🌸 دانلود فیلم Let Them All Talk 2020 (بگذار همه حرف بزنند)

بگذار همه حرف بزنند 2020 (به انگلیسی: Let Them All Talk) یک فیلم کمدی و محصول 2020 کشور ایالات متحده آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم بگذار همه حرف بزنند 2020 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که در این کمدی یک نویسنده مشهور با برادرزاده/خواهر زاده خود و گروهی از دوستانش به سفر دریایی می رود..

این فیلم به کارگردانی Steven Soderbergh, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم بگذار همه حرف بزنند 2020 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Let Them All Talk 2020 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Meryl Streep, Lucas Hedges, Gemma Chan, Dianne Wiest, Candice Bergen, Daniel Algrant, John Douglas Thompson, Christopher Fitzgerald, Mary Catherine Garrison, Elna Baker, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود بگذار همه حرف بزنند 2020 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Meryl Streep, Lucas Hedges, Gemma Chan, Dianne Wiest, Candice Bergen, Daniel Algrant, John Douglas Thompson, Christopher Fitzgerald, Mary Catherine Garrison, Elna Baker, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی بگذار همه حرف بزنند 2020 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم بگذار همه حرف بزنند 2020 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Let Them All Talk 2020 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای کمدی, درام, بوده و محصول کشور ایالات متحده آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم بگذار همه حرف بزنند 2020 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم بگذار همه حرف بزنند 2020 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Let Them All Talk 2020 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم بگذار همه حرف بزنند 2020 6.1/10 از 10 می باشد.

در این کمدی یک نویسنده مشهور با برادرزاده/خواهر زاده خود و گروهی از دوستانش به سفر دریایی می رود.
در بگذار همه حرف بزنند کمدی یک نویسنده مشهور در تلاش برای تفریح و کنار آمدن با گذشته اش، به همراه برادرزاده خود و گروهی از دوستانش به سفر دریایی می رود.
داستان فیلم در مورد یک نویسنده مشهور به نام آلیس می باشد که در تلاش است برای یافتن خوشبختی با گذشته پیچیده خود کنار بیاید. اکنون او تصمیم دارد تا با دوستان و برادرزاده خود به یک سفر دریایی رفته و …
یک نویسنده معروف برای خوشگذرانی همراه با دوست و برادرزاده اش بخ یک سفر تفریحی با کشتی میروند و ...
فیلم داستان یک نویسنده مشهور را روایت می کند که با دوستان قدیمی اش به سفری می رود تا خوش بگذراند و دردهای قدیمیش را التیام بخشد. در این سفر خواهرزاده اش (با بازی لوکاس هج) نیز او را همراهی می کند.
یک نویسنده مشهور در تلاش برای یافتن سرگرمی و خوشبختی در حالی که با گذشته پر دردسر خود کنار می آید ، با دوستان و برادرزاده خود به سفر دریایی می رود.
نویسنده ای مشهور به همراه دوستانش و برادرزاده اش به سفر تفریحی می روند تا در حالی که با گذشته پر دردسر خود کنار می آید ، به دنبال تفریح و خوشبختی باشند.

جهت دانلود فیلم Let Them All Talk 2020 (بگذار همه حرف بزنند) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

در لحظه ای که تریلر بگذار همه حرف بزنند را دیدم، انتظار دیدن آن را داشتم، زیرا سه افسانه رانندگی در آن وجود دارد. به همین ترتیب انرژی لذت بخش تایتانیک را در خود داشت، زیرا اکثریت قریب به اتفاق فیلم در یک قایق عجیب و غریب اتفاق می افتد. به هر حال، در تمام طول فیلم به نظر می رسید که به هیچ وجه فیلمی نبود، فقط برنامه روزانه سه زن همراه بود و همکار جوانی که با آنها می رفت. تماشای حدود دو ساعت از آن بسیار طولانی و خسته کننده بود. به‌علاوه، نتیجه بسیار شگفت‌انگیز بود، و وقتی به پایان رسید، احساس بهتری نداشت. من احساس می‌کنم این یک سوءاستفاده از توانایی‌ها بود، و به‌طور استثنایی شوکه شدم که توسط استیون سودربرگ هماهنگ شده بود، کاملاً متفاوت از فیلم‌های گذشته‌اش بود. من حدس می‌زنم روش‌شناسی اجازه دادن به هنرپیشه‌ها در اینجا واقعاً کار مناسبی نبوده است. احساس نمی‌کردم هیچ پیامی وجود داشته باشد که باید در اینجا گفته می‌شد، صرفاً بسیاری از شرایط نامربوط و طاقت‌فرسا. با این حال، چیزی که من بیش از همه دوست داشتم حمل‌ونقل Sovereign Mary بود، حالا که نسخه پیشرفته تایتانیک است، مانند جهان خودش است، چه برخوردی باید برای سفر با آن باشد.

