خیابان شرم 1956 (به انگلیسی: Street of Shame) یک فیلم درام و محصول 1956 کشور ژاپن, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم خیابان شرم 1956 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که فیلم داستان آرزوها و انگیزه های شخصی پنج روسپی است که در منطقه یوشیوارای توکیو کار می کنند....
این فیلم به کارگردانی Kenji Mizoguchi, ساخته شده است. برای دانلود مستقیم خیابان شرم 1956 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Street of Shame 1956 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم نامه این فیلم را Machiko Kyō, Aiko Mimasu, Ayako Wakao, Michiyo Kogure, Kumeko Urabe, Yasuko Kawakami, Hiroko Machida, Eitarō Shindō, Sadako Sawamura, نوشته اند. همچنین اگر قصد دانلود خیابان شرم 1956 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.
بازیگران Machiko Kyō, Aiko Mimasu, Ayako Wakao, Michiyo Kogure, Kumeko Urabe, Yasuko Kawakami, Hiroko Machida, Eitarō Shindō, Sadako Sawamura, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی خیابان شرم 1956 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم خیابان شرم 1956 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Street of Shame 1956 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.
رده سنی فیلم خیابان شرم 1956 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم خیابان شرم 1956 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور ژاپن, هست. زبان اصلی فیلم خیابان شرم 1956 ژاپنی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم خیابان شرم 1956 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Street of Shame 1956 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم خیابان شرم 1956 7.8/10 از 10 می باشد.
فیلم داستان آرزوها و انگیزه های شخصی پنج روسپی است که در منطقه یوشیوارای توکیو کار می کنند...سرگذشت زندگی چند فا--حش--ه که در یک فا--حش--ه خانه ژاپنی کار می کنند...
Akasen Chitai [ ناحیه نور قرمز , معروف به خیابان شرم ) , آخرین فیلم از Kenji Mizoguchi ( Sansho Dayu , Ugetsu Monogatari ) یک پرتره زنده از روسپی‌گری در سال 1950 ژاپن را نشان می‌دهد . فاحشه‌خانه توکیو با توجه به امیدهای محو کسانی که در آنجا زندگی می‌کنند , زندگی پنج روسپی را قطع می‌کند . هر یک داستان بسیار متفاوتی برای چگونگی ورود آنها به این حرفه دارد , اما چیزی که آنها به اشتراک می‌گذارند , تلاش برای درک منطقه نور قرمز و چرخه بهره‌برداری آن است
پنج روسپی در Dreamland ، در منطقه Yoshiwara توکیو کار می کنند. از آنجا که رژیم غذایی ممنوعیت روسپی گری را در نظر می گیرد ، نمایش های روزمره زنان بازی می کنند. هر کدام رویاها و انگیزه هایی دارند. حنا ازدواج کرده ، شوهرش بیکار است. آنها یک کودک خردسال دارند یومکو ، یک بیوه ، از درآمد خود برای تربیت و حمایت از پسرش استفاده می کند ، که اکنون به اندازه کافی بزرگ شده است تا بتواند از او مراقبت کند. یوری پیر ، مردی دارد که می خواهد با او ازدواج کند. یاسومی برای پرداخت بدهی و خارج شدن از خانه ، با كوشش زیاد پس انداز می كند. او همچنین خواستگاری دارد که می خواهد با او ازدواج کند
جهت دانلود فیلم Street of Shame 1956 (خیابان شرم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
با پشت سر یک رئیس ژاپنی تحسین شده، خیابان شرم برای اهمیت قرار داشت، و مطمئناً ناامید نشد. این واقعاً یک نمایش باورنکردنی دیگر از تخصص هنری این کارگردان است.
هر ستایشگر فیلم باید بتواند این کار را انجام دهد. با توجه به دیدگاه فیلمسازی، این واقعاً یک فیلم خارق العاده است و مناظر تا حدودی جذاب، برش و تیراندازی را به نمایش می گذارد.
ترجیحات کوروساوا و اوزو در مقایسه با این فیلم، بازی منصفانه و خلاقانه آن است. ارزش.
جهت دانلود فیلم Street of Shame 1956 (خیابان شرم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
خیابان شرم اصلی من از کنجی میزوگوچی (1956-1898) است، رئیسی که اوزو و کوروساوا را بهترین کارگردانان سینمای ژاپنی می دانند (من اوزو را دوست دارم؛ برخی از کوروساوا را دوست دارم، اما فکر می کنم که او نسبتاً بیش از حد ارزیابی شده است).
