🌸 دانلود فیلم The Man Who Sold His Skin 2020 (مردی که پوستش را فروخت)

مردی که پوستش را فروخت 2020 (به انگلیسی: The Man Who Sold His Skin) یک فیلم درام و محصول 2020 کشور بلژیک, فرانسه, تونس, سوئد, آلمان, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم مردی که پوستش را فروخت 2020 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که بدن سام، پناهنده ی سوری، تبدیل به یک اثر هنری شده و بلافاصله در یک موزه به نمایش گذاشته می شود. او به زودی متوجه می شود که چیزی بیش از پوستش را فروخته و....

این فیلم به کارگردانی Kaouther Ben Hania, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم مردی که پوستش را فروخت 2020 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Man Who Sold His Skin 2020 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Yahya Mahayni, Monica Bellucci, Koen De Bouw, Najoua Zouhair, Saad Lostan, Christian Vadim, Marc de Panda, Dea Liane, Jan Dahdouh, Darina Al Joundi, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود مردی که پوستش را فروخت 2020 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Yahya Mahayni, Monica Bellucci, Koen De Bouw, Najoua Zouhair, Saad Lostan, Christian Vadim, Marc de Panda, Dea Liane, Jan Dahdouh, Darina Al Joundi, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی مردی که پوستش را فروخت 2020 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم مردی که پوستش را فروخت 2020 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Man Who Sold His Skin 2020 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور بلژیک, فرانسه, تونس, سوئد, آلمان, هست. زبان اصلی فیلم مردی که پوستش را فروخت 2020 عربی, انگلیسی, فرانسوی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم مردی که پوستش را فروخت 2020 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Man Who Sold His Skin 2020 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم مردی که پوستش را فروخت 2020 6.9/10 از 10 می باشد.

بدن سام، پناهنده ی سوری، تبدیل به یک اثر هنری شده و بلافاصله در یک موزه به نمایش گذاشته می شود. او به زودی متوجه می شود که چیزی بیش از پوستش را فروخته و...
داستان در مورد مردی است که پوست بدن خودش را تبدیل به یک اثر هنری زنده کرده و در یک موزه به نمایش گذاشته می شود، او به زودی متوجه خواهد شد که چیزی بیش از پوست خود را فروخته است و ...
جسد خودش تبدیل به یک اثر هنری زنده شده و بلافاصله در یک موزه به نمایش گذاشته شد ، سام ، یک پناهنده سوری ، به زودی متوجه خواهد شد که چیزی بیش از پوست خود را فروخته است.

جهت دانلود فیلم The Man Who Sold His Skin 2020 (مردی که پوستش را فروخت) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

«مردی که پوستش را فروخت» فردی تخلیه شده را به تصویر می کشد که دچار مشکل شده است. فیلم منتخب کائوتر بن هانی توسط بنیاد گرانت، در نشان دادن وضعیت مخمصه افراد تخلیه شده، علاوه بر این، دیدگاه جالب افراد ظاهراً ابرو را بررسی می کند. متأسفانه، احتمالاً افرادی هستند که در واقع در معرض چنین چیزی قرار گرفته اند. من آن را پیشنهاد می کنم.

اسکار برای بهترین مؤلفه جهانی انتخاب شد (کائوتر بن هانیا، رئیس مقاله‌نویس، نخستین زن مسلمانی است که چنین تلقی می‌شود). بن هانیا با داستان واقعی قطعه حساب شده صنعتگر ویم دیووی برانگیخته شد که در آن خالکوبی روی یک مرد (تیم اشتاینر؛ که بخشی از آن را در اینجا دارد) با مهارت کار ساخته شده است. بن هانیه تونسی این بخش از یک فکر را در نظر گرفته و آن را به سوریه مستبد برشار اسد منتقل کرده است.

یک زوج جوان به نام سام (یحیی مهینی) و نامزدش عبیر (دئا لیان) با یکدیگر برخورد می کنند. مقام عمومی برای جرم نشان دادن دوستی آشکار. سام در بیروت لبنان به یک مهاجر سیاسی تبدیل می شود. در آنجا، او با یک صنعتگر مشهور جفری گودفروی (کوئن دیبوو) و دست راست نیرومندش ثریا (مونیکا بلوچی) آشنا می شود. سم به تیم جفری تبدیل می شود که بدنش به معنای واقعی به ماده تبدیل می شود. در حال حاضر، سام که یک «اثر هنری» بی‌معنی است، می‌تواند به طور شفاف به سمت غرب جسارت کند. این ناهماهنگی برای هیچ کس از بین نمی رود - سام در حال حاضر بیشتر به عنوان یک محصول آزاد است تا به عنوان یک انسان.

فیلمنامه بن هانیا از چند جهت مانند داستان های مردم فقیر و فروش مصادره شده است. اعضای بدن به عنوان خروجی از فقر یا شرایط بحرانی دیگر. وجه تمایز اینجاست که سام مردی آگاه است. او کاملاً حواسش به حماقت کم رنگ است، همه چیز را در نظر می گیرد، در یک نقطه خاص، حتی برای یک ثانیه فکر می کند که در جایی که به عنوان نمایش می نشیند، طرفدارانش را مخاطب قرار دهد و مورد سرزنش قرار می گیرد که نباید از این خط عبور کرد.