یک اثر خودانگیخته قابل احترام توسط استیون سودربرگ. از جهات متعددی بسیار جذاب است، اما در موارد دیگر اکنون و بارها تنبل است. این 3 زن در بیشتر موارد فوق‌العاده هستند و توانایی خارق‌العاده خود را حتی با منبع بسیار محدودی برای کار کردن به رخ می‌کشند. ما، اول از همه، مریل استریپ را داریم که نمایشگاهی عالی برگزار می‌کند و دقایق فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند، به‌ویژه در یک صحنه صریح با کندیس برگن. عملکرد عالی با این حال شما انتظار کمتری ندارید. اگر بخواهید از من بپرسید بهتر از ارائه او در این سال "پروم" است. همانطور که در حال حاضر به Candice Bergen اشاره شده است به همین ترتیب در یک فرد واقعاً نامناسب افسانه است. در هر صورت، او دقایق بسیار خوبی دارد و مانند "کارن" که تصور می شود عادی است، بسیار معتبر است. Dianne Wiest نیز عالی است، اما Dianne Wiest معمولی کافی است. به همین ترتیب او صحنه های مبادله ای خارق العاده ای دارد. آسیب پذیرترین بخش لوکاس فنس است که واقعاً هیچ احساسات واقعی را در کار خود قرار نمی دهد. صحنه‌ای وجود دارد که او به‌رغم این واقعیت که باید برعکس باشد، بسیار چوبی و بی‌تحرک است. به همین ترتیب این تصور ایجاد شد که او اغلب به شدت از بین می‌رفت تا با آن سه افسانه نزدیک شود، به‌ویژه زمانی که صحبت از تبلیغات در مورد آنچه واقعاً در مورد بخش بزرگی از بگذار همه حرف بزنند اتفاق می‌افتد بود. نمره عالی بود، فیلمبرداری عالی بود. استیون سودربرگ اسموتی ما را از طریق صحنه های خود کارگردانی کرد. کار دلنشینی هم هست ارزش تماشا را دارد!

اگر از مجریان کم‌تجربه و توانا استفاده می‌کردند، بگذار همه حرف بزنند هرگز نمی‌توانست فیلم فوق‌العاده جذابی باشد. استریپ، برگن و ویست کهنه کار هستند و به خوبی با یکدیگر بازی می کنند. من نمی فهمم آنها چه نوع محتوایی داشتند، با این حال این محتوا با حالتی از خودانگیختگی به پایان رسید، گویی از نظر ایده های کلی مبادله غیرمعمول بود.

استریپ نقش آلیس، خالق برجسته ای را بازی می کند. برای افتخار همراهانش به بریتانیا خوش آمدید. در ابتدا او قصد رفتن نداشت و گفت: "من نمی توانم پرواز کنم." (فقط بعداً متوجه می‌شویم که چرا.) بنابراین او با استفاده از Sovereign Mary 2 به یک گردش خارج از کشور می‌رود. او به همین ترتیب از چند همراه، برادرزاده 20 ساله‌اش و دو همراه مادام العمر از مدرسه از 50 سالگی استقبال می‌کند. زودتر، با بازی برگن و ویست.

