🌸 دانلود فیلم Goodbye Christopher Robin 2017 (خداحافظ کریستوفر رابین)

خداحافظ کریستوفر رابین 2017 (به انگلیسی: Goodbye Christopher Robin) یک فیلم خانوادگی و محصول 2017 کشور بریتانیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که تمرکز فیلم روی جوانی کریستوفر میلن خواهد بود ، اما در درجه اول به زندگی پدرش ای. ای. میلن خالق شخصیت کارتونی وینی د پو خواهد پرداخت ….

این فیلم به کارگردانی Simon Curtis, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Goodbye Christopher Robin 2017 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Domhnall Gleeson, Margot Robbie, Kelly Macdonald, Will Tilston, Alex Lawther, Nico Mirallegro, Stephen Campbell Moore, Phoebe Waller-Bridge, Geraldine Somerville, Richard McCabe, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود خداحافظ کریستوفر رابین 2017 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Domhnall Gleeson, Margot Robbie, Kelly Macdonald, Will Tilston, Alex Lawther, Nico Mirallegro, Stephen Campbell Moore, Phoebe Waller-Bridge, Geraldine Somerville, Richard McCabe, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی خداحافظ کریستوفر رابین 2017 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Goodbye Christopher Robin 2017 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 PG بوده و قبل از دانلود فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای خانوادگی, تاریخی, درام, بوده و محصول کشور بریتانیا, هست. زبان اصلی فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Goodbye Christopher Robin 2017 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم خداحافظ کریستوفر رابین 2017 7.1/10 از 10 می باشد.

تمرکز فیلم روی جوانی کریستوفر میلن خواهد بود ، اما در درجه اول به زندگی پدرش ای. ای. میلن خالق شخصیت کارتونی وینی د پو خواهد پرداخت …
فیلم زندگی واقعی نویسنده معروف بریتانیایی، آلن الکساندر میلن را روایت می کند. آلن خالق شخصیت بسیار محبوب وینی پو می‌باشد که در واقع این شخصیت از پسر آلن به نام کریستوفر و عروسک کوچک او الهام گرفته است
خداحافظ کریستوفر رابین داستان کودکی به نام کریستوفر رابین را روایت میکند که بعد ها با خرسی دوست داشتنی به نام «وینی پو» آشنا میشود و غرق در تخیلات و کودکی اش میشود و...
خلاصه داستان : داستان پشت صحنه داستان A.A. Milne و خلق داستان‌های وینی پو که از پسرش کریستوفر رابین الهام‌گرفته است
خداحافظ کریستوفر رابین ، فیلمی بیوگرافی به کارگردانی سایمون کرتیس هست. تمرکز فیلم روی جوانی کریستوفر میلن خواهد بود ، اما در درجه اول به زندگی پدرش ای...
رابطه بین نویسنده AA Milne و پسرش کریستوفر رابین و اینکه چگونه این الهام بخش وینی پو شد.

جهت دانلود فیلم Goodbye Christopher Robin 2017 (خداحافظ کریستوفر رابین) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

خداحافظ کریستوفر رابین ارتباط بین A.A. میلن، فرد مهم او و فرزندش از مدت کوتاهی پس از جنگ جهانی اول از طریق شکل گیری کتاب کودک، مسائل خانوادگی و جنگ جهانی دوم.

A.A. میلن پس از جنگ جهانی اول و مبارزه با شهر شلوغ و زندگی اجتماعی خود و همسرش دچار PTSD شده است. از معرفی بیلی مون (نام مستعار کریستوفر رابین)، به نظر می رسد که او فقط به عنوان همدست مردمش در آنجا حضور دارد. آنها او را دوست دارند، با این حال آنها را مستقیماً گرامی نمی دارند، دوست دارند در مجالس و مناسبت ها بیرون بروند، و او را به او منتقل کنند تا توسط سرپرستش بزرگ شود. در نهایت میلن تصمیم می گیرد به میدان برود تا از شهر دور شود و کتابی علیه جنگ بنویسد و فرزند مهم خود و سرایدارش را همراه خود ببرد. او با تجربه بلوک نویسنده، انرژی بیشتری را در بیرون از آن سرمایه گذاری می کند تا در نقد خود، و باعث عصبانیت شخص مهمش می شود که به شهر بازمی گردد، او، بیلی مون و بچه نگهدار را در کابین رها می کند تا نیمه بهترش بتواند دوباره آهنگسازی کند.

سرایدار باید به بیلی مون و پدرش اجازه دهد تا مادر ضعیفش را ببینند، پدر و فرزند در روزهای ظاهراً خوشبختی تنها با هم شرکت کنند، جایی که آنها جنگل را بررسی می کنند، داستان هایی از جمله اسباب بازی های ظریف بیلی مون را که تبدیل به فرضیه وینی پوه می شود، بسازند. شخصیت ها و تعهدات آنها این زمانی است که میلن یک غزل و پس از آن داستان هایی در مورد شخصیت های مشهور از جمله کریستوفر رابین سرود.