مردی که پوستش را فروخت ممکن است فعالیت عمیقی نباشد (تصویرسازی واضح است)، با این حال، چیزی که باعث می‌شود آن آواز بخواند، وسیله‌ای است که به‌وسیله آن خوب و سرگرم‌کننده ساخته می‌شود. احساسات بین سام و ابیر ممکن است برای اعصار یکسان نباشد، بلکه احساس واقعی می کند و مااینی و لیان مجموعه های جذابی از سرگرم کننده ها هستند. SKIN کاندیدای ستودنی بود.

«کسی که پوستش را فروخت» که برای بهترین فیلم جهانی در آخرین جوایز بنیادی انتخاب شد، دلیل جذابی در مورد یک تبعیدی سوری دارد که از آن به خاطر کارش استفاده کرده و می‌توانست کلی تقلید تند و تاول‌انگیز داشته باشد. با این حال، داستان عاشقانه‌اش آنقدر حواسش پرت شده است که هر یک از موضوعاتی که فیلم به آنها اشاره می‌کند و نقاطی که می‌توانست برود ناشناخته بماند.

فیلم به نویسندگی و هماهنگی کائوتر بن هانیا می‌رسد. شروعی مثبت و ترتیبات اولیه حتی نشان می دهد که چیزی واقعاً مخاطره آمیز در حال شکل گیری است. در هر صورت، هانیا به جای غواصی در مجموعه مناسبت‌های باز، از آن عبور می‌کند و با نتیجه بهتری که از هر خطری دور است، نتیجه می‌گیرد. هرکسی که به دنبال فیلمی برای بررسی پیامدهای سیاسی تبدیل انسان به ابزار باشد، در اینجا ناامید خواهد شد.

شاید هانیا هرگز قصد ارائه چیز مهمی با داستان خود نداشته است و به احتمال زیاد دلیل آن پایان دادن به آن است. برای نتیجه نهایی مهم است، صرف نظر از اینکه مقدار زیادی از آنچه قبلا رخ داده است فروخته است. طرح‌ریزی، ترکیب و نورپردازی در نمای ساده بسیار عالی است، اما آنچه که به بهترین وجه متمایز است، نمایشگاه قدرتمند یحیی مهینی به‌عنوان هنر زیبای نامی است. دی لیان اساساً در شغل خود مانند عزیزش است، در حالی که مونیکا بلوچی در این مورد احساس اشتباه می کند.

به طور کلی، The One Who Sold His Skin براش هایی را در مورد موضوعات اضطراری طرد شده، رفتارهای دوگانه، نخبه گرایی انجام می دهد. بیرونی‌سازی و غیرانسانی‌سازی با این حال بیش از اجزای سنگین‌تر موجود در تصویر نگران داستان فرعی احساسات صیقلی خود است. ناتوانی قهرمان شیفته برای عبور از جدایی اش بیشتر از آن که به علاقه ما به او آسیب برساند، آسیب می رساند. به همین ترتیب، احساس واقعی سرد و مریض در گرما است، که در نتیجه بسته شدن را به طور جدی ناامیدکننده می کند.

من نفهمیده بودم که این از یک رئیس تونسی است. او واقعاً سخت کار کرد تا سوری ها تقریباً تمام نقش های اصلی را بازی کنند. وقتی فیلمی عرب زبان را تماشا می‌کنم، وقتی لهجه‌ها با ملت ادعایی مطابقت ندارد، واقعاً آزارم می‌دهد و به طور کلی نمی‌توانم به این فکر نکنم که چرا چنین فیلم‌های بی‌شماری با پانتومیم مدیریت می‌شوند. من قبلاً در سوریه زندگی می‌کردم، بنابراین وقتی سرگرم‌کننده‌ها لهجه‌های مختلف سوری را می‌نوازند (و می‌پندارند) بسیار وحشتناک‌تر است.

من نیز از این که دیدم تقریباً هیچ تبلیغی وجود ندارد، راضی بودم. علیه جلالتمآب بشار اسد، رهبر منتخب سوریه. در نقطه ای خاص از او به عنوان یک ظالم یاد می شد. ای کاش تعبیر روی کپشن ها می گفت "آوتارک" که می توانست چیزی بیشتر باشد. به هر حال، صرف نظر از فرصت‌هایی که سوری‌ها قبل از حمله به او تجربه کرده‌اند، عواقب صحنه در قطار در هنگام خواستگاری و ادامه آن به‌طور خسته‌کننده‌ای قابل تشخیص است، درست مانند انجمن‌های خانوادگی که به عنوان راه‌حل استفاده می‌شود.

