایم ارزش قائل بودم که آن‌ها به‌سرعت فرد اصلی را که رنگ قهوه‌ای دارد نمی‌کشند یا اینکه به سادگی تک تک افرادی را که چند برخورد جنسی انجام می‌دهند، می‌کشند. من اینطوری کاتولیک نیستم من از تنوع فیلم لذت بردم و مانند برخی دیگر از نمایش‌های نتفلیکس این احساس را نداشتم. از اینکه چگونه کاراکترها مرده می‌شوند و آن را یک نقطه قوت می‌دانند، نه یک نقص، شگفت‌انگیز نبود، لذت بردم. افراد اغلب به شخصیت های خاص توجه می کنند. من فکر می‌کنم که داستان به طور کلی به کانون اصلی تبدیل شده است و فکر می‌کنم گذشتن‌ها به خوبی به داستان کمک کردند. چگونه ظرافت ها به ما نشان می دهد که آنها فقط بچه های پست نیستند. آنها لایه‌هایی دارند، علی‌رغم این واقعیت که توسعه بسیار کمی دارد، شما می‌توانید آماده‌سازی برای شخصیت‌های درهم‌آلود اضافی و افرادی را ببینید که به سادگی نیاز دارند آنها را تحریک‌کننده ببینند، این تنها چیزی است که آنها در هر لحظه خواهند دید. عبور از جانبداری دشوار است، بنابراین بهتر است از افرادی که در مورد شما گفته اند مراقبت کنید، و سپس، در آن مرحله، رک و پوست کنده و دوباره اعتماد را دریافت کنید.

موسیقی به خصوص در ابتدای فیلم بسیار زیاد است. با وجود اینکه موسیقی عالی بود، اگر به آن اجازه می دادیم قطعه ای را استنشاق کند، استثنایی بود، به سادگی تکرار حرکات به آن ضربه ها بسیار زیاد بود و کارایی خود را از دست می داد.

بنابراین به طور اتفاقی در مورد دافعه بودن و آنچه انتظار می‌رود زیاده روی نکنید، تعمیم‌هایی که یک تریلر باید دنبال کند و برای ترکیب نمایش‌های فانتوم، اسلشر و نوجوان ارزش قائل است، ممکن است به‌خوبی برای شما مناسب باشد. که شما به دنبال یک نفرت اسلشیر بدون تقلب هستید، این واقعا برای شما مناسب نیست. به همین ترتیب، در صورتی که بتوانید بدون روسای زن این کار را انجام دهید، این برای خودتان نیست و فرض کنید که یک فرد را با تکیه بر جملات اولیه آنها قضاوت می کنید، واقعاً برای شما مناسب نیست.

بنابراین، با ورود به این موضوع، من هیچ سرنخی مثبتی در مورد آنچه که می‌خواهم داشته باشم، نداشتم. هرگز در مورد کتاب ها نمی دانستم، هرگز تریلر را تماشا نکردم. فقط یک عنوان نفرت انگیز دیگر را در نتفلیکس دیدم و فکر کردم آن را امتحان کنم، زیرا به نظر می رسید یک سریال است. علاوه بر این، برایم جالب بود که چرا در فیلم Fear Street: 1994‌های مختلف مانند آن، به سبکی کلامی، طولانی می‌شود.

و نکته اینجاست. فکر می‌کنم ندانستن هیچ‌کدام از محیط‌های مجموعه کتاب‌ها، داستان را جذاب کرده است. من واقعاً از محیط شهرهای جنگی لذت بردم. حتی برای گزارش‌های جاری جوامع شهری که در دو منطقه منزوی شده‌اند، به‌طور غیرقابل تصوری قابل استفاده است: یکی مملو از کارهای خلاف و افراد کمتر ثروتمند، و دیگری مملو از ثروتمندان و کسانی که از وضع مالی خوبی برخوردارند. من می‌خواهم باور کنم که آنها با این کار کارهای بیشتری انجام می‌دهند، زیرا فکر می‌کنم داستان را به خوبی تنظیم می‌کند. در واقع، حتی در پایان، این قتل‌ها به «مواد مخدر» متهم می‌شوند... که ظاهراً کاری بود که رسانه‌ها در آن زمان (و حتی اکنون) مطمئناً انجام می‌دادند.

سبک این است علاوه بر این واقعاً جذاب زیر هر یک از تون های فوق العاده که چشمم را به خود جلب می کرد، یک جزء از شن وجود دارد. شاید فقط یک فنجان چای از هر فرد عجیب و غریب باشد، با این حال به نظر ترکیبی دلپذیر از ریوها و اتاق جوانان گرانجی است.