آلیس عادی است، توسط توزیع‌کننده‌اش، کتاب دیگری تولید می‌کند. هرچه باشد، او گیر کرده است. او مایل است که تقاطع را به یک گردش کاربردی تبدیل کند. به نظر نمی رسد که کار کند. نمایشی بین همراهان مادام العمر وجود دارد، چند تصور غلط از زمان گذشته.

از چند جهت به من کمک می کند تا فیلمی از آگاتا کریستی را با لحن و بدون اشتباه به یاد بیاورم. چیزهای زیادی مطرح شده است، حال و هوای مخفیانه ای دارد، من می توانم درک کنم که چگونه برخی می توانند فکر کنند که کند و خسته کننده است، با این حال برای ما که برای شخصیت های بزرگ و حساب های آنها ارزش قائلیم، این یک فیلم بسیار شایسته است.

قابل توجه است که در یکی از تقاطع های آن بر روی کشتی دریایی ساخته شده است. من و نیمه بهترم آن را در خانه روی DVD از کتابخانه عمومی خود تماشا کردیم.

چه سوء استفاده هولناکی از توانایی! تماشا کردم و برای پیشرفت برخی افراد، توضیحی در مورد اینکه چگونه این شخصیت‌های کاملاً متفاوت همیشه همراه بوده‌اند یا اینکه چرا جمعیت باید به آن توجه داشته باشند، محکم نشستم. هیچوقت درست نمیشه با وجود یکسان بودن، ما مجبور شدیم یک سلسله بحث‌های بی‌پایان را تحمل کنیم که هیچ ارتباطی بین بحث قبل یا بعد از آن وجود ندارد. Lucas Supports بهترین بخش فیلم بود، زیرا او مطمئناً ادعا می کرد که تصویر آن علیرغم این واقعیت که تماشای آن واقعاً دشوار بود.

مریل استریپ اساساً شغل او به نام میراندا بود که او در فیلم Let Them All Talk Satan Wears با هنرپیشه ای بازی کرد. پرادا. با این حال، به هیچ وجه مانند TDWP، هیچ شخصیت متمایز کننده ای وجود نداشت که در مورد آنها فکر کنید، بنابراین خراب می شود و می سوزد و سرد می شود.

دایان ویست، شخصیت زن مسن پیرمردی بود که در هر شغلی شبیه به او بود. او در دهه گذشته بازی کرده است.

شاید ناراحت‌کننده‌تر از همه، کندیس برگین بی‌رقیب به همسری زمزمه‌کننده، سخت‌گیر تبدیل شد که به سختی با غرور یا آزادی به دنبال برآمدگی بود. من باید بعد از به یاد ماندنی ترین حضور او روی صفحه آن را خاموش می کردم، اما نمی توانستم بپذیرم که دایره ای در حال بهبودی وجود نداشته باشد. من باید زمانی از مورفی براون را دوباره تماشا کنم تا کامم پاک شود. من اظهاراتی را خوانده ام که می گوید فیلم به شدت از قبل تنظیم شده است. علیرغم اینکه معتبر است، نیاز به محتوا یا محتوای برتر یا مصحح یا میانجیگری معلم مدرسه فیلم داشت. کسانی که الهامات پیچیده و تبدیل‌های مخفی مرگبار را به این سوءاستفاده دو ساعته خوانده‌اند، فقط برای مشروعیت بخشیدن به زمان خود در IMHO دیوانه بودند. تا آنجا که ممکن است این یک اشتباه است.

در یک کلام: یک فعالیت بیهوده که توانایی را از بین می‌برد.

نظرسنجی جیم: (پیشنهاد نمی‌شود) احتمالاً بهترین نام برای هر فیلمی باشد. این تمام کاری است که انجام می دهند... حرف می زنند و حرف می زنند و حرف می زنند... و هرگز در این قایق سواری تنبل چیزهای زیادی بیان نمی کنند. بحث های بداهه ممکن است منظم به نظر برسند، تقریباً مانند روش فیلمسازی ریچارد لینکلیتر که با چیدمان وودی آلن تلاقی یافته است، با این حال کلمات بیان شده در اینجا فاقد ذهن، شمارنده های حیله گر، یا درک واقعی هستند. (به نظر می رسد غیرقابل درک باشد که به یک فیلمنامه نویس، دبورا آیزنبرگ، اعتباری برای این فکر داده شده است که به عنوان یک فیلم پوشانده شده است.) رئیس استیون سودنبرگ دلیل جذابی می آورد و جمعیت خود را خسته می کند و باعث می شود که ماری مستقل 2 ساعت کار کند. کشتی سفر.