پس از نتیجه کتاب، کریستوفر رابین به خوبی شناخته می شود و یک جنون رسانه ای با جلسات، گردهمایی های فراوان به وجود می آید. از درهای باز ارزشمند و غیره برای بیلی مون که هنوز جوان است عکس بگیرید. زمانی که پدرش می‌فهمد که فشار و درخواست‌های روی فرزند خردسالش غیرقابل توجیه است و فرزندش عادی می‌خواهد (تا حد زیادی به خاطر سرپرستی که واقعاً عمیقاً روی مرد جوان تمرکز کرده و حقیقت بی‌رحمانه را به نگهبانان گفته است)، می‌پذیرد. او به یک مدرسه غیر دولتی متأسفانه این تجربه برای بیلی مون دردسرساز است و تحقیر پدرش به جایی می رسد که او درخواست می کند در جنگ جهانی دوم به نبرد برود تا کریستوفر رابین بودن را دور بزند.

منظره فیلم فوق العاده است، بازیگری عالی است و خط داستانی هر دو در مواردی شیرین و در عین حال غم انگیز است. این یک فیلم کودکانه نیست و موضوعات جدی را مدیریت می کند که برای نجات جمعیت نادیده گرفته نمی شوند.

زمانی که در ابتدا تریلرهای خداحافظ کریستوفر رابین را دیدم، فکر کردم پتانسیل بسیار زیادی برای تبدیل شدن به یک داستان واقعاً شیرین دارد. این مولفه‌های Finding Neverland را داشت و داستانی بود که قبلاً طبق این دیدگاه گفته نشده بود و در واقع کل داستان پیرامون وینی پو و AA Milne و فرزندش بسیار جذاب است. ایده عالی است و نمایشگاه ها عالی هستند، با این حال محتوا و محتوای آن نیاز به چیز مهمی دارد. به نظر می رسد که تقریباً سطحی مشابه یک فیلم تلویزیونی ساخته شده است که به اندازه کافی جذاب است، اما به عمق نیاز دارد و به نظر می رسد که بیش از یک تن از دیدگاه های جذاب اضافی را در بر می گیرد. همه چیز را از تفکر میلن و شکل‌گیری وینی پو و شخصیت‌ها گرفته تا تمایل میلن به فرزندش و موقعیت نامی بزرگ او را در بر می‌گیرد. به خصوص PTSD و بدبخت تر است، اما او از ظرافت خاصی که من می خواهم بپذیرم برای ساختن این شخص مهم بود کوتاهی می کند. به نظر می رسد که او به خوبی صفحه نمایش را با moxy نمی گیرد. مارگوت رابی واقعاً در شغلش ضروری نیست. من می پذیرم که او به هر حال یک بچه داغ جدید در شهر به حساب می آید و به ندرت در فیلم Goodbye Christopher Robin حضور دارد و به هیچ وجه به هیچ وجه ژرف نگر نیست. علم بین او و گلیسون مثبت یا منفی نیست. ویل تیلستون نقش کریستوفر رابین را برای اکثریت قریب به اتفاق فیلم بر عهده می گیرد. او فوق العاده است. او به طور موثر بر گلیسون و رابی تسلط دارد و به نظر می رسد که واقعاً به خوبی با این کار سازگار است. او احتمالاً انگیزه ای برای تماشای صمیمانه فیلم است. بعد از او کلی مکدونالد در نقش اولیو پرستار بچه کریستوفر رابین بسیار عالی است. او مطمئناً نزدیک‌ترین صحنه‌ها را به خانه دارد و احتمالاً داستان او با او بهترین تصویر و سرگرم‌کننده‌ای برای تماشا است.

سیمون کرتیس همه‌چیز است به‌جز جدید برای هماهنگی. او سابقه ای طولانی در تلویزیون انگلیسی و چند فیلم محبوب دارد، اما به طرز عجیبی، مشارکت من در او این است که به طور کلی تلاش های او را ناامیدکننده می دانم. احساس می‌کردم خانمی که لباس طلایی پوشیده است و هفته من با مرلین هر دو احساس قدرت کمتری نسبت به آنچه باید می‌کردند. این یک داستان جذاب در مورد یک فرد و جهان بسیار قابل توجه است و من فکر می کنم خداحافظ کریستوفر رابین حتی شروع به افشای آنچه در زیر است ندارد. این یک فیلم ضروری است که خوب است اما شما را غافلگیر نمی کند. احساس می‌کنم پتانسیل زیادی داشت اما هیچ‌وقت به نتیجه نمی‌رسید. اشکالی نداره. 7/10