حالا برای مخالفت‌ها. عاشق کشتن ها ..... اما کاملا از میدان سمت چپ بیرون آمد. یک ثانیه زنده، یک ثانیه مرده. کشتار اصلی در فیلم Fear Street: 1994 بسیار عالی است، با توجه به این واقعیت که مدت زیادی است که "آیا آنها" یا "نخواهند" زنده بمانند... که صحنه را به طور جدی فریبنده می کند. من واقعاً دو شخصیت جانبی را ترجیح می دادم که به سطل لگد زدند. از این که آن‌ها ادامه دادند تا حدودی ناامید شده بود، اما خوشحال بود که فیلم شکل گفتار «همجنس‌گرایان غم‌انگیز» را به سطح فوق‌العاده‌ای نشان نداد. ایده‌آل است که همجنس‌گرایان را در پایان فیلم نمرده‌اند.

اگرچه... آیا می‌توانید اطلاعات پس‌زمینه دیگری برای کشتارها در نظر بگیرید؟ کاش .... تا حدودی بیشتر از "قبر را ناراحت کردیم" فکر می کرد. شاید آنها انتظار داشتند که پاسخ به چیزی بسیار احمقانه تر از نظر کمدی وحشتناک باشد؟ شاید شبیه Fiendish Dead باشد.

به هر حال. بی هدف دارم می پیچم. آیا فکر می کنم این یک فیلم خون و غم حیرت انگیز است؟ نه. در هر صورت، مواد پاپ کورن عالی بود؟ در واقع. من فکر می کنم اندازه گیری مطلق رای 1 ستاره احمقانه است. فیلم فوق العاده فیلمبرداری شد. بازیگران نمایش فوق العاده ای داشتند. علاوه بر این، اساساً آنها تلاش می کنند تا چیزی منحصر به فرد بسازند در حالی که هنوز ماهیت اردوگاهی این نوع تلنگرهای نفرت انگیز را درگیر می کنند.

به آن دست بزنید. یه نوشیدنی بخور همچنین، در این مورد زیاد فکر نکنید. نباید افتخاری کسب کند انتظار می رود این تلنگر لذت بخش دبیرستانی باشد که افراد در خواب می گذارند. علاوه بر این، شاید این همان چیزی است که ما به عنوان یک کل در حال حاضر، پس از سال گذشته و یک قطعه به آن نیاز داریم.

من با میخ زدن خیابان ترس. قسمت اول مشکل داشتم. برای وجود من، چه آهنگی را که در هر لحظه می نواختند، نمی توانستم آهنگ حرکت به آن را پیدا کنم. شاید به همین دلیل بود که آن‌ها خیلی جوان بودند - مثل اینکه به فیلم‌های اسلشر قدیمی بازمی‌گشتند، اما سرگرمی‌ها اغلب بزرگسالان بودند.. داروهای جنسی و راک اند رول را مدیریت می‌کردند. این شبیه یک جشن نزدیک شدن به عشق خویشاوندی و قتل است که هنوز در CW وجود دارد.

من نظرسنجی‌های مختلفی را دیده‌ام که در مورد افتتاحیه بحث می‌کردند، منصفانه بود و حال و هوای خوبی را ایجاد می‌کرد، اما نمی‌توانستم آن را قفل کنم. -in" برای این فیلم. علاوه بر این، من یک فرد کامل هستم، چند روز پیش پس از اذعان به تماشای فیلم‌های زامبی، Living، افرادی که نفس می‌کشند را دیدم، 30 دقیقه بعد و همین الان موافقت کردم که فیلم خیابان ترس. قسمت اول جدید را ببیند. عنوان، همه بامزه باش Nightfall y، فهمیدم چی بود، فهمیدم چی بود. همچنین، من تا حدودی آن را دوست داشتم.