مریل استریپ نقش آلیس را بازی می‌کند، نویسنده‌ای مثمر ثمر که برای کسب افتخاری به بریتانیا سفر می‌کند و دو همراه مادام‌العمر را همراهی می‌کند تا پس از 30 سال دوباره به هم متصل شوند. این که دایان ویست و کندیس برگن نقش آن‌ها را بازی می‌کنند، به خانواده‌ی فیلم اضافه می‌کند. او همچنین از برادرزاده‌اش تایلر (لوکاس ساپورت) به عنوان متحد خود برای مراقبت از همراهانش استقبال می‌کند. به طور ماهرانه ای تصحیح کننده کتاب آلیس (جما چن) حضور دارد و حضور او با تایلر به یک داستان فرعی منحرف کننده و کسل کننده تبدیل می شود. که در حدود چهارده روز ضبط شده است، بازیگران ماهر به طرز وحشتناکی روی این هواپیمای اسراف آمیز رها می شوند و کار زیادی برای انجام دادن یا گفتن ندارند، اما به طرز لذت بخشی توسط رئیس (با نام مستعار) شلیک می شود. واقعاً به نظر می رسد که آقای سودنبرگ بیشتر از اصالت قایق به عنوان محیط خود الهام گرفته است تا بازیگران سرگرم کننده اش که به جهت گیری بیشتری نیاز دارند.

بهبود شخصیت یا فعالیت زیادی وجود ندارد، هرچند این سه مورد. سرگرمی ها به شغل خود اطمینان می دهند. با این حال، به نظر می رسد که کل فعالیت کم عمق و ایجاد شده است. به استثنای یک صحنه بسیار بازی شده بین خانم استریپ و خانم برگن در نمایش سوم، فیلم آقای سودنبرگ در مورد فشار، نمایش یا طنز واقعی کوتاه است.

اجازه دهید همه بحث کنند. یک درب هدر رفته با تمام توانایی های مورد نظر است... در واقع، اساساً آنها به طور کلی سبک پیش می رفتند. (درجه: C-)

Allow Them All To Talk (2020) سبک منظم مبادله و زمان بندی در Let Them All Discussion بسیار عالی بود - در ابتدای کار. جما چان صحنه‌ای با مریل استریپ دارد و تلاش می‌کند او را متقاعد کند که برای اعتراف به یک افتخار علمی به اروپا برود، و با ظهور موانع، می‌توانید چرخ‌ها را در ذهن او ببینید. معقول و قانع کننده است. با این حال، با پیشرفت دو ساعت، سبک به طور فزاینده ای تشدید می شود. اگر هر یک از ایستگاه‌ها برداشته می‌شد (چه توسط سرگرم‌کننده‌های واقعی یا در آزمایشگاه تغییر)، ممکن بود فیلم عملاً سی دقیقه محدودتر بود - و من قطعاً خوشحال می‌شدم.

داستان چنین پتانسیلی برای نمایش و بازیگری عمیق داشت، با این حال فیلمنامه دبورا آیزنبرگ از هیچ یک از درهای باز ارزشمند نهایت استفاده را نبرد. مریل استریپ نقش خالق مشهوری را بازی می‌کند که با یک قایق سفری به اروپا می‌رود تا بتواند افتخاری را اعتراف کند. دو همراه بیگانه او، دایان ویست و کندیس برگن، همراه برادرزاده‌اش، لوکاس فنس، و نماینده‌اش جما، با او سفر می‌کنند. جما به طرز ماهرانه ای در حال سفر است، توسط سرپرستش فرستاده می شود تا مراقب مریل باشد، و او سعی می کند با لوکاس راحت باشد تا داده های داخلی را به دست آورد. لوکاس، معمولاً، به معنای واقعی کلمه به ملاحظات خود فکر می کند. دایان و کندیس توضیحات خصوصی استثنایی در پشت شک و تحقیر مریل دارند و در دوران معاشرتشان، هر کدام به شدت به یکدیگر آسیب رسانده اند.