بهترین کاری که «خداحافظ کریستوفر رابین» برای من انجام داد. آیا این توانایی تولید آن معقولیت معصومانه ورود به جهان متفاوت در زمان دیگری بود. وینی پو داستانی بود که من می توانم به طور مشخص به یاد بیاورم که در دوران جوانی به آن منتقل شده بودم و وقتی داستان در خداحافظ کریستوفر رابین وارد چوب صد ضربان شد، می توانم به طور مشابه به آن احساس خروج دست پیدا کنم. خیلی سخت است که واقعاً آب و هوای زیبایی محض «عصر پو» را تخلیه کنید، به این دلیل که وقتی شعله های نور جنگل های پشتی و موسیقی گیرا را تجربه می کنید، لرزش در بالاترین نقطه پوست شما ایجاد می شود. فیلمبرداری و موسیقی در طول دقایق برگزاری جنگل پدر کودک در بهترین حالت خود است. احساس قدرتمندی از مقیاس وجود دارد زیرا صحنه های وحشیانه جنگ و PTSD در رابطه با دقایق پیشگامانه و در عین حال کمی متفاوت ظاهر می شوند. زمانی که میلن به طور جالبی به تنهایی پرورش می‌دهد و شام را سرو می‌کند، زنده می‌شود و بدون سابقه برای مدت طولانی حضور پیدا می‌کند و شروع به جوان‌سازی شخصیت‌های موجودات می‌کند. یکی از موضوعاتی که فیلم نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با موفقیت آن را به دست آورد، مهارت قابل توجهی در شغل و ذهن خلاق در زمان‌های کسل‌کننده است. یک تغییر محیطی ثابت در خداحافظ کریستوفر رابین وجود دارد که با «فلوت کمی ساخارین» و «ابوایی پیش‌بینی» برای زمانی که یک صحنه کم نور به عنوان نور می‌بیند - و با تغییرات بصری فوق‌العاده قابل تشخیص است. داستان‌هایی که ما به‌طور کلی به یاد می‌آوریم به نوعی «نجات‌دهنده آقای بانکز» به هم پیوسته‌اند، به‌طوری که به نظر می‌رسد لایه‌ای از اهمیت بیشتری برای داستان‌های اول دارند. یک ثانیه واقعاً عرفانی وجود دارد که برف شروع به باریدن می کند، زیرا آنها از یک جهان تخیلی ظاهر می شوند و من فکر می کردم که دقایق ظاهری خلاقانه زیادی مانند این وجود دارد که واقعاً کارساز است. به هر حال با کمال تعجب، دقایقی که کمتر متقاعد شدم، اتفاق منفی تحسین کریستوفر رابینز بود. احساس می‌کردم که آنها با عجله وارد این طرح شده‌اند و کریستوفر رابین را وادار کردند که به سرعت با لحن ناگهانی «مشکلات جهان اول» مخالفت کند و می‌دانستم که محتوا به دام‌های ساده‌تر می‌رود. صحنه‌های دوران دستاورد «وینی پوز» شیوه‌ای از زندگی فوق‌العاده جذاب و ظاهراً فریبنده را نشان می‌داد که مواجهه با ساختار فشار و انکار تجربه بزرگ شدن که در مورد آن صحبت می‌شد، چالش برانگیز بود. به طور کلی، شکوه و عظمت فیلم، تدبیر تغییرات آن و هیاهوی ناله ای را که می توانستم در سالن اجتماعات اطرافم در انتهای آن بشنوم، تحسین می کنم.

وقتی برای تماشای خداحافظ کریستوفر رابین پایین آمدم، خیلی مطمئن نبودم که قصد دارم چه چیزی به دست بیاورم. من تا حدودی در مورد فیلم های زندگی نامه ای محتاط هستم، آنها می توانند به طور استثنایی برنده بزرگ یا شکست بزرگی باشند، اما این چیز دیگری بود.

خداحافظ کریستوفر رابین درباره وجود A.A Milne است. این نشان می دهد که وینی پو چگونه تبدیل شده است، اما به طور انحصاری به این موضوع نمی پردازد. خداحافظ کریستوفر رابین اساساً حول محور ارتباط در حال تغییر میان میلن و فرزندش کریستوفر رابین است. این که چگونه صمیمیت بین پدر و فرزند به میلن کمک می کند تا PTSD خود را شکست دهد و چگونه این کار به عنوان دنیایی ساخته شده که توسط پدر و فرزندی برای کمک به نگه داشتن آنها شروع شد، به یکی از پرفروش ترین و عزیزترین حساب های کودکان تا کنون وارد می شود. این تفکر باعث شد که زندگی یک خانواده طبقه کارگر در اواسط قرن بیستم شبیه به چه چیزی بوده باشد، چگونه رویکرد "سخت لب بالایی" توسط سرپرستان اتخاذ شد و چگونه معاشرت کودکان با مراقبان آنها بسیار مهم بود. با توجه به تولید وینی پو، فیلم دقیقاً نشان می‌دهد که شخصیت‌ها چگونه ساخته شده‌اند و چگونه ایده برای آنها ساخته شده است، توسط میلن، و همچنین توسط کریستوفر رابین واقعی، خانم میلن و دایه خانواده. این نشان دهنده ارزشی است که ساخت وینی پو برای خانواده و نوجوانی کریستوفر رابین داشته است و این که چگونه او را در زندگی جوانش دنبال کرده است.

یکی دیگر از مولفه های لذت بخش فیلم، مکان هایی است که در آن فیلم می گیرند. به ویژه مناطقی در اشدان وودلند. صحنه ها شگفت انگیز بود. به همین ترتیب تماشای میلن و کریستوفر رابین در حال بازی چوب های پو فوق العاده بود. روشی که آنها از بازتولید اولین اسباب بازی ها استفاده می کنند نیز یک ایده واقعا هوشمندانه بود. خوب بود یادآوری شود که وینی پو به طور مداوم دیزنی نبود.

فیلمنامه فوق العاده است و بسیار شیک ساخته شده است. چند جوک استثنایی هوشمندانه و جوک های کوچک وجود دارد که باعث خنده شما می شود. صحنه های جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم فوق العاده تاثیرگذار هستند و شما را وادار می کنند تا به خشونت های جنگ فکر کنید. نحوه ایجاد ارتباط بین شخصیت‌ها شما را تا آنجا که ممکن است در فیلم Goodbye Christopher Robin کاملاً در جریان نگه می‌دارد.

