🌸 دانلود فیلم New York, I Love You 2008 (نیویورک، دوستت دارم)

نیویورک، دوستت دارم 2008 (به انگلیسی: New York, I Love You) یک فیلم کمدی و محصول 2008 کشور ایالات متحده آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که این فیلم که تعداد زیادی بازیگر مشهور در آن ایفای نقش میکنند، چندین داستان عشقی متفاوت را در یکی از محبوب ترین شهر های جهان، یعنی نیو یورک روایت می کند....

این فیلم به کارگردانی Natalie Portman, Yvan Attal, Fatih Akin, Joshua Marston, Mira Nair, Allen Hughes, Randall Balsmeyer, Brett Ratner, Shekhar Kapur, Shunji Iwai, Jiang Wen, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم نیویورک، دوستت دارم 2008 یا دانلود دوبله فارسی فیلم New York, I Love You 2008 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Hayden Christensen, Andy García, Rachel Bilson, Natalie Portman, Irrfan Khan, Orlando Bloom, Christina Ricci, Maggie Q, Ethan Hawke, Chris Cooper, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود نیویورک، دوستت دارم 2008 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Hayden Christensen, Andy García, Rachel Bilson, Natalie Portman, Irrfan Khan, Orlando Bloom, Christina Ricci, Maggie Q, Ethan Hawke, Chris Cooper, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی نیویورک، دوستت دارم 2008 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود New York, I Love You 2008 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 R بوده و قبل از دانلود فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای کمدی, درام, عاشقانه, بوده و محصول کشور ایالات متحده آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 ییدیش, گجراتی, فرانسوی, انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم New York, I Love You 2008 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم نیویورک، دوستت دارم 2008 6.2/10 از 10 می باشد.

نیویورک، دوستت دارم که تعداد زیادی بازیگر مشهور در آن ایفای نقش میکنند، چندین داستان عشقی متفاوت را در یکی از محبوب ترین شهر های جهان، یعنی نیو یورک روایت می کند...
داستان نیویورک، دوستت دارم قصه‌های عاشقانه متفاوتی را در شهر نیویورک دنبال می‌کند و به دغدغه‌های موجود در زندگی هریک از این زوج‌ها می‌پردازد.

جهت دانلود فیلم New York, I Love You 2008 (نیویورک، دوستت دارم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

پس از پایان فیلم «پاریس، جه تآیم»، جمعی از روسا تصمیم گرفتند دور هم جمع شوند و فیلمی به سبک مجموعه مشابه در نیویورک بسازند. به هیچ وجه شبیه فیلم اول نیست، داستان‌های نیویورک، دوستت دارم به نظر می‌رسد که بعضی اوقات با سرعت زیاد به عقب و جلو می‌روند - وقتی فکر می‌کنید که وارد یک داستان می‌شوید، در تعداد زیادی از موارد تمام شده است. علاوه بر این، مکرراً روشن می شود و مکث می کند و پس از آن یک بار دیگر شروع می شود - با حساب های بافته شده در کنار هم. متعاقباً، هیچ عنوانی وجود ندارد که نشان دهد داستانی تمام شده است و ساختار آن کمتر رسمی است.

متأسفانه، در هر صورت، در حالی که «پاریس، جه تایم» گاهی اوقات خوب بود، گاهی اوقات. نه چندان خوب (معمولاً ضربه خورد)، اکثریت "نیویورک، من تو را دوست دارم" از دست رفته بود. این گزارش ها به طور کلی ماهیت جنسی بیشتری دارند، اما به طور غیرقابل انکاری کمتر شیرین - و اغلب بسیار وحشتناک هستند. این یک فیلم فوق‌العاده کسل‌کننده و کسل‌کننده با چند داستان خارق‌العاده بود - و شاید موسیقی مکرر دلسردکننده باعث شد که بیش از پیش به نظر برسد. در حال حاضر آن را دریافت کنید، موسیقی با کیفیت عالی بود، اما لحن مضحک آن به طرز مضحکی باعث شد که بخواهم مچ دستم را برش دهم! یکی از بهترین ها، داستان همکار جوانی بود که یک خانم جوان را با ویلچر به مراسم جشن می برد، زوجی که در بیرون از یک کافه به فریب دادن نگاه می کردند (البته این در فیلم New York, I Love You اولیه هم همینطور بود) و زوج پیر بداخلاق. همه اینها خیلی بدبخت است به این دلیل که من فیلم اصلی را خیلی دوست داشتم - و واقعاً نیاز داشتم که نیویورک، دوستت دارم را گرامی بدارم. من به آنچه آنها تلاش کردند توجه کردم اما اساساً آن را خیلی دوست نداشتم.