منظورم را می بینید؟ در آن چیدمان امکانات بسیار زیادی وجود داشت. محصول نهایی بسیار ناامید کننده بود، به حدی که من برای پخش تیتراژ پایانی تپش داشتم. چند صحنه اساساً در اواسط جمله حذف شدند، در حالی که برخی دیگر با مبادله ظاهراً تبلیغاتی که هیچ نتیجه‌ای نداشت، خزیده بودند. زمانی که بالاخره آرزوی من پذیرفته شد، از کشف اینکه استیون سودربرگ رئیس است حیرت زده شدم. آیا او نمی‌توانست تصویر خود را صاف کند، اعصابش را کمتر کند، یا داستان‌هایی را که به یکدیگر مرتبط هستند اضافه کند؟ واضح است که بازیگران مجذوب کننده هستند، اما به جز اگر این سبک را دوست داشته باشید "بگذارید دوربین بدون ارائه راهنمایی یا فیلمنامه کار کند"، احتمالاً از آن استقبال نخواهید کرد.

آیا می توانید تصور کنید که فیلمی با حضور مریل استریپ، دایان ویست و کندیس برگن نمی تواند از جذابیت غافل شود؟ بازنگری کنید، بگذار همه حرف بزنند همانطور که می بینم یک مدل ایده آل است که مهم نیست بازیگران فیلم چقدر قابل توجه هستند با فرض اینکه محتوا خسته کننده است، شخصیت ها خسته کننده هستند هیچ چیز نمی تواند فیلم را نجات دهد. رئیس این موقعیت، استیون سودربرگ، چند فیلم خوب مانند ارین بروکوویچ را هدایت کرده و فیلم‌های بسیار پربارتری خلق کرده است. شاید او باید به Creating پایبند باشد زیرا دو فیلم سینمایی آخرش "The Laundromat" و "Let Them All Discussion" (باز هم فقط دیدگاه من) هر دو مدفوع بیهوده هستند. من حتی از کاوش در «لندرومات» که علاوه بر آن مریل استریپ و ستارگانی مانند گری اولدمن و آنتونیو باندراس را برجسته می‌کرد، آزار نمی‌دادم، اساساً به این دلیل که فراموش‌شدنی بود تا جایی که از بررسی آن غافل شدم.

بگذار همه حرف بزنند شبیه یک قسمت بسیار ناگوار از مجموعه دهه 1980 "قایق عشق" است، اما بدون طنز یا طرح داستان واقعاً به من کمک کرد تا یک فیلم وحشتناک وودی آلن را به خاطر بیاورم. صحبت ! صحبت! صحبت ! در واقع چیزی کمتر از فیلم‌های وودی دارای موسیقی متن جذابی نیست. خلاصه داستان: یک خالق معروف به همراه همراهان و برادرزاده‌اش به سفری سفر می‌رود تا در حالی که با گذشته دردناک خود دست و پنجه نرم می‌کند، آن را به عنوان حماقت و شادی ببیند. مریل استریپ با بازی مریل استریپ در نقش آلیس، خالق موثر، فردی کم عمق که نمی تواند برای کسب افتخار به لندن پرواز کند، بنابراین از دو "صمیمی ترین دوست" خود، سوزان (دایان ویست) استقبال می کند که به احتمال زیاد به عنوان شخصیت اصلی که من را مجذوب خود کرده است، استقبال می کند. سپس، در آن مرحله، روبرتا (کاندیس برگن) یک خانم بدبخت را داریم که آلیس را به خاطر مشکلات زندگی اش مقصر می داند. او فکر می کند فیلم پرفروش آلیس زندگی او را نابود کرده است و در حال حاضر تنها کاری که او متقاعد شده است انجام دهد این است که یک مرد را با پول نقد دنبال کند تا او عذاب دهد. به QE 2 در تعقیب کسی که او را از کیفیت نامشخص پولی نجات دهد. لوکاس فنس در نقش تایلر، برادرزاده آلیس در بگذار همه حرف بزنند بی‌معناست، درست مانند همه سرگرمی‌هایی که بهترین چیزهایی را که برای کار با آن‌ها نیاز دارند، هدر می‌دهند. من واقعاً بگذار همه حرف بزنند را پیش بینی می کردم، اما تا حد زیادی ناامید کننده و طاقت فرسا بود! هیچ اسپویلری به جز دبورا آیزنبرگ نویسنده و استیون سودربرگ به یک قفسه یخی در این تقاطع بین اقیانوسی برخورد نکردند. در تریلر شرکت کنید، این عالی ترین جنبه های فیلم است.