کل بازیگران عالی هستند، به‌ویژه نمایشگاه‌هایی که توسط دامنال گلیسون و ویل تیلستون برگزار می‌شود. علم آنها روی پرده جذاب است و به شکوه فیلم می افزاید. مارگوت رابی نقش مادر خشن انگلیسی را به‌طور فوق‌العاده ایفا می‌کند و اعدام کلی مک‌دونالد به‌عنوان پرستار بچه دلسوز به طرز فوق‌العاده‌ای برعکس بازی می‌کند.

در مجموع، من خداحافظ کریستوفر رابین را با انرژی برای همه تجویز می‌کنم. این واقعا الهام بخش و تماس است. این شما را پوزخند می‌زند، گریه می‌کنید و نیاز دارید که وینی پو را یک بار دیگر مطالعه کنید. پر زرق و برق

خداحافظ کریستوفر رابین برنده هیچ جایزه اسکار نخواهد شد - و شاید این چیزی باشد که در این دوره طمع شرکت ها ارزش شکرگزاری را داشته باشد. این فیلمی بود که برای دریافت کمک هزینه ساخته نشد - مثل همان کتاب وینی پو بود - خداحافظ کریستوفر رابین وجود دارد تا ما را به موقعیتی برساند که در آن فصل‌های شادی بی‌عیب جوانی به همان اندازه بدبختی در جهان وجود دارد.

br/> ویل تیلستون، هموطن کوچکی که در فیلم Goodbye Christopher Robin نقش کودک «بلو» را بازی کرد، اساساً مسحورکننده است و با هر صحنه می درخشد. در فیلم Goodbye Christopher Robin او آینه جوانی صادق و بازی می‌کند که ما در کل می‌توانیم به همین ترتیب، تا حدودی - و احتمالاً بعد از آن از دستش بدهیم.

از دیدن پیر شدن مرد جوان فیلم بدبخت شدم. نه به این دلیل که سرگرم کننده باتجربه تر عالی نبود - او بود - با این حال کمبود مرد جوان که باید توسط افراد با سابقه تر جایگزین شود - علاوه بر این، مشابه از دست دادن اجتناب ناپذیر بی گناهی بود که ما در هیچ نقطه ای نداریم. به امید ترک ما خوشحال بودم که او به پایان برمی گردد - فقط برای اینکه احساس کنم قلبم کمی شکسته است وقتی که دوباره او را (با پدرش) با خرس پوش از میان ما می بینیم - شاید هر دوی آنها، صداقت دوران جوانی ما را نیز همراه داشته باشد.

یکی از صحنه‌های میان فیلم در ایستگاه قطار وقتی از چشم پدر می‌بینیم، هموطن کوچک ابدی او که برای جنگ می‌رود، به‌طور استثنایی در حال تماس است. احتمالاً برای هر یک از والدین در هر کجای کره زمین، هر زمان که چنین چیزهایی را تجربه کنند، وحشتناک بوده است. با هر سنی، من گمان می‌کنم انتظارات زیادی در هر یک از آنها وجود دارد، نیازی به تجربه چنین چیزهایی نخواهد بود.

فیلم به خودی خود بسیار عالی است - همانطور که باید باشد. اسپیدی هرگز نمی توانست این قطعه دوره را جا بیاندازد. تعداد مشخصی از شخصیت ها وجود دارد، بنابراین ما می توانیم آنها را تا حدودی بهتر درک کنیم. بدیهی است که مجوز فوق العاده ای با داستان وجود دارد. در شرایط خاص باید این نکته را در نظر گرفت که ما، ناظر، فقط کمتر از دو ساعت فرصت داریم تا در یک فصل وجودی روزانه از مناسبت‌ها کنترل کنیم. با وجود این، فیلم را برای آنچه هست تماشا کنید - سفری به دوره های طولانی سرخوشی در حالی که بقیه دنیا گاهی نیاز دارند به طرز غم انگیزی سر وحشتناک خود را در آن بگذارند.

من صادقانه وینی را دوست داشتم پو برای تمام زندگی من در حال حاضر نیز با شادی احیا شده و شگفت انگیزتر، به نقاشی های اولین سازنده نگاه خواهم کرد. خداحافظ کریستوفر رابین آن امتیاز اضافی را به ارمغان آورده است.

خداحافظ کریستوفر رابین را تماشا کنید. برای بازی ارزش قائل شوید، شخصیت‌ها را قدر بدانید، از دوره‌ای که در آن رخ داده است، قدردانی کنید و در مواردی، به خودتان اجازه دهید که برعکس فصل‌های بی‌گناهی که فیلم می‌تواند در شما ترکیب کند، به گردش بروید.

آفرین به همه در حال ساخت. خداحافظ کریستوفر رابین بر اسکار برتری نخواهد داشت - با این حال من را برای همیشه برد.

شب بخیر کریستوفر رابین و شب عالی وینی پو. بسیار متعهد به شما هستم که دنیا را به‌ویژه در طول سختی‌های بی‌شمار زندگی، زیباتر کرده‌اید.