زندگی به عنوان یک طرد شده بی‌دردسر نشان داده شد. من بینش بخشی از بدلکاری ها و سیستم هایی که مسافران برای زنده ماندن از آنها استفاده می کنند داشته ام - اکنون در یک کشور بدوی بدوی زندگی می کنم و کارگران جنوب صحرا را در سخنرانی هایی می بینم که در آنها غذا سرو می شود تا بتوانند به طور مشابه یک جشن رایگان دریافت کنند. همانطور که در فیلم The Man Who Sold His Skin است.

در یکی از این نمایش ها است که زندگی سام تغییر می کند. او باعث توافقی می شود که به او اجازه می دهد برای ارضای یک تعهد و یک خیال پردازی، ستایش خود را به اروپا دنبال کند. او بدنش را منقبض کرده است.

بدیهی است که همه چیز بدون مشکل پیش نمی رود. در صورت وجود فیلمی وجود نداشت. اینکه یک ساعت و 44 دقیقه گذشت نشان دهنده قدرت روند داستان و بهبود طرح است. دو نوبت آخر در آخرین دقایق فیلم مرا در ژرفای ناامیدی فرو برد. اولین آمدن را دیده بودم. داعش چه کار دیگری می توانست بکند؟ بعد از آن یک پیشرفت دیگر وجود دارد که فیلم را به طور کامل حل می کند.

من این را آماده کردم تا برای یک ماه یا جایی در نزدیکی آن را جستجو کنم. شب قبل فرصتی بهینه برای تماشا بود. من شل بودم و برای آن آماده بودم. من فیلم را پیشنهاد می کنم.

اگر متوجه این موضوع هستید، محتاط باشید، زیرا در مورد پایان آن صحبت خواهم کرد.

ابتدا، من باید در مورد جذاب ترین مولفه مردی که پوستش را فروخت صحبت کنم. من در مورد ارزش‌های خلقت صحبت می‌کنم که شدیداً به فیلم‌برداری آن وابسته است، گاهی اوقات تحریک‌کننده، با نمادگرایی سخت، تصویرسازی‌های کارآمد و طرح‌های جابجا شده، که هر یک از آن‌ها مملو از طیف متنوعی است که به‌عنوان جوهر آن، به‌طور استثنایی تخیلی است. در هر صورت، عموماً ما را به سمت و سویی جذب نمی‌کند، اما ترکیبی عجیب از کلوزآپ‌ها و تصاویر غیرمعمولی که به ما می‌گوید: ما این مرد را از انسانیت خارج می‌کنیم، چیزی را که او را انسان می‌کند حذف می‌کنیم: فرصت او. ، آرزوهای او، استحقاق او برای همراهی با عزیزانش. سپس فیلم واقعی به خود یک قطعه کاردستی تبدیل می شود و به عنوان آینه ای در موزه، به تأثیری از یک بازتاب تبدیل می شود. یک راز، همانطور که صنعتگر موافق است: کار دستکاری نشده! من مدت زیادی است که چنین استدلال بی تکلف و در عین حال تحریک‌کننده‌ای را در یک فیلم مشاهده نکرده‌ام.

دوم، باید درباره رئیس، کائوتر بن هانیا، و توانایی‌های خیره‌کننده‌اش صحبت کنم، که بدون تزلزل ظاهر می‌شود. یک بار، بد عهدی از la crème de la crème، ممتاز. من معتقدم که او باید به یک رئیس به طور قابل توجهی شناخته شده تبدیل شود، زیرا سبک او بسیار وحشی است. کارهای او را باید بی امان تماشا کرد.

سام علی اثر یحیی مهینی نیرویی از طبیعت است، مردی مغناطیسی که آرزوهایش اشک مرا درآورد. آیا این کاری نیست که ما در کل می توانستیم انجام دهیم؟ فریاد می زنیم که چقدر در پرستش هستیم؟ هق هق برای کسانی که دوستشان داریم، که در پرتو این واقعیت که ما با آنها نیستیم، تحمل کرده اند؟ من او را گرامی می داشتم، متوجه شدم که از طرح شماره 1 او را می پرستم.

کوئن دی بوو، مونیکا بلوچی و دی لیان در یک نقطه مشابه هستند: آنها نمایشگاه های قانع کننده ای را ارائه می دهند که باعث می شود شما بپذیرید که آنها هستند. افراد اصیل همیشه.

اما پایان دادن به این است که باعث می‌شود افراد مردی که پوستش را فروخت را دوست داشته باشند یا نتوانند آن را تحمل کنند. من نمی گویم افراد درست می گویند وقتی که سام مرده را تا آخر ترجیح می دهند، وقتی داعش سرش را می پوشاند و به او شلیک می کند، با این حال من تا حدودی درک می کنم که چه نوع فیلمی در نظر گرفته می شد: آن همه نماد وحشیانه، همه چیز. آن فیلمسازی با استقامت، تمام آن فلسفه زمانی که به کمال شادی می رسد تا حدودی هدر می رود. با این حال، من فیلم را دوست دارم که چگونه است، اما اگر سعی می کنید فیلمی ترسناک و واقعی را مشاهده کنید که شبیه یک داستان نیست، در آن مرحله، این نوع فیلم شما نیست.