در سطح پایه، طنزی صمیمانه و بی قید و در عین حال پرهیجان در مورد یک نویسنده (مریل استریپ)، آهنگسازی و سفر با قایق که در آن با دو همراه مادام العمر ملاقات می کند. فیلمی که خوشبختانه با «کمدی‌های سالمندان» فاصله زیادی دارد. آلیس هیوز، نویسنده محبوب (مریل استریپ)، به درخواست برای کسب افتخار در لندن، از نیویورک با حمل‌ونقل مسافرتی سفر می‌کند، حاکم الیزابت دوم، به آن ملحق شد. توسط برادرزاده اش تایلر (لوکاس فنس) و دو همراه مادام العمر از مدرسه، روبرتا و سوزان (کاندیس برگن و دایان ویست، به طور جداگانه). آلیس مصحح خود را به عنوان شرط مجبور کرده بود که با قایق و همراهانش برود. فیلم اساساً روایت آن سفر است.

به دلایل مختلف، رئیس استیون سودربرگ یکی از آن فیلم‌هایی را انجام می‌دهد که در آن ما در یک لحظه با شخصیت‌های او ارتباط برقرار می‌کنیم، فیلمی صمیمانه که در ابتدا آشکارا «کم» بود. در طول یک قطعه از آن اتفاق می افتد. ما نمی دانیم که طرح به کجا می رود و به سختی اهمیت می دهیم: از همراهی با آنها قدردانی می کنیم. علاوه بر این، آشکارا با توجه به این واقعیت می گویم که مبادلات به شکلی محجوب، ظرافت های گذشته قهرمانان داستان را نشان می دهد که با همدیگر مرتبط می شود و در کشمکش های خاص و در یک ناراحتی خاص ظاهر می شود. ارتباط قطعی بین زندگی و آهنگسازی و بین رویکردهای مختلف برای حرکت به سمت آهنگسازی نیز آشکار می شود.

با توجه به بی زحمتی گفتمان ها و شرایط، همدردی با شخصیت ها به همین ترتیب توسط نمایشگاه های عالی به طور کلی انجام می شود. قهرمانان (مخصوصاً استریپ و کندیس برگن برجسته). این بی زحمتی به دلیل روشی است که گفتمان اساساً بر اساس شرایط ارائه شده توسط محتوا انجام می شود، در طول ضبطی که واقعاً در سفری که سفر از نیویورک به ساوتهمپتون انجام می شود رخ داده است. عنوان فیلم نیز فراداستانی است: به نحوه فیلمبرداری آن اشاره می کند.

خوشبختانه ما با یکی از آن کمدی های دوران سالمندی در میان شیطنت و نوستالژیک مواجه نیستیم، بلکه یک تقلید مسخره آمیز با چیزی از وودی آلن و چیزی است. آگاتا کریستی به دلیل وجود مجموعه ای از شخصیت ها مجبور به اشتراک گذاری فضای عجیب و غریب و حداقل یک حقایق یا رازهای درونی است که برملا شده است. بگذار همه حرف بزنند نشان می‌دهد که چگونه می‌توان حس پرانرژی بودن قهرمانان را با جداکننده‌های کوتاه و بزرگی که متخصصان واقعی را در قایق در حال انجام تکالیف خود نشان می‌دهند، به نمایش درمی‌آورد که در پنج ستاره اتفاق می‌افتد.