من می‌توانم این را یک فیلم افسانه‌ای بنامم که نمایشنامه‌ای بر اساس بیان قدیمی اچ جی ولز درباره جنگ جهانی اول، «جنگ برای پایان دادن به همه جنگ‌ها» ساخته است. خداحافظ کریستوفر رابین چه اثر فوق‌العاده‌ای است، علیرغم اینکه احساس می‌کردم تا پایان آن یک آشفتگی داغ است، آن را گرامی می‌داشتم. من با احترام به دگرگونی وینی پو توسط دیزنی بزرگ شدم و مدت‌ها قبل متوجه شدم که فرزند تنهای A. A. Milne انگیزه‌ای برای کتاب‌های کودکانه او بوده است. در هر صورت خداحافظ کریستوفر رابین به اندازه کافی جراحت، ترحم و بدبختی را در خود به نمایش می گذارد که تا ابد ماندگار شود. به جای اینکه آنطور که انتظار داشتم داستان شیرینی باشد، تماشای کریستوفر رابین واقعی 6 تا 8 ساله (که خانواده اش بیلی مون نامیدند) باعث تاسف بود که کارهایی را که حتی مستحکم ترین بزرگترها هم نمی توانستند با آنها کنار بیایند مدیریت می کند. . انگلیسی‌های قانونی و نگهبانان بسیار مورد علاقه‌اش نه تنها نمی‌دانستند چگونه محبت خود را نشان دهند، بلکه او را به دنیای دیوانه‌وار قرار گرفتن در معرض ستایش هواداران سوق می‌دهند که در مجموع زندگی جوانش را ویران می‌کنند و در نهایت باعث می‌شوند او از آنچه آنها را ثروتمند کرده متنفر باشد. محبوب.

اکنون متاسفم که در طول مدت کوتاهش این را در یک سالن ندیدم زیرا فیلمبرداری خیره کننده بود و ثروت جهانی را که میلنز در بخش اصلی دهه بیستم در آن زندگی می کرد به ما نشان می داد. صد سال هماهنگی، آهنگسازی، تغییر، صدا و بازیگری همگی درجه یک بودند. Domhnall Gleeson، درست خارج از خفاش، توانایی مشاهده است. من هرگز او را مانند شخص دیگری نمی بینم که قبلاً در طول سالیان متمادی او را به تصویر کشیده است، همانطور که برای برخی از افراد سرگرم کننده این کار را انجام می دهم. او توانایی غیرقابل مقایسه ای دارد که بتواند هر شخص دیگری را نشان دهد و آن شخصیت را به شکلی بی عیب و نقص، شبیه یک آفتاب پرست، تجسم کند. برای این وضعیت، او چهره بدبخت خالق نامی را به ما نشان می دهد که به ندرت آشکارا نمایش داده می شد. مارگو رابی نیمه بهتر خود و مادر بیلی مون را همان طور که من تصور می کنم به تصویر کشید. کلی مک‌دونالد که من احساس می‌کنم توسط صاحبنظران کم‌ارزش است، پرستار بچه بیلی مون، الیوی، (که بیلی آن را نو می‌نامید) را با عشقی سرراست، اما محکم به کودک نشان می‌دهد که باعث می‌شود احساس کنیم او باید فرزند او می‌بود. الکس لاوتر نقش کریستوفر رابین 18+ ساله را در دو صحنه ای که داشت به خوبی عمل کرد و طیف مناسبی از احساسات را نشان داد و به نظر می رسد حرفه ای دلپذیر در بازیگری پیش روی اوست. و در آخر، ویل تیلستون نقش جوان‌تر کریستوفر رابین را بازی می‌کرد، بنابراین در هر نقطه‌ای که بدبخت، ناراحت یا حتی عصبانی بود، به سرعت و به‌طور مؤثری اشک‌های من را درآورد، سپس، در آن لحظه، وقتی که او خشمگین بود، پوزخند می‌زد. سعادتمند یا پرانرژی بود. این یک سرگرم کننده است که خیلی دور نیست. در حالت ایده آل به زودی دوباره او را خواهیم دید.

یک چیز دیگر که ممکن است بخواهم اضافه کنم این است که موسیقی زیبای کارتر بورول با آهنگ‌های شخصی‌اش که هر صحنه را تنظیم می‌کرد و فیلم را با سرعت مناسب پیش می‌برد، فوق‌العاده بود.

A. A. Milne به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین خالقان تاریخ شناخته می شود. کتاب‌های خلاقانه‌اش از جمله وینی پو، بخش‌های مهمی از نوشتن در بسیاری از زندگی‌های جوان هستند (با احتساب زندگی من). هر چند که ممکن است، به همین ترتیب، با تظاهرات متعدد ساخته شده، ما به عنوان کاربران اغلب نمی‌توانیم به این فکر نکنیم که چگونه یک فرد می‌تواند چنین اقدامات خارق‌العاده‌ای را در نظر بگیرد. برای میلن، این سفری بود که میزان ناامیدی شگفت‌انگیزی داشت، و رئیس کورتیس به طور کامل اهداف خارج از مسیر خود را تزئین می‌کند تا بخش‌های مختلف زندگی‌اش را در خداحافظ کریستوفر رابین زندگی‌نامه هیجان‌انگیز به تصویر بکشد. با انجام این کار، او نمایشی تا حدی متورم ساخت که هم به شدت اغراق آمیز و هم به طور خاص گیج شده بود. پس از تحمل جنگ بزرگ دوم، میلن و شخص مهمش فرزندشان را به دنیا می آورند که دارای ذهن خلاق روشنی است که به عنوان انگیزه ای برای نوشتن میلن عمل می کند.