به هر حال، و این دقیقاً یک اعتراض نیست، با این حال من از تعداد افرادی که در فیلم New York, I Love You سیگار می کشیدند حیرت زده بودم. . برای یک فیلم جدید، در دشمن فرهنگ سیگار کشیدن ما تعجب آور بود.

همچنین، در صورتی که DVD را دریافت کنید، دو قسمت به عنوان آیتم های اضافی وجود دارد که از فیلم حذف شدند. یکی شامل کوین بیکن (فدورای باحالی پوشیده) است که یک هات داگ می خورد... و به معنای واقعی کلمه هیچ چیز دیگری برای تقریباً ده دقیقه نیست. متفاوت، جوانی را به تصویر می کشد که فیلم را صرف ضبط دنیا می کند - از جمله زوجی فوق العاده ناامید.

خزانه‌های مناطق شهری را می‌توان دائماً با واژه‌های خسته‌شده به‌عنوان عمیق، تسکین‌دهنده و متحرک نشان داد. علاوه بر این، این همان چیزی است که سازندگان متعدد این شهر با بازدید از تأسیسات مجموعه، نیویورک را به نظر می‌رسانند. با وجود این که داستان‌ها واقعی بودند و به اندازه کافی عمیق بودند، اما از به دست آوردن شهر که قصد ادای احترام به آن را داشت غافل شد.

«نیویورک، من تو را دوست دارم» دومین مؤسسه خزانه‌داری پس از «پاریس» است. انطباق. به نظر می رسد آنچه را که بازگویی روایت های مختلف در هم آمیخته از افرادی که زندگی می کنند و شخصیت یک شهر خاص را شکل می دهند، در نظر می گیرد، فکری است که می توانید آن را جشن بگیرید. با این حال، به نظر نمی‌رسد که نوع نیویورک به سادگی انرژی جوامع شهری یا مردم آن را ستایش کند.

همانطور که روایت‌ها پیش می‌روند، اساساً استاندارد هستند، فرسوده‌ای با چند مورد خاص. داستان عاشقانه ناتمام یهودی و جین، در کنار روایت گوشه‌نشینی اورلاندو بلوم با کریستینا ریچی، به‌عنوان چیز دیگری و استثنایی متمایز است. در هر صورت، فیلم‌های متحرک به طور کلی ما را مجبور می‌کند چیزی پر جنب و جوش بخواهیم و این به روش قطعه برت رتنر در یک جلسه از پیش تعیین‌شده شب جشن برگزار می‌شود که در نهایت تک تک داستان اصلی با طنز است. .

بقیه قصه ها خیالی و غیر معقول است. قطعه ای که توسط ناتالی پورتمن هماهنگ شده است (او مهارتی برای حضور در پشت دوربین ندارد) وحشتناک ترین داستان کوتاهی است که من دیده ام، جایی که کل طرح در واقع شروع به رسیدگی به امور تجاری نمی کند. مطمئناً بقیه قسمت‌ها بهتر از قطعه ناتالی درباره یک خانم جوان و پرستار/پدر مردش است که آن را در پارک فوکال زندگی می‌کنند.