این آخرین فیلم میزوگوچی بود: او عموماً از روی افسانه‌های قابل تأییدش شناخته می‌شود، با این حال موضوع اینجا تا حدی مؤثر است، حتی برگرفته از روزنامه‌های آن روز: وجود فاحشه‌هایی که در حال شکستن یک سالن ماساژ در منطقه پرآب شهر توکیو با در نظر گرفتن آیین نامه ای که در پارلمان ژاپن برای جرم انگاری فحشا مورد بررسی قرار می گیرد (این مقررات خاص در سال 1958 لازم الاجرا خواهد شد).
میزوگوچی وجود وحشیانه را به ما نشان می دهد. فاحشه ها، بدون اینکه آنها را به افراد مقدس تبدیل کنند، همانطور که دیدیم آنها کارهای کاملاً ستودنی انجام نمی دهند، مثلاً مشتریان خود را تضعیف می کنند. میکی (ماچیکو کیو)، بانوی جوان متکبر جدید، یک فاحشه دیگر با یک کودک رشد یافته است که در مورد مادرش خجالت می کشد، اما برای شرمندگی او را ملاقات می کند. یکی دیگر باید واقعاً بر روی یک شوهر از بین رفته تمرکز کند.
اگر فیلم وضعیتی در این مورد دارد این است که فحشا باید قانونی باشد. فحشا در فرهنگ ژاپن به خوبی جا افتاده است، در فیلم Street of Shame پیشنهاد شده است و این مقررات منحصراً به دلیل تنش های آمریکایی ها پیش می رود. مالک و خانم سالن ماساژ سرسخت هستند، اما به فاحشه ها توجه معقولانه ای دارند. از این حیث، فیلم در برخی موارد «فیلم پیامی» و حتی در موقعیت خود آموزشی به نظر می رسد. خود من، بدون در نظر گرفتن اینکه فحشا باید قانونی باشد یا نه، وضعیتی ندارم، اما در صورتی که میزوگوچی اجازه دهد کمتر از یکی از شخصیت ها از طرف مقابل قضیه محافظت کند، بسیار جذاب خواهد بود.
br/> خیابان شرم دارای موسیقی ملودیک عجیب و غریبی است (مخصوصاً برای فیلمی از دهه 1950)، که نوعی امتیاز آزمایشی مبتنی بر ترمین است. نمی توانم بگویم به فیلم کمک می کند.
علیرغم تردیدهایی که به آن اشاره کردم، فیلم را دوست داشتم و فکر می کردم که جذاب و قفل کننده است.
جهت دانلود فیلم Street of Shame 1956 (خیابان شرم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
آکاسن چیتای/جاده رسوایی (1956): بررسی مختصر -
یادداشت خداحافظی نمونه از افسانه میزوگوچی با تلقی نابودگرایانه فحشا به عنوان یک کار اجتماعی. خیابان شرم برای همیشه به عنوان یکی از جسورانه‌ترین فیلم‌های ساخته شده در فیلم Street of Shame ژاپنی برجسته می‌شود، زیرا حتی برای یک ثانیه تلاش می‌کند تا جنبه مثبت مواد منزجرکننده‌ای مانند فحشا را به نمایش بگذارد. ما در کل به فاحشه ها نگاه می کنیم که *** با این حال همه آنها خانم هستند. همه آنها مادر، همسر، دختر کوچک و خواهر یک نفر هستند و این کار را به راحتی انجام نمی دهند. این یک شرایط گیر کرده است که آنها را با هیچ تصمیم جایگزینی رها نمی کند و Road Of Disgrace به طرز بی عیب و نقصی با استفاده از ارجاعات جامعه ژاپنی که در آن خانم ها نمی توانند در دنیای شرکت ها چیزهای خوبی تهیه کنند و بنابراین باید در این جاده نفرت انگیز قدم بزنند، این اعتقاد را به دست می آورد. بهترین نکته ای که با استفاده از فیلم به دست آمد این است که بالاخره کسی سعی کرد این حماقت را معمولی و کافی بنامد، علیرغم این واقعیت که هرگز چنین نشد. یک نفر در فیلم Street of Shame که خانه بد آبروی را اداره می کند، بی وقفه این مبادله را می گوید که «ما مثل مددکاران اجتماعی هستیم». در ابتدا بیهوده به نظر می رسید اما پس از مدتی به این ایده هولناک اعتماد کردم و تقریباً در پایان آن را تصدیق کردم. Road Of Disgrace داستان فاحشه‌های مختلف با گروه‌های سنی مختلف است که در خانه‌ای بد شهرت کار می‌کنند و با این حرفه مبارزه می‌کنند. چیزی بیشتر از این در پس‌زمینه اتفاق نمی‌افتد، این مجموعه‌ای از وجود فردی آن فاحشه‌ها است که در آن تک تک سرگرم‌کننده‌ها نقش را با قلب و بدن به عهده می‌گیرند. فیلمنامه فوق العاده گیرا است و زمان کوتاه برای هر لحظه ارزش آن را دارد. این آخرین فیلم کنجی میزوگیچی بود و باید بگویم که اسطوره با آب و تاب از دنیای سینما خداحافظی کرد. ظرافت‌ها و توانایی‌های او در خیابان شرم با آثار هنری گذشته‌اش برابری می‌کند، اما این بار جدیت این ماده بسیار بالاتر بود. زمان بسیار زیادی نیاز است تا دیگران این نمونه را با این ایده هماهنگ کنند.