کرتیس چنین کارهای بزرگی از میلن را مدیریت می کند. زندگی و خلقت جاودانه اش تحمل او از PTSD که مانعی برای مهارت آهنگسازی او می شود. نیاز سریع همسرش برای پیشرفت و تقویت. پیوند دردسرساز با فرزندش در حالی که برای برقراری ارتباط با او مبارزه می کند. با این وجود، موضوع قابل توجه در داخل قسمت پایانی که بقیه را شکست می دهد، امکان برخورد دوگانه است. خلاقیت علمی میلن دریچه ای به ذهن خلاق پسرش است و به او قدرت می دهد تا به روی جهان باز باشد. کریستوفر رابین در یک دوره سوگواری عمومی و بهبودی، آنجا بود تا یک بار دیگر روحیه همه را بالا ببرد. زایمانی مناسب که موفقیت جهانی را تضمین می کرد، اما به قیمت رابطه میلن با فرزندش. این رفتار دوگانه اجتناب ناپذیر وقتی که او بزرگ شد مورد تحقیر قرار گرفت. میلن ناخودآگاه عشق پسرش را برای بهبود کشورش از دست داد، و یک احساس اساسی از اشتیاق قابل توجهی در درون آن وجود دارد.

متاسفانه، کورتیس در واقع تلاش می کند تا دیدگاه ها و ارتباطات باقی مانده را تنظیم کند، اما نمی تواند این کار را انجام دهد. واقعا به دلیل رتبه‌بندی PG و زمان اجرا محدود، این فوکوس‌های داستانی مختلف عملاً چرخش رویدادها صفر بود و قدرت عمیقی را که کورتیس می‌خواست به‌دست نمی‌آوردند. در نهایت مایه شرمساری است که فکر کنم گلیسون در نقش میلن چقدر فوق العاده بود. رابی خوب بود، علیرغم این واقعیت که تسلیم تلفظ معروف انگلیسی است که واقعاً در نمایشنامه های دوره کاملاً عادی است. روایت هر چند وقت یک‌بار پر از دردسر بود و خرس‌های عروسکی کریستوفر را خیلی سریع و ناخواسته نشان می‌داد. یک بار دیگر، ناشی از مشکل زمان اجرای محدود است.

گفته شد، فیلم جذاب است. چند دقیقه ای بود، به خصوص زمانی که میلن با فرزندش در حال تحقیق در جنگل است، پوزخندی روی صورتم نشست. علاوه بر این، این دقیقاً همان کاری است که این نمایش انجام می دهد، شما را وادار می کند به دنبال هویت درونی درون خود بروید. ممکن است به مرکز و نزدیک به قدرت خانه نیاز داشته باشد، با این حال موفق می شود در حالی که گرمای احمقانه ای را که وینی پو در احضار آن شگفت انگیز بود، می چشد.

خداحافظ کریستوفر رابین (2017)، با هماهنگی سایمون کرتیس، یک نمایش دوره ای انگلیسی در مورد خالق انگلیسی A. A. Milne، نویسنده داستان های ستوده و بسیار گرامی وینی-د-پوه بچه ها، و تأثیری که تظاهرات پربار او بر او گذاشت. خانواده و فرزندش، کریستوفر رابین میلن به گرمی بیلی مون را صدا زد. Domhnall Gleeson در نقش A. A. Milne و Margot Robbie در نقش همسر افسانه ای او Daphne بازی می کنند. کلی مک دونالد در نقش Caretaker Olive به نام "Nou" توسط بیلی مون بازی می کند. ویل تیلستون در نقش کریستوفر رابین جوان که با نام بیلی مون 8 ساله و الکس لاتر در نقش کریستوفر رابین میلن در سن 18 سالگی شناخته می شود، ایفای نقش می کند.

خداحافظ کریستوفر رابین بین دو درگیری جهانی قرار گرفته است و انگیزه و شکل گیری آن را هیجان انگیز می کند. شخصیت پو توسط مقاله‌نویسی که دچار PTSD است. فیلم با یک نما عریض از اشداون بک وودز، ساسکس، بریتانیا، 1941 آغاز می‌شود که نور کم‌رنگ و سبز شاخ و برگ‌ها در صفحه غوطه‌ور است. این به یک نما عریض از اعزام یک دوچرخه زن در پشت صحنه، به مقداری از دافنه (مارگو رابی) در حال پرورش، به سرباز میلن (الکس لاوتر) با لباس و عازم جنگ، به پیام رسان دوچرخه که پیامی را به A.A. میلن (گلیسون) در مورد فرزندش کریستوفر رابین، و پس از آن با تاکید به صحنه‌ای از جنگ بزرگ دوم در جبهه غربی از جمله میلن ارشد در نبرد می‌پردازد. داده‌های زیادی در این عکس‌های فوری کوتاه جمع‌آوری شده است.