بزرگ‌ترین توهینی که فیلم به شهر وارد می‌کند سرعت ربات آن است. نمی توانید برای مدتی در مقابل میل به جستجوی چیزی برای رها شدن و تکان دادن سر مقاومت کنید. نیویورک هرگز اینقدر خسته به نظر نمی رسید. در خارج از پایگاه، آنها باید یک دقیقه مکث و مکث کنند تا زندگی مردم نیویورک را در جستجوی محبت بررسی کنند. با این حال، آنها را تا این حد در مورد شهر بیرون نشان ندهید. فیلم از سرعت گرفتن شهر (که چیزی است که بخش‌های خاصی از زندگی نیویورکی‌ها را هدایت می‌کند) غفلت می‌کند.

حتی با فرض اینکه حساب‌ها خراب شده و بسوزند، تهیه‌کنندگان تلاش شجاعانه‌ای انجام می‌دهند تا انواع مختلف را ببینند. گوشه های نیویورک به غیر از منهتن و ارائه آن به عموم مردم. با این حال، این برای جلب توجه کسی یا احترام به چنین شهر آتشین، نیویورک که شایسته بهتر بود، کافی نیست.

با تمام توانایی‌هایی که در این تعهد وجود دارد، برای من سخت است که نگویم نیویورک، دوستت دارم در بیشتر موارد احساس سوءاستفاده از توانایی خوب را دارد. این مجموعه ای از برخی از داستان های متقاطع زمان است که همه توسط روسای و دانشمندان مختلف ساخته شده است. به طور کلی به نظر می رسد که ارتباطی با هم ندارد و من حدس می زنم که به وضوح باید اینطور باشد، با این حال حتی خود موضوع نیویورک دقیقاً در اکثریت قریب به اتفاق روایت ها به خوبی پیش نمی رود. بارها و بارها احساس می‌کردم که شاید تبادل بیش از حد برای ایجاد ارتباط بهتر داستان‌ها با محیط نیویورک محدود شده است.

بخش هماهنگ شده برت راتنر سرگرم‌کننده بود، و چند داستان مختلف چند داستان خوب داشتند. دقیقه نیز همینطور.

من واقعاً یک ارزیابی کننده جدی هستم، من واقعاً معتقدم که هر یک از فیلم هایی که از 10 امتیاز 4 می دهم واقعاً شایسته یک نقد هستند. بنابراین نیویورک، دوستت دارم در آن طبقه بندی فشرده می شود. توصیه من این است که توقعات خود را بیش از حد بالا نبرید، و به هر حال از برخی از آن قدردانی خواهید کرد.

برای من جذاب ترین قطعه به اندازه کافی تکان دهنده بود که ناتالی پورتمن بخش آهنگسازی و هماهنگی آن را انجام داد. . او علاوه بر این در یک بخش دیگر که در آن آهنگسازی و هماهنگی انجام نداده است، فعالیت می کند. بخشی را که او ساخت و راهنمایی کرد، من آن را ساده‌ترین قطعه برای قدردانی می‌دانستم، زیرا ژرفای لایه‌ای درون داستان او وجود داشت، حتی با توجه به زمان کوتاهی که برای کار با آن نیاز داشت. او یک بازیکن در داستان است که من سعی می کنم و به جرات می توانم بگویم که کامل ترین بازیکن به نظر می رسد، و تا حدی به همان اندازه تحریک آمیز مانند هر بخش مختلف. این باعث می‌شود که من در انتظار کارهای آینده‌اش باشم، زیرا ناتالی به سختی وارد بخش مقاله‌نویسی/اجرای تولید فیلم شده است. وظیفه اجرایی بعدی او «داستانی از پرستش و تاریکی» اکنون به خوبی در رادار من است، و همچنین به طور مثبت یک موضوع بسیار بزرگ است (اسرائیل/دولت فلسطین) که او قصد دارد در به یاد ماندنی ترین اولین کار اصلی خود به عنوان رئیس شرکت کند. شما باید اساساً از میل او قدردانی کنید، صرف نظر از اینکه آیا این تعهد آنقدر عالی به نظر نمی رسد. این همان فکر فوق‌العاده نشاط‌آوری است که من از «نیویورک، من تو را دوست دارم» منحرف کردم. که پورتمن تعهد واقعی خود را نشان می‌دهد، شاید واقعاً یک روز به یک مقاله‌نویس/رئیس واقعاً خارق‌العاده تبدیل شود. من احتمالاً از این کلمات به‌طور ساده استفاده نمی‌کنم، کاملاً درک می‌کنم که مقاله‌نویسان/سرپرست‌های واقعاً خارق‌العاده بسیار غیرمعمول هستند، با این حال او مطمئناً کمی از آنچه در اینجا انتظار داشت به ما ارائه کرده است. من اعتماد دارم و می پذیرم که شاید این تنها نشانه اولیه چیزهای خارق العاده ای باشد که ممکن است در افق باشد.