من پیشکسوت کارکشته تحقیق در مورد فیلم های سینمایی نیستم. نه کمترین. با این حال، فکر می‌کردم باید دیدگاهم را در مورد فیلم به اشتراک بگذارم، به این امید که افراد بیشتری از آن استقبال کنند.

شاید به این دلیل است که من این نوع فیلم را تماشا نمی‌کنم. به طور معمول، با این حال، من رویکرد سودربرگ را عملاً اکتشافی و در عین حال کاملاً برای بیشترین تأثیرات ایجاد شده یافتم. او فیلم را با حداقل نیازها شبیه به رمان آگاتا کریستی تنظیم می کند. به ما این امکان را می‌دهد تا ببینیم که شخصیت‌های کانونی با هم در کشتی Cunard Lines Sovereign Mary 2 به بریتانیا سفر می‌کنند تا شخصیت‌های اصلی درگیر کار شوند.

زندگی مردم در صحنه به صحنه با ظرافت فوق‌العاده کار می‌کنند. قطعات بی تکلف در یک بازه زمانی قابل توجه، ارتباطات غیرکلامی، ظرافت در گفتمان، در هم تنیده شده و به عنوان یک وعده شام ارائه می شود. گام به گام با نزدیک شدن قایق به بریتانیا. یادگیری مقدار بیشتری از هر فرد انرژی زا است، و من در نهایت به حدس و گمان و تلاش برای کشف الهامات و خود آنها پرداختم. یک بار دیگر، به نظر می‌رسید که به‌تدریج رازی باز می‌شود که باعث شد من در آن مشارکت داشته باشم.

عکاسی معمولاً سودربرگ است، با تنوع، کنتراست، و نزدیکی به شخصیت‌هایش که باعث می‌شود حتی همکاری‌های کوچکی هم ایجاد شود. این مردی است که هنر خود را می داند. بازیگری در مجموع با شکوه است، بسته به بازیگری بی تکلف و منظم. سرگرم کننده ها به طرز شگفت انگیزی از یکدیگر کار می کنند. مخصوصاً کندیس برگن و دایان ویست که به آنها سپرده شده است که خط داستانی اصلی را مرتب کنند، و شخصیت استریپس به عنوان راهنمای گروه کوچکی که داستان دور آنها می چرخد تا حدی دور است.

برای برخی، قدم زدن به شدت کند خواهد بود، و من به شما پیشنهاد می کنم که در وضعیت ذهنی مناسبی برای یک فیلم نسبتاً ناامیدکننده باشید. در دسترس بودن برای اجازه دادن به دلیل به دام انداختن شما به اندازه کافی به شما این امکان را می دهد که احساس کنید منابع لازم برای کشف وجود این شخصیت ها را دارید. حتی یک بار هم احساس نکردم که صحنه‌ای هدر رفته یا قطع شده است، هر کدام یک خرده نان دیگر برای دنبال کردن می‌گذارند.

نقصی که برای یکی از فیلم پیدا کردم، عقب‌تر از زمان‌بندی رسید، زیرا سرعت استراتژیک آن تقریباً یک مرحله را از دست می‌دهد. در اپیلوگ داستان ها از آنجایی که ما لحظه‌ای می‌بینیم که فرد پس از سرفصل‌ها در کجا زندگی می‌کند، برای من احساس می‌کردم که یکی از شخصیت‌ها ممکن است پیش از موعد از یک صحنه اضافی سود برده باشد. در هر صورت، شاید این فقط من باشم؟ علاوه بر این، خراب کننده نیست. به دلیل پاک بودن همه چیزهای قبلی و انتظارات من، به سادگی قابل درک است.