فیلم به یک داستان واقعی بستگی دارد که دلیل فیلم را مشخص می‌کند. چرخه خلاقیت و پیشرفت داستان های وینی پو برای روایت و روایت ضروری است. خداحافظ کریستوفر رابین رابطه میلن را با فرزند خردسالش، بیلی مون، و تأثیری که نتیجه کتاب ها بر عزیزانش می گذارد، پر شور می کند. وقتی می‌بینند بیلی مون انگیزه شخص، کریستوفر رابین، و خرس عروسکی‌اش ادوارد برای وینی است، جمعیت عمومی وحشی می‌شوند.

سمبولیسم فیلم، افکار بزرگ‌تری را مجذوب می‌کند و همچنین الهام‌بخش می‌شود. این یک فیلم ظاهراً جذاب است، به ویژه کنار هم قرار گرفتن واقعی و عجیب (فلاش بک های جنگ A. A. Milne)، و گروه بندی های پرانرژی هنگام زنده شدن داستان های وینی پو.

خداحافظ کریستوفر رابین بر روی نور در فراز و نشیب داستان های موثر وینی پو برای خانواده میلن به ارمغان آورد. رئیس مولفه‌های بصری متعددی را با هم ترکیب کرده است تا فیلمی متقاعدکننده بسازد که در آن دستاورد با بدبختی، بدبختی و سرخوردگی در برابر انگلیسی‌ها بین دو درگیری جهانی روبرو می‌شود. در صورتی که صادقانه عاشق قطعات انگلیسی دوره، بیوگرافی یا نمایش های خانوادگی باشید، خداحافظ کریستوفر رابین را دوست خواهید داشت. یک فیلم نشاط‌آور روح انسان را ستایش می‌کند، و فیلمی لذت‌بخش درباره شکل‌گیری کار از بیماری و نیروی کاردستی برای بهبود و آشتی است.

کرتیس تصویری دنج و متحرک از خانواده میلن می‌سازد. با بازی درخشان گلیسون، رابی، مک دونالد و کودک سرگرم کننده با تیلستون مایل که بسیار عالی به نظر می رسد به عنوان بیلی مون جوان و با استعداد است. شما از جریان و همچنین فیلمبرداری لذت خواهید برد. آنها شامل نماهای شگفت انگیز و عریض از کشور آزاد اسکس، تصاویر لذت بخش از اشتون وودلند، پس زمینه اکانت و جایی که امنیت پدر و فرزند و جایی که داستان های وینی پو به ثمر می رسد، فیلم با کنتراست بالا از میلنز است. گشت و گذار در شهر نیویورک و استفاده از فیلم وقایع نگاری برای ترتیب دادن فیلم موجود، و پیچیدن در موقعیت های واقعی در داستان، به عنوان مثال، عکسبرداری بیلی مون با وینی خرس کوهی در باغ وحش لندن. احتمالاً برجسته‌ترین و ناراحت‌کننده‌ترین عکس‌های فیلم، فلاش‌بک‌های A. A. Milne از نبرد پایین و کثیف از مناقشه جهانی اول است.

من به قطعات دوره‌ای وابسته هستم زیرا به من اجازه می‌دهند تجربه کنم و به دنیای گذشته فرار کنم. برخوردهای اجتماعی و اجتماعی من، و خداحافظ کریستوفر رابین این کار را برای من انجام داد. این یک فیلم باشکوه است و برای طرفداران متعصب وینی پو و کریستوفر رابین یک نیاز غیرقابل انکار است.

علی‌رغم این واقعیت که وینی پو در شگفت‌انگیزترین جنبه 100 سال اخیر تقریباً برای هر جوانی در دنیای انگلیسی زبان مهم بوده است، سازنده او A. A. Milne در ابتدا یک خالق کودکان در نظر گرفته نمی‌شد. او حرفه علمی خود را به عنوان یک تهیه کننده موثر West End آغاز کرد و پس از رویارویی های وحشتناک خود در جنگ جهانی اول، در غیر این صورت یک افراطی محافظه کار نامیده شد. «خداحافظ کریستوفر رابین» تا حدودی حکایت چگونگی سرایش داستان‌های پو است. این یکی از دو فیلم در مورد وجود کریستوفر رابین میلن، فرزند A.A بود که در سال 2017/18 ساخته شد. من هنوز دیگری، "کریستوفر رابین" را ندیده ام، بنابراین نمی توانم به آنها نگاه کنم.

میلن و نیمه بهترش دافنه به تازگی صاحب یک فرزند شدند، فرزندی که رسماً به نام کریستوفر رابین نامگذاری شد. بیشتر آنها از خانواده به عنوان "بیلی مون" یاد می کنند. در اواسط دهه 1920، میلن خانواده را از لندن به آرامش استانی اشدان وودز، ساسکس منتقل کرد، و برای تمرکز بر آهنگسازی خود، نیاز به آرامش فضای باز داشت. با وجود این، دافنه از این تغییر متنفر بود و به سرمایه گذاری زیادی از انرژی خود در لندن ادامه داد، فقط به طور پراکنده به ملاقات یکی از افراد مهم خود می رفت. کتاب‌های پو بیشتر از روایت‌هایی بودند که میلن در این دوره به بیلی گفت، با توجه به مجموعه‌ای از حیوانات عروسکی پسر.