فیلم Thiz مجموعه‌ای از داستان‌های عاشقانه مختلف است که در نیویورک اتفاق می‌افتد. این نیز تولدی دوباره از فیلم فرانسوی "Paris J'taime" در سال 2006 است. یک بازیکن کاملاً نخبه، افراد بازیگر و با هماهنگی بسیاری از روسای مشهور. نیویورک، دوستت دارم تقریباً از یازده قطعه تشکیل شده است. هر بخش سبک و هوای خاص خود را دارد. من متوجه هستم که محکوم کردن این نوع فیلم که هر بخش می تواند بخشی از کاستی یا قدرتی باشد که می تواند بر کل فیلم تأثیر بگذارد، بسیار دشوار است. بنابراین این ارزیابی های من با توجه به احساسی است که برای من باقی مانده است. بخش میرا نیر در مورد نگاهی کوتاه به پرستش با بنیاد فرهنگی صریح با بازی ناتالی پورتمن می گوید. پورتمن نیز برای اولین بار در یکی از بخش‌ها، که حول یک بانوی جوان و مردی می‌چرخد، چند بار با کیفیت در پارک می‌چرخد، بعداً متوجه می‌شویم که مرد پدر اوست. رفتار پورتمن صرفاً تلاش می کند آنچه را که در حال رخ دادن است به تصویر بکشد. قطعه شکر کاپور باهوش ترین ثانیه است. ما باید مقداری حاشیه را کنار بگذاریم تا بینش درونی را بررسی کنیم. این در مورد پرستش، بدبختی و اهمیت زندگی است. جولی کریستی، شیا لابوف و جان هرت نقش این نقش‌ها را بازی می‌کنند. محتوایی که توسط مرحوم آنتونی مینگلا ساخته شده است. بخش ایوان آتال و آلن هیوز بیشتر درباره اشتیاق و اشتیاق است. قسمت Attal توسط Ethan Hawke و Maggie Q. مشخص شده است. این بر وسوسه عشق تأکید می کند. قسمت هیوز بیشتر در مورد رابطه جنسی و دلخوری است که پس از ارتباط معمولی با بازی بردلی کوپر و دریا د ماتئو ظاهر می شود. بخش برت راتنر احتمالاً ساده ترین بخش مشاهده است. این در مورد یک داستان ویژه شب جشن است. نقش Thiz توسط Anton Yelchin، Olivia Thirlby و James Caan بازی می شود. من فکر می کنم Thirlby ارائه فوق العاده ای را در اینجا ارائه می دهد. دوره Ratner در سطح استاندارد است. در نهایت، خنده دار ترین قسمت مربوط به یک زوج مسن است. مبادله بسیار غلغلکنده است. قسمت Thiz توسط Joshua Marston هماهنگ شده است. بقیه بخش های مختلف فقط برای من تأثیر عمیقی نداشتند. دیگر هنرمندان مشهور هیدن کریستنسن، ریچل بیلسون، اندی گارسیا، اورلاندو اسپروت، کریستینا ریچی، شو چی و برخی دیگر هستند. به طور کلی، «نیویورک، من تو را دوست دارم» نمی تواند جدیدترین چیزی را که قبلاً در «پاریس جتیم» دیده بودیم، ارائه دهد. فیلم Thiz ممکن است یک فیلم خاص در مورد عزیزان نباشد، بلکه بیشتر در مورد عشق به طور کلی باشد.