جهت دانلود فیلم Street of Shame 1956 (خیابان شرم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
بازدید از هر یک از کارشناسان خارق‌العاده (اوزو، کوروساوا، میزوگوچی) دائماً مرا به این موضوع برمی‌انگیزد. «پایان تابستان» (1961) را تماشا کردم و به دام افتادم. من باید این را ببینم، میزوگوچی فقید، قبل از اینکه اوزو دیگری را ببینم. می دانید، برای موسیقی. و با در نظر داشتن این که آنها کاملاً از جهات بی شماری کاملاً متفاوت هستند، هر دو چنان شعر می سازند که معمولاً تماشای فیلم های آنها برای من همیشه لازم است، زیرا من بیش از یک بار باید فیلم را متوقف کنم تا تصاویر جذب شوند.
«خیابان شرم» (1956)، آخرین فیلم میزوگوچی، از این نظر به همین منوال است، علیرغم این واقعیت که آن کیفیت نامناسب «آخرین فیلم» را بالای سر خود می‌رساند، که عموماً نویدبخش چیزهای شیطانی در من است. عذاب آور است، چه فیلم خنده دار باشد یا نه.
موسیقی تحریک کننده است. خیلی شبیه چیزی از یک فیلم امامورا به نظر می‌رسید که باید به این فکر می‌کردم که آیا ناخواسته در «زن حشره» (۱۹۶۳) قرار داده‌ام، فیلمی که اخیراً هم تماشا می‌کردم. به طور مداوم باعث می شود که احساس کنید همه چیز در حال لغزش به شکاف است، از آنجا که بازگشتی وجود ندارد. علاوه بر این، همه چیز، چگونه ممکن است اشتباه پیش برود.
فیلم به طور کلی حس و حال استثنایی دارد. نه فقط در موضوع، که به عنوان یک تفاوت غیر قابل انکار با jidai-geki میزوگوچی به طور کلی برای آن تجلیل می شود. علاوه بر این، روح فیلم، سبک، رویه است. به طور مثبت کوچکترین حسی از "آخرین فیلم" به آن ندارد.[1] در واقع، این تأییدی است در احساس دیگر کلمه: اثبات ماهیت تخیلی و قدرت او در انتخاب راه خطرناک، در آغوش گرفتن قمار. اساساً مطابق با آنچه فیلم درباره آن است.
صحبت از امامورا، خیابان شرم با تحقیقات ماهرانه ایمامورا در مورد خرده فرهنگ های فرسوده ژاپنی یا "Bakumatsu taiyôden" (1957)، نمایش کمیک کاواشیما به طرز تحسین برانگیزی عمل می کند. درپوش میزوگوچی، با بی‌دلی استانداردش، دنیایی را به ما نشان می‌دهد که آنطور که ما می‌خواهیم کار نمی‌کند، و بهترین راه تحمل در آن نبرد است، و در آن نبرد به عنوان یک قانون کلی کافی نیست. "فریب، یا فریب بخور"، صرف نظر از نابود شدن.
تمرکز دور از فیلم Shizuko است، بچه کوچکی که در پایان تبدیل به فاحشه می شود. همه چیز برای آن ثانیه شکل می گیرد، جایی که ما با او می فهمیم که آنچه در رابطه با استدلال و مذهب شرقی به عنوان دایره زندگی تلقی می شود، در منطق فیلم به یک آگاهی ترسناک از همان چیزها کاهش یافته است. یک بار دیگر اتفاق می افتد یک وجود روزانه زندگی می کرد، اما نه چندان برای خود. شیزوکو می‌فهمد، همه اینها دروغ است، و بخشش، و تئاتر بدبخت. بدبخت به خصوص به این دلیل که مطلقاً فرصتی وجود ندارد.[1] و به چه دلیل می تواند ایده خوبی برای آن باشد؟ میزوگوچی به دنبال فیلم دیگری بود که به خوبی در روایت «کنجی میزوگوچی: وجود یک کارگردان فیلم» (1975) توسط کانتو شیندو ثبت شد. برخی از استوری‌بردها وجود دارند و دیدن آنها از غم‌انگیزترین دقایق فیلم است که می‌توانم تصور کنم. مقداری که من دوست دارم هر چیزی را که او به عنوان دغدغه اصلی داشت ببینم.