شاید همین باشد؟ یک مسئله شخصیتی؟ شاید Dread Road تلاش کرده است تا حرکات بی‌شماری را انجام دهد که نتواند سر خود را صاف نگه دارد. من مقالاتی را خواندم که می‌گفتند متفاوت بودن شخصیت‌ها عمدی یا غرغر دیگری است و شبیه «اوه، آنها استاندارد بودند، حول چیز دیگری متمرکز شدند». من با قفل کردن مشکل داشتم، احساس فوریت کردم تا یک نظرسنجی بنویسم و این زمان را بگذرانم. سپس بی نظمی هایی وجود داشت. مثل پدری که دائماً کار می‌کند، اما فرصت الکلی شدن را پیدا می‌کند و شیشه‌های آبدار را در همه جا می‌گذارد، اما به‌علاوه هرگز یک بار در فیلم Fear Street: 1994 دیده نمی‌شود. آنها در یک لژ در جنگل نبودند، نگهبانان همه کجا هستند؟ همه آنها این ظرافت های فردی را داشتند که هرگز به نتیجه نمی رسد. همراه مدیریت دارو که ما در هر لحظه با قرص ها دیده ایم، اما هرگز موفق نشده است، هیچ مشکلی برای بررسی آن وجود ندارد = فراموشش کنید. شخص اصلی در حال جدایی بود، اما معلوم شد که به احمقانه ترین دلایل به سادگی خودش را به هم می زند، مثل اشک های ساختگی. اگر GF سابق سعی می کرد ادعای نادانی کند و سابق آن را قطع می کرد، حتی یک کلمه کلیدی بسیار قابل توجه تر بود.

این کلاس را جلو نمی برد، کار جدیدی انجام نمی داد و چند چرخش را در جایی که لازم نبود اضافه کرد. در نتیجه بخش «بی‌تکرار» عنوان در این بررسی.

می‌توانم ادامه دهم، اما اجازه می‌دهم به سادگی به تصمیم بپریم. IMO شما در صورتی که تصمیم به رد شدن از آن را بگیرید، هیچ چیز زیادی را از دست نمی دهید. من تصور می‌کنم که این بمب با فرض اینکه در سینماها عرضه شده باشد و فقط قبل از میلاد از کتاب‌های آشکارا قابل‌توجه و عدم وجود محتوای ترسناک امروزی چراغ سبز شده باشد، بمباران می‌شود. این فقط به محور کارهای هنری من تبدیل نمی شود. با این که من واقعاً دوست داشتم مردمی که زندگی می‌کردند و نفس می‌کشیدند، نمی‌توانستند. این یک پله بالاتر از حد قابل قبول برای 2 یا 3 کشتن کامل بود، اما برای حفظ آن کافی نبود. Freaky 2020 لذت بخش تر بود. من می خواهم برای آن بیان کنم.

این بدون اسپویلر خواهد بود که واقعاً انتظار می رود، با این حال من برای بیان نکات متفاوت خود چند اشاره به رویدادها خواهم داشت.

مانند بسیاری دیگر، من خیلی مطمئن نبودم که چه چیزی در انتظار این است. با این حال من تصمیم گرفتم آن را امتحان کنم. من فکر کلی فیلم را ترجیح می دادم و بخشی از شخصیت ها جذاب بودند (از شخصیت اصلی دینا لذت بردم). خواهر و برادر کوچکتر او نیز سرگرم کننده بود.

اما خیابان ترس. قسمت اول دو دغدغه اصلی و دو نگرانی جزئی را برای من تجربه می کند. نگرانی اصلی شماره 1: "حالت" دهه 90. این احساس می‌کند که آنها چیزهای عجیب‌تری را دیده‌اند، اما این فکر را با ارجاعات دهه 90 به 11 رساند. چند صحنه وجود دارد که در آن کار می کند، با این حال برای دیگران به وضوح چند آهنگ منحصر به فرد در یک صحنه مشابه وجود دارد. واقعاً بیش از حد احساس می شد.

مساله اصلی شماره 2: نمایش دبیرستان. این یک فیلم با بچه‌های دبیرستانی است، بنابراین حتماً نمایش داده می‌شود - با این حال نمایش به‌طور قابل‌توجهی به نظر کلیشه‌ای است. این شخصیت‌ها از هم جدا شدند، این شخصیت آن شخص را گرامی می‌دارد، و غیره. صحنه خاصی وجود دارد که در آن مجموعه‌ای از شخصیت‌ها به طور همزمان "پایین می‌آیند" و بسیار ارزشمند بود.

کوچک موضوع شماره 1: منطق من می‌دانم که این یک اسلاش فوق‌العاده است، بنابراین منطق موضوع اصلی نخواهد بود. با این حال، خیابان ترس. قسمت اول مطمئناً به هیچ وجه منطق را درک نمی کند. صحنه‌ای وجود دارد که در آن شخصیت‌های اصلی به مقر پلیس می‌روند تا در مورد چند قتل به آن‌ها آموزش دهند، و پلیس با این جمله پاسخ می‌دهد: «اوه بدون شک، هر چیزی که شما بچه‌های بی‌معنا بگویید!» نوعی پاسخ این موضوع هر بار که در هر فیلمی اتفاق می‌افتد آزاردهنده است، و برخی از مسائل منطقی مانند آن در سرتاسر فیلم وجود دارد.