از وبلاگ من در JONNY'S MOVEE دیدن کنید: http://jonnyfendi.blogspot.com

ممکن است به نظر برسد که ده ستاره به فیلمی می دهد که واقعاً معیوب است. به هر حال، وقتی تعداد علما و سران را در نظر بگیرید، این یک کار باورنکردنی است. علاوه بر این، اگر یک قسمت مزیت شما را نداشته باشد، یک قسمت دیگر در عرض چند دقیقه نمایان می شود.

چند بخش عالی بودند - - یک زوج جوان در حال قدم زدن هستند در کنار جاده او ادعا می کند که او هرگز نیازی به رفتن به جایی ندارد. این بخش استثنایی کوتاه، به دلایل ناشناخته، من را به طرز عجیبی شاد کرد. - - در بخش تماسی که توسط ناتالی پورتمن تنظیم و هماهنگ شده است، مردی بانوی جوان را به پارک فوکال می برد. - - یک خانم جوان که یک یهودی جهانی است (پورتمن) برای عروسی بسیار متعارف خود آماده می شود. - - مردی (کریس کوپر) با تلفن خود چت می کند و سیگار می کشد. اتفاقاً به دلایلی شخصیت‌های ناشناخته در این دود پریشان هستند. یک بانوی لذت بخش (رابین پن رایت) از یک کافه بیرون می آید، درخواست نور می کند و در بحث با او ارتباط برقرار می کند. - - هموطن جوانی که رها شده است، یک خانم جوان ویلچر بسته را به جشن می برد. - - یک خواننده (جولی کریستی) از مسافرخانه ای نفیس بازدید می کند و در بخشی از آنتونی مینگلا که به اصالت ماوراء الطبیعه می رود و کاملاً متفاوت از بقیه است، درباره خود ویرانگری فکر می کند.

در اینجا داستان های مختلفی وجود دارد، هر کدام از آنها اساساً جالب هستند.

من به‌طور کلی این موضوع را آزار می‌دهم که افرادی که امروزه فیلم می‌سازند در ارائه عناوین آغازین به ما مردد هستند. بارها و بارها به این فکر می‌کردم که یک سرگرم کننده کیست، یا فکر می‌کردم "مگر این نیست...؟"

عیوب: 1. بدی‌های غیرضروری وجود دارد که چیزی به شخصیت‌ها اضافه نمی‌کند. و به نظر می رسد که به طور تصادفی به داخل پرتاب می شود که انگار کسی با عجله به سمت مجموعه فریاد می زند، "هی، ما باید رتبه R را بگیریم تا بچه ها فکر کنند این American PIE یا Lodging است و بیایند آن را ببینند." برای من سیگار کشیدن یک جاده فرعی بود، به احتمال زیاد به این دلیل که در حلقه‌هایی که در آن می‌دویدم می‌توانم بگویم که شاید از هر ده نفر یک نفر سیگار می‌کشد. 2. دقیقاً یک کاستی نیست، بلکه به نظر می رسد که مقدار زیادی از این برای صحنه ساخته شده است. اکثریت فوق العاده فیلم دو نفر است که با هم صحبت می کنند. هیچ چیز بدی در مورد آن وجود ندارد، با این حال می تواند ثابت شود. 3. چند شخصیت در داستان های مختلف دارای نقش های فرعی هستند. به سادگی تعداد زیادی از افراد وجود دارد که جمعیت در چنین زمان کوتاهی متوجه می شوند.