در طرح کلی، داستانی است که هم دوست داشتنی است، هم در وضعیت درست ذهنی شرکت می کند و هم تمرکز فلسفی بر روی چیستی و هویت ما به عنوان انتخاب دارد. و مرکب زمان بر ماست.

تماشای فیلمی با مادرم غیرقابل پیش‌بینی است - او می‌تواند در مورد آزمون و خطا، و چیزهای ضروری که به وضوح روشن می‌شوند، تقریباً هیچ قبولی نداشته باشد یا به احتمال زیاد جلوی آن را می‌گیرد و توجه خود را به هر اتفاق دیگری که در اتاق می‌گذرد معطوف می‌کند. بنابراین اینجاست.

مامان: من عاشق این تعداد زیاد سرگرم کننده هستم! استیون نان نوشابه کیست؟

من: او یک رئیس فوق العاده است. شاید همان Liberace.

مامان: کلیت این حرکت به این طرف و آن طرف چیست، من آن را نمی فهمم؟

(فیلم را متوقف می کنم، معنا پیدا می کنم چه اتفاقی می افتد، شخص ارائه می دهد و بین مناطق و شخصیت ها حرکت می کند تا زمانی که ما در کشتی سفر هستیم.)

مامان: به نظر می رسد.. جذاب. اجازه بدهید کمی شراب بگیرم.

من: بله، تا حدودی رایگان است. با این حال، من دوست دارم این سرگرمی‌کنندگان شگفت‌انگیز را در کنار هم در چیزی ببینم که یک گردهمایی کمدی کمدی نیست. علاوه بر این، هوشمند و باهوش است... من: در هر صورت، وقتی سودربرگ به چه دلیلی یک مدیر ارشد و مدیر استخدام می کند، به طور کلی احساس می شود که توسط استیون سودربرگ عکس گرفته و تغییر داده شده است؟ مامان: این همه جا هست.

من: تا حدودی موافقم. آیا ممکن است من هم شراب بخورم؟

مامان: پس این جوان با آنها در قایق کیست؟

من: چطور توانستی تا این حد وارد فیلم شوی بدون اینکه بدانی؟ از الان فهمیدم - این برادرزاده اوست.

مامان: و وای - آیا این مورفی براون است؟ مامان: من او را درک نکردم، من او را دوست دارم! چه اتفاقی برای او افتاد؟

من: او احتمالاً در سال‌ها پیشرفت کرده است. مورفی براون خیلی وقت پیش بود.

مامان: درسته؟ بعلاوه، آن یکی دیگر کسل کننده کیست؟ من او را از جایی می شناسم.

من: دایان ویست؟ فکر می‌کردم «این هنرپیشه‌ها را دوست داشتی».

مامان: اوه‌هه، از در درمان.

من: و هانا و خواهرانش. علاوه بر این، Synecdoche New York.. او برنده دو جایزه اسکار شد.

مامان: (درباره مقداری که در درمان بیش از 20 دقیقه از فیلم را گرامی داشت صحبت می کند.) مامان: نه. ما اکنون منابع را برای آن قرار داده ایم.

من: من منابعی را در آن قرار داده ام، به نظر نمی رسد شما آنقدرها باشید..

مامان: نه به هر حال شک به جز این برای شما چیز دیگری است، اینطور نیست؟ او به اندازه کافی می‌توانست سرش را تکان ندهد، با این حال می‌توانستم بگویم که به آن علاقه‌ای نداشت. علاوه بر این، به هر حال من آن را ترجیح می‌دهم، به‌علاوه، آرزو می‌کنم تا حدودی کمتر بی‌تفاوت باشد، و کمتر آزمایشی در تغییر و فیلم‌برداری‌اش باشد، که به نظر می‌رسد کیفیتی عجیب و محدود دارد، زمانی که ترجیح می‌دهم عمداً با داستانی مانند این ارتباط برقرار کنم. . به نوعی طرح کافی برای پیشبرد همه چیز وجود دارد، و انرژی بخشی از نمایشگاه های منحصر به فرد عالی است (به ویژه کندیس برگن و دن آلگرنت). با این حال، ممکن است پیچ ها ثابت شده باشند.