مساله جزئی شماره 2: این یک بسط مسئله منطقی است، اما در واقع شامل آن می‌شود. یک اسپویلر بنابراین در ناروشن نگه داشتن آن همانطور که واقعاً می توان انتظار داشت، وسیله اصلی مورد استفاده شخصیت ها برای رفت و آمد در آن است. بیایید به سادگی بگوییم که گرفته شده است، و شانسی وجود ندارد که آنها با آن متوجه نشوند. به هر حال، آنها در کل فیلم از آن استفاده می کنند و جدی گرفتن آن را بسیار دشوار می کند.

اگر خیابان ترس. قسمت اول مستقل بود، آن را پیشنهاد نمی کردم. هر چند که ممکن است، این یک نمونه نادر از شرایطی است که در آن اولین بودن در مجموعه سه تایی واقعاً به آن کمک می کند، با توجه به این واقعیت که دلیل کانونی من را جذب کرد. این احساس بسیار "استیون کینگ" است، زیرا در شهری ترسناک با سابقه ای وجود دارد که اسپین آف ها در مورد آن تحقیق می کنند. فکر کانونی مرا به خود مشغول کرد، و برای دیدن ادامه‌ها بسیار شیفته‌ام (مخصوصاً با توجه به این واقعیت که می‌شنوم که آنها بهتر هستند). هر یک از نظرسنجی‌هایی که از خیابان ترس. قسمت اول به عنوان یک فیلم 1-2 ستاره نام می‌برند، خودشان را درگیر می‌کنند - این خیلی وحشتناک نیست. با این حال، مطمئناً چند مشکل دارد.

«خیابان ترس» یک تصمیم جذاب برای عنوان فیلمی است که حتی یک بار هم به صراحت به جاده ای اشاره نمی کند، چه رسد به جاده ای که سرچشمه وحشت خواهد بود. مطمئناً تعداد زیادی زمین‌های چوبی، مراکز خرید، کلینیک‌های پزشکی و مدارس متوسطه وجود دارد - هنوز یک جاده؟ بیشتر شبیه به یک رگه، مانند یک رگه کشتار، زیرا طبق همه حساب ها یک قاتل وجود دارد که می خواهد به تعداد بدنش بیافزاید.

«جاده ترس: 1994» در شهر Shadyside، در سال 1994 (مطمئن نیستم در صورتی که من انتظار داشتم آن را تعیین کنم یا نه) - این شهری است که در آن احتمالات بسیار غم انگیز است، جایی که از دست دادن جان برای نقطه ای که ساکنان مجبور به انجام آن هستند معمول است. با شوخی و تمسخر قربانیان، در آن مرحله، تلاش های واقعی برای محافظت از خود انجام می دهند. وارد دینا با بازی کیانا مادیرا شوید. دینا که از جدایی جدیدش از نیمه بهترش سم عصبانی است، بیشتر روزهایش را به طرز محسوسی با تمام اتفاقاتی که در زندگی اش رخ می دهد، آشفته می گذراند. به‌علاوه، انگار که اوضاع نمی‌توانست بدتر شود، او در نهایت توسط کسی با چاقو دنبال می‌شود.

سخن‌گویی‌های اسلشر در «خیابان ترس» بسیار زیاد است، اما این واقعاً چیز وحشتناکی نیست. زمانی که یک دام دیگر برای جذب تماشاگران وجود داشته باشد، دادن چیزی که به جمعیت نیاز دارند می تواند کارساز باشد - تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، من به آن دام در دهه 90 اعتماد داشتم. متأسفانه، روشی که خیابان ترس. قسمت اول در سال 1994 اتفاق می‌افتد، واقعاً بی‌اهمیت بود، با پس‌زمینه دهه 90 که هرگز از حداکثر پتانسیل خود استفاده نکرد. بدیهی است که چند آهنگ مثال زدنی وجود دارد و یک نفر انرژی خود را در یک صفحه بحث AOL سرمایه گذاری می کند. همه چیز را در نظر بگیریم، چیز دیگری در روش غمگینی دهه 90 وجود نداشت که من را ناامید کرد. راستش را بخواهید، خیلی وقت‌ها بود که واقعاً یادم نمی‌آمد که این داستان باید در سال 94 اتفاق بیفتد.