اگر داستان های کوتاه O. Henry را دوست دارید (که آهنگسازی آنها تأثیر قابل توجهی در ساخت و ساز دارد. بخش بزرگی از داستان ها) شما قدردانی خواهید کرد NEW YORK I LOVE You. علاوه بر این، اگر هرگز O. Henry را نخوانده اید، واقعاً باید مطالعه کنید.

سازندگان «Paris, je t'aime» برای ما «نیویورک، دوستت دارم»، مجموعه‌ای دیگر از فیلم‌های کوتاه که ظاهراً در یک شهر می‌چرخند، برای این موقعیت نیویورک به ما می‌آورند. نیویورک، دوستت دارم به عنوان ادای احترام به احساسات، عشق و نیویورک به نمایش گذاشته شد. در واقع بیانگر حداقل یک یا آن عشق یا شهر نیویورک است. چیزی که به نظر می رسد بیشتر به آن استناد می کند، جهان فیلم نوآر اولیه است. «شهر برهنه شده» ژول داسین، که با خط او به پایان رسید «8،000،000 داستان در شهر افشا شده وجود دارد»، به هر حال سکوی پرش غافل‌انگیزی است، «نیویورک، من تو را دوست دارم» که ما را به نوعی فتیش کردن عاشقانه و بامزه می‌آورد. بیگانگی، قلب‌های متروک و مجموعه‌ای از انسان‌های پرهیجان در میان منظره‌ای سرد، غیراصولی و شهری. بنابرنیویورک، دوستت دارم بهترین است در حالی که تمایلات نیویورکی ها را با نوسان وجودی بیشتر متمایز می کند. مردم خیلی دوست دارند، شهر اهمیتی نمی دهد. بعلاوه، از آنجایی که ستایش و رویا بر میزان خاصی از رازداری تکیه می کنند - شما به عنوان ناظر خواسته های خود را بر روی یک آیتم تنظیم می کنید یا آن را گسترش می دهید - سبک سنگین "نیویورک، من تو را دوست دارم" که به ما اجازه نمی دهد بفهمیم. بسیاری از شخصیت‌های آن، خود از نوعی ناشناس ماندن صمیمانه بهره می‌برد.

در حالی که اکثر فیلم‌های مجموعه آثار بد تضاد حالت‌ها و سبک‌های ذهنی را تجربه می‌کنند، «نیویورک، من تو را دوست دارم» برخی شباهت ها به همبستگی نیویورک، دوستت دارم با جد خود متفاوت است زیرا فیلم های کوتاه آن، هر کدام توسط یک رئیس جایگزین و هر کدام حول یک آرایش متناوب از شخصیت ها می چرخند، به طور آزادانه ادغام می شوند، برخلاف اینکه به طور مستقل وجود داشته باشند. نتیجه نوعی موزائیک یا پورمانتو به سبک رابرت آلتمن است که داستان‌ها به راحتی در یکدیگر نفوذ می‌کنند. مانند فیلم‌های آلتمن، تصور یک دوربین پرپیچ‌وخم یا داستان‌سرای غیرمادی است که شخصیت‌های مختلف را تشویق می‌کند و به قطعات داستان گوش می‌دهد. به همین ترتیب، این یکی از معدود فیلم‌های نیویورکی است که شهر را به‌عنوان جدا شده طبقاتی شدید، چند قومیتی و تسخیر شده توسط گروه‌های رنگین کمانی به اندازه کافی قدیمی به تصویر می‌کشد.

اگر «نیویورک، من تو را دوست دارم» کار می‌کند. به طور کلی، به طرز تحسین برانگیزی، داستان‌های کوچک منحصر به فرد واقعی آن یک هجوم است. شکار کاپور داستان دلپذیر یک مهماندار و یک خواننده مستعفی نمایش را ارائه می دهد، جاشوا مارستون نگاهی کوتاه به یک زوج پیر در حال دعوا (الی والاک و کلوریس لیچمن) می کند و چند تصویر مختلف به ما قطعاتی از سوهو و چینی های جذاب مختلف می دهد. مردم محلی هند و یهودی. با این وجود، تعداد زیادی از فیلم‌های مختلف، یا به شدت جذاب هستند یا خود را جذب می‌کنند.