این داستان‌ها پدیده‌ای غیرعادی بودند و محبوبیت و ثروت چشمگیری برای میلن به ارمغان آوردند. او به عنوان یک نمایشنامه نویس خوشحال بود. با وجود این، او نام واقعی پسرش، کریستوفر رابین، را به‌عنوان یکی از شخصیت‌های اصلی کتاب به‌طور نامحسوس به‌کار برده بود، و این باعث شد که کودک محبوبیت کمتری داشته باشد. در کودکی مورد توجه مطبوعات فضولی قرار می گرفت، و هنگامی که او را به مدرسه فرستادند، به طرز وحشیانه ای توسط دوستانش شکنجه شد. او از تمایز نامطلوب خود متنفر بود و همین امر باعث شد تا از پدرش فاصله بگیرد.

مشکلات مختلفی در فیلم Goodbye Christopher Robin وجود دارد که اصلی‌ترین آنها بلوغ شخصیت‌ها است. Milne از Domhnall Gleeson در صحنه‌هایی که در سال 1945 اتفاق می‌افتد، نسبت به صحنه‌هایی که در سال 1920 اتفاق می‌افتد، به‌طور حاشیه‌ای چاشنی‌تر به نظر می‌رسد، و دافنه مارگو رابی دیگر با هیچ قدرت تخیلی تثبیت نشده است. خداحافظ کریستوفر رابین هرگز معنی نمی دهد که چرا میلن انجمن های اجتماعی خود را برای کمک به فرزندش که از نظر پزشکی به عنوان بیمار مناسب طبقه بندی شده بود، درگیر کرد تا توسط ارتش تایید شود، چیزی که در رابطه با فیلم به نظر می رسد فروش فریبنده محافظه کار او باشد. استانداردها (به راستی صلح‌طلبی میلن با شرارتی که نازی‌ها صلاحیت آن را داشتند، از بین برد، و پس از شروع جنگ، او از تلاش درگیری حمایت کرد، اما این نکته به ندرت روشن می‌شود). کریستوفر رابین که به‌عنوان یک کهنه‌کار کهنه کار از جنگ بازمی‌گردد، در واقع شبیه کاری است که در دوران نوجوانی یک دهه زودتر انجام داده بود. من معتقد بودم که رابی، که دافنه را به عنوان یک برون گرا لوس، پر زرق و برق و نیمه هوش به تصویر می کشد، شخصیت او را بیش از حد غیر دلسوز و غیر قابل تصور تر از آنچه که فیلمنامه نویسان برنامه ریزی کرده اند، ساخته است.

بیابان های فیلم، در هر صورت. مورد، بیش از اظهارات معتبر آن جبران می شود. این در بهترین سبک انگلیسی "سینمای میراث" با انحراف ستایش آمیز از جزئیات دوره ساخته شده است. Ashdown Woods شاید یکی از دوست‌داشتنی‌ترین صحنه‌ها در جنوب شرقی بریتانیا باشد و رئیس Simon Curtis از شکوه و عظمت منظم منطقه بهره می‌برد. شاید غیرمنطقی به نظر برسد که جنگل‌ها در روشنایی بی‌وقفه تابستان شسته می‌شوند، اما این تا حد زیادی ابزاری است برای گسترش ایده بکر اقامت میلن با بیلی.

گلیسون ارائه فوق العاده خوب میلن او یک هموطن جوان حساس است، شاید جوان تر از آنچه میلن قابل تأیید در این دوره بود، و از رویارویی های وحشتناک خود در زمان جنگ عذاب می داد. او می‌تواند پدری دلسوز باشد، اما به‌علاوه یک پدر بی‌دقت یا گمشده. او و دافنه، درست مانند سایر قیم‌های طبقه‌ی بالاتر یا طبقه‌ی کارگر بالا در سن خود، این عقیده را داشتند که بهتر است جوانان قبل از اینکه مجبور به تحصیل در مدرسه شوند، به پرستاران کودک و مربیان منتقل شوند. این درست همان راهی است که پرستار بچه بیلی، اولیو، باید خانواده میلن را منتقل کند تا واقعاً روی مادر پژمرده اش تمرکز کند که میلن و فرزند خردسالش را در سازمان یکدیگر تقویت می کند. دیگر نمایشگاه بزرگ بزرگ‌شده از کلی مک‌دونالد در نقش اولیو است که به بیلی نشان می‌دهد محبتی را که مردمش اغلب از دادن آن غفلت می‌کنند و شخصیتی قوی برای مقابله با مدیرانش دارد، وقتی او قبول می‌کند که آن‌ها بی‌تأثیر هستند. و پس از آن، ویل تیلستون جوان جذاب در نقش بیلی وجود دارد.

خداحافظ کریستوفر رابین تا حدی محدود یک داستان تماسی از زندگی جوان و تا حدودی بررسی چرخه تخیلی نوآورانه است، که نشان می دهد شاهکارها چگونه هستند. می تواند از رایج ترین شرایط بیرون بیاید. با وجود این، کارشناس «اکونومیست» به این موضوع اشاره کرد که این نیز تصویری غیرمعمول از فیلمی است که نشان می‌دهد چگونه «یک دستاورد فوق‌العاده متخصص نیز می‌تواند فاجعه‌بارترین شکست فردی باشد». این درجات مختلف اهمیت، به طور موثری فیلم را بالاتر از بیشتر فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای قدیمی قرار می‌دهد. 8/10