اگر می‌توانید به گذشته نگاه کنید، با این وجود، یا از طرف دیگر اگر این اتفاق افتاد. هر چقدر هم که من را آزار می دهد، یک فیلم اسلشر کاملاً کاربردی و تا حدی جذاب پیدا خواهید کرد. در اینجا وحشیگری مناسبی وجود دارد، با یک ثانیه به طور خاص که آنها را با توجه به اینکه چقدر خونین این کشتن به طرز حیرت انگیزی مانند یک نادان لبخند می زند. با این حال، چیزی که واقعاً مرا با آن در ارتباط نگه می‌داشت، گروه بازیگران شخصیت‌های زنده بود، به صراحت دینا و سم اثر اولیویا اسکات ولش. اولیویا نه تنها بسیار زیبا است، بلکه در خصیصه های صورتش نیز بسیار رسا است. او چهره ای جالب و دوست داشتنی دارد، چهره ای که به طور مثبت برای بازیگری ساخته شده است. شاید من با توجه به جذابیت من به عنوان او یک طرفه باشم، اما فکر می‌کردم که او دزد نمایش است.

کیانا مادیرا نیز تماشای آن لذت بخش بود. در حالی که این کار دشواری نبود که او را به عنوان یک جوان احساسی کلیشه ای معرفی کنیم، او به طرز تکان دهنده ای ظریف و ظریف در به تصویر کشیدن دینا است. در حالی که تبادل افتضاح، گاه و بی گاه، نمایشگاه‌ها را تهدید می‌کند، من همه هنرمندان خیابان ترس. قسمت اول را عموماً عالی می‌دانستم، تقریباً هیچ عکس فوری از پس زدن نداشتم. علاوه بر این، در یک تریلر جوان، این یک تعریف فوق‌العاده است.

راستش، هرچه بیشتر به خیابان ترس. قسمت اول فکر می‌کنم بیشتر آن را دوست دارم (بسته‌شدن به خصوص افسانه‌ای است)، با این حال حقیقت این است که داستان دیوانه‌کننده است - و این ممکن است نتیجه مستقیم راهی باشد که هنوز دو فیلم متحرک دیگر وجود دارد که می‌خواهم برای تکمیل حساب تماشا کنم. در حالی که من واقعاً در تجربه‌ام با شخصیت‌ها سهیم بودم، فکر می‌کنم «جاده ترس: 1994» به عنوان یک سریال تلویزیونی بهتر عمل می‌کرد. فرصت اضافی برای تنظیم شخصیت ها و ایجاد ارتباطات قابل توجه در اینجا همه تفاوت را ایجاد می کرد. با این وجود، با آنچه به دست می‌آوریم، یک تلنگر کوچک بی‌هدف دریافت می‌کنیم - و سلام، اگر قدردانی کردید، دو فیلم متحرک دیگر در دسترس شماست.

من قبلاً قسمت 2 قسمت 2 سریال جاده وحشت را ابتدا ممیزی کردم زیرا بسیار عالی بود و به حدی خیره شدم که برای فکر کردن به اینکه چقدر خارق العاده بود به زمان نیاز نداشتم. با این حال، برای این اولین فیلم 1994، من واقعاً فرصتی برای نشخوار فکری می خواستم. برای شروع، این در واقع اهمیت سال 1978 بود که ارزیابی کلی من را مبنی بر اینکه سال 1994 بسیار شکننده تر بود، روشن کرد. 1978 فقط شخصیت های بسیار بهتری داشت، آهنگسازی، بازیگری، هوا و تغییرات. همه چیز فقط کار می کرد.

بنابراین من شروع به فکر کردم که به چه دلیل سال 1994 پایین تر از هم بود؟ در وهله اول، در سال 1978، من معتقد بودم که علم زیادی در میان سیندی و آلیس وجود دارد، 2 شخصیت برتر از کل مجموعه سه، علیرغم این واقعیت که هر دو هترو و زیبا بودند. اخیراً آن فاکتور IT را داشت. در هر صورت، در سال 1994، به طور غیرمنتظره ای، علیرغم اینکه دینا و سام یک زوج لزبین بودند و در ستایش، هیچ علمی بین سرگرم کننده ها احساس نمی کردم. در حالی که سیندی و آلیس هر دو دارای عقل و توسعه فردی و همچنین علم واقعی بودند، با دینا و سام من احساس کردم که دینا تمام کارهای سخت را از نظر طرح‌واری انجام داد در حالی که سم تنها بانوی معمولاً آزاردهنده‌ای بود که در پریشانی قرار داشت.