اینها تقریباً دوازده داستان هستند که در شهر نیویورک رخ می دهند. برخی از آنها به هم مرتبط هستند. تعدادی خوب، برخی وحشتناک و برخی بی تفاوت وجود دارد.

1. هایدن کریستنسن یک متقلب است که با ریچل بیلسون بازی می کند. این یک تیم بازیگری عصبی است. ظاهر اندی گارسیا تضمینی برای نجات آن نیست.

2. ناتالی پورتمن یک خریدار یهودی سخت گیر است که قصد دارد به او دست بزند و عرفان خان یک فروشنده هندی است. این یک تطابق غیر معمول و جذاب است. اینها چیزهای جذابی است که نیویورک، دوستت دارم را ارزشمند می کند.

3. اورلاندو بلواسوم نویسنده ای است که با کریستینا ریچی فوق العاده تلفنی صحبت می کند و او را تشویق می کند تا کارش را تکمیل کند. این یکی از آن افراد بی علاقه است. دقیقاً چقدر جالب است که کسی بگوید کسی در حال گفتگو با تلفن است؟ 4. اتان هاوک به دنبال روشن کردن سیگارش با مگی کیو بازی می کند. او در نهایت یک فاحشه می شود. آه خدای من. اتان هاوک «پیش از طلوع آفتاب» را انجام می‌دهد، به استثنای یک قطعه هیجان‌انگیزتر و از نظر فیزیکی تحریک‌آمیز.

5. بعد از اینکه آنتون یلچین در جلسه جشن برگزار شد توسط بلیک انرژتیک دفاع کرد، جیمز کان او را با دخترش اولیویا ترلبی قرار می دهد، به استثنای اینکه او روی ویلچر است. آنها درگیر روابط جنسی می شوند. این یک برنامه خوب با پایانی سرگرم کننده است.

6. بردلی کوپر و دریا د ماتئو برای قرار ملاقات با هم قرار می گیرند و ما صحبت های درونی آنها را می شنویم. این فکر در صفحات بیشتر از روی صفحه جذاب است.

7. Gimpy Shia LaBeouf به جولی کریستی کمک می کند تا در اقامتگاهش فرو برود. پدر شیعه، جان هرت، در محل کار جلویی کار می کند. در کل برای هنرمندانه بودن بیش از حد دیوانه کننده است.

8. کارلوس آکوستا در حالی که او را نزد جاسیندا بارت می برد، واقعاً روی خانم جوان تیلور گیر تمرکز می کند. افراد انتظار دارند که او مردی باشد. من این مناطق را دوست دارم، اما رابطه مبهم آن چنان که ناتالی پورتمن نویسنده/رئیس آن باور دارد جذاب نیست. با در نظر گرفتن همه چیز، جف گلدبلوم وقتی با دایناسورها روبرو شد، جوانی تیره و تاریک داشت.

9. نقاش Ugur Yücel از گیاه شناس شو چی خرید می کند. او از او درخواست خروج می‌کند، اما قبل از تاریخ می‌گذرد.

10. رابین رایت پن شروع به گفتگو با کریس کوپر غریبه در شهر می کند در حالی که سیگار می کشد اما آیا آنها می گویند که آنها خارجی هستند؟ این می تواند بیشتر از این باشد، اما آنها حتی به طور کامل از زمانی که به آنها داده می شود استفاده نمی کنند.

11. اوا آموری با جاستین بارتا دوست دارد و او تصمیم می گیرد به طور غیرمنتظره سفری به رم بخرد.

12. الی والاک و کلریس لیچمن یک زوج مسن هستند. دو جانباز که در حال انجام یک پیاده‌روی طولانی مدت هستند، بحث‌های بی‌احتیاطی انجام می‌دهند.

امیلی اوهانا یک صنعت‌گر ویدئو است که هرازگاهی ظاهر می‌شود.

من عاشق تماشای فیلم‌های فیلم‌برداری شده در شهر نیویورک، از انجمن فرانسوی با مهمان هستم. نیویورک، من تو را دوست دارم یک مورد خاص بود. من به ندرت شهر را به جز دو یا سه عکس بی نیاز از افق و تراموا درک کردم. ناامید کننده است.

من با نبود نفرت انگیز تنوع که یک قطعه ضروری از شهر نیویورک است شروع می کنم. همجنس گرایان کجا می توانستند باشند؟ دومینیکن ها کجا بودند پورتوریکویی ها کجا می توانستند باشند؟ به استثنای این که هنرمند باله کوبایی به سراغ دختر سفیدپوست خود رفت و با "ماننی" او اشتباه گرفته شد، اقلیت های قومی به عنوان وسایل دولایه مورد استفاده قرار گرفتند - تاکسی هائیتی، بارکیپ، بازیکن بی بال جاده ای به نام دو کلاث. (البته با پوشیدن لباس دوز)!

این عکس ها به طور نادرستی توسط یک شخصیت فیلمبردار مرتبط هستند. برخی در مقایسه با افراد دیگر بهتر عمل کردند. داستان اصلی در مورد یک بانوی حسید (ناتالی پورتمن) و یک فروشنده سنگ‌های قیمتی جین (عرفان خان) است که در طی توافقی درست قبل از تماس با عروسی‌اش، به عنوان یک ارتباط کوتاه و در عین حال خصوصی به نظر می‌رسند. رئیس من را متقاعد کرد که این لحظه‌ای بود که آن‌ها در تمام طول زندگی‌شان به یاد خواهند آورد.

داستانی که به‌طور معمول پخش می‌شد، درباره یک زوج پیر در کنار اقیانوس برایتون در مراسم بزرگداشت 63 خود بود - شوهر در حال بهبودی از یک لگن ویران شده، و همسر با محبت او را تحریک می کند، همانطور که همسران طولانی مدت عادت دارند انجام دهند. عکس های فوری پایانی این قسمت به طرز بی عیب و نقصی هماهنگ شده بودند و توسط دو نابغه - الی والاک و کلریس لیچمن - به طرز عالی اجرا شدند. داستان درباره زوجی که دوباره چیزی را کشف کردند که در رابطه خود به یاد نمی آوردند، عجیب بود، با این حال کارساز بود-- به خوبی توسط رابین رایت-پن و کریس کوپر خیره کننده ارائه شد.

شخصیت اتان هاوک کاملاً بسیار انسان دوست بود. برای من سرگرم کننده یا جذاب است، و تبادل او با خانمی که بعداً به عنوان فاحشه آشکار شد (مگی کیو) واقعی به نظر نمی رسید. در عین حال در برخورد با ماجرای این معلول وحشی نبودم. اعدام جیمز کان عالی بود، با این حال سخت است تصور کنیم که بچه‌های حاضر در جشن جشن در قرن بیست و یکم تا این حد بی‌رحمانه باشند. شاید من بی فریبم داستان جولی کریستی و شیا لو بوئوف، ساخته آنتونی مینگلا، عمداً مخفیانه به نظر می‌رسید و باعث شد سرم را بخارم. از نظر لحن طولانی بود، هرچند از نظر ماهیت کوتاه. احتمالاً روشنایی بود، و این چیزی بود که من از دست دادم، یا اینکه بیش از حد افزایش یافته بود. داستان‌های دیگر فراموش‌شدنی بودند.

من تصور می‌کنم داستان‌های کوتاه بی‌تردید به سختی به دست می‌آیند، با توجه به این واقعیت که مقاله‌نویس و رئیس باید توجه مخاطب را به سرعت و واقعاً ربوده باشد. بخش اعظم اینها برای من کار نکرد. پاریس، je t'aime ناقص بود، اما غیرقابل انکار پربارتر بود.