سپس جمع کلی شخصیت ها وجود دارد. در حال حاضر، 1994 دارای 5 شخصیت خوب در دینا، سام، جاش، کیت و سایمون بود، اما حتی یک نفر از آنها واقعاً برای من غیرعادی نبود. یک چیز محدود در ترکیب و نمایندگی هر یک از آنها وجود داشت. عملاً این ویژگی ذهنی وجود داشت که در آن شخصیت‌ها به جای اینکه صرفاً در لحظه حضور داشته باشند، بیش از حد در یک فیلم مسخره‌ای از فیلم‌های اسلشر وحشتناک عمل می‌کردند.

بنابراین بین شخصیت‌هایی که من دوست دارم تمایزی وجود دارد. و عموم طرفداران من به شدت به شخصیت کیت احترام می گذارم و او آنقدر مرا مجذوب نکرد. او خوب بود، با این حال او به طور مداوم روی دکمه و جلوی شما بود. علاوه بر این، من نسبت به دینا تحقیر جدی می کنم، اما او را دوست داشتنی و قانع کننده می دانستم، اگر در کل بیش از حد پر سر و صدا باشد. سپس جاش وجود دارد که اساساً فقط یک کاراکتر بی محتوا بود که به طور عرفانی درک عمیقی از تاریخ Shadyside داشت و می‌توانست به سادگی ظرافت‌های دقیق را در یک لحظه کشف کند و کارها را بدون هیچ کاری مرتب کند. علاوه بر این، او احتمالاً وحشتناک ترین شخصیت این گردهمایی بود. 2 شخصیتی که می توانم با طرفدارانشان موافق باشم، سم و سایمون به دلایل مختلف هستند. مطمئناً فکر می‌کنم سام آزاردهنده بود و صرفاً یک ابزار داستانی بود، در حالی که احتمالاً سایمون نفر شماره یک من در پایان فیلم بود. در بیشتر موارد، شخصیت‌ها بیش از حد «من در یک فیلم هیجان‌انگیز هستم، بنابراین به من اجازه داد تا مانند آن رفتار کنم.»

یکی دیگر از مسائل مربوط به محیط بود. حالا و دوباره، برای من شبیه دهه 90 نبود. تقریباً ممکن است در زمان حال تنظیم شده باشد. علاوه بر این، با بازگشت به آزمون سال 1978، تعداد زیادی شخصیت کامل و مهم در آن فیلم وجود داشت، در حالی که در سال 1994 و همچنین داشتن 5 شخصیت اصلی غیر ایده آل، بازیگران نقش مکمل بسیار فراموش شدنی بودند.

در نهایت، اتصالات محدود وجود دارد. من قبلاً به غیبت کامل علم در میان دینا و سام پرداختم. به چه دلیل شخصیت‌ها گفتمان خود را بر سر یکدیگر فریاد می‌زدند؟ به سادگی با صدای معمولی صحبت کنید. دینا و جاش هیچ علم خویشاوندی معتبری نداشتند. کیت و سایمون چطور همدم هستند؟ پس آنها فقط 2 داروساز خیابانی خودسر و مهربان هستند؟ ماجرای کیت و جاش به طرز غیر قابل تصوری فریبکارانه و محدود بود. من به طور خلاصه قبول نکردم که کیت به سادگی با سر به پای جاش بیفتد، زیرا ظاهراً اصلاً توضیح واضحی نیست جز اینکه او دائماً در اطراف بود و مانند یک خزنده به او خیره می شد. علاوه بر این، آیا او مانند یک ارشد نبود و او تازه استخدام سال اول بود؟ به نظر می رسد علاوه بر عدم وجود شیمی، کمی نادرست است.

چند چیزهایی که فیلم در ساخت آن داشت، افتتاحیه فوق العاده صحنه مرکز خرید احترام به فریاد، گردهمایی مضطرب جلادهای زامبی شده، دهه 90 بود. موسیقی، کشتارها و تزیینات خونین، و داستان منشأ شگفت انگیز تاریخ Shadyside که در 2 قسمت بعدی بهتر از مجموعه سه مورد بررسی شد. در یک مجموعه سه تایی، آیتم کلی عالی بود، با این حال 1994 به طور قطع نقطه شکست سریال است.