🌸 دانلود فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 2009 (گرفتن پلهام یک دو سه)

گرفتن پلهام یک دو سه 2009 (به انگلیسی: The Taking of Pelham 1 2 3) یک فیلم هیجان انگیز و محصول 2009 کشور ایالات متحده آمریکا, بریتانیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که گروهی از مردان مسلح یک قطار زیرزمینی را در اختیار گرفته و سرنشینان آن را به گروگان می گیرند تا شهر را به آشوب بکشند. این قضایا مامور ایستگاه ، والتر گاربر را وادار می کند تا در برابر مغز متفکر گروگان گیران ، رایدر قرار بگیرد و….

این فیلم به کارگردانی Tony Scott, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 2009 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Denzel Washington, John Travolta, John Turturro, Luis Guzmán, James Gandolfini, Michael Rispoli, Gary Basaraba, Alex Kaluzhsky, Alice Kremelberg, Katherine Sigismund, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود گرفتن پلهام یک دو سه 2009 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Denzel Washington, John Travolta, John Turturro, Luis Guzmán, James Gandolfini, Michael Rispoli, Gary Basaraba, Alex Kaluzhsky, Alice Kremelberg, Katherine Sigismund, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی گرفتن پلهام یک دو سه 2009 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Taking of Pelham 1 2 3 2009 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 R بوده و قبل از دانلود فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای هیجان انگیز, جنایی, اکشن, بوده و محصول کشور ایالات متحده آمریکا, بریتانیا, هست. زبان اصلی فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 2009 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم گرفتن پلهام یک دو سه 2009 6.4/10 از 10 می باشد.

گروهی از مردان مسلح یک قطار زیرزمینی را در اختیار گرفته و سرنشینان آن را به گروگان می گیرند تا شهر را به آشوب بکشند. این قضایا مامور ایستگاه ، والتر گاربر را وادار می کند تا در برابر مغز متفکر گروگان گیران ، رایدر قرار بگیرد و…
چهار ماجراجو به سرکردگی رایدر (جان تراولتا) در متروی نیویورک یک قطار را که از ایستگاه پلهام می آید می دزدند، مسافران را گروگان می گیرند و ده میلیون دلار مطالبه می کنند. والتر گاربر (دنزل واشینگتن) در نقش کارمند اداره ترانزیت نیویوک قهرمان فیلم است.
مردان مسلح قطار متروی نیویورک را ربودند، مسافران را در ازای دریافت باج به گروگان گرفتند و یک روز کاری معمولی برای اعزام کننده والتر گاربر را به رویارویی با مغز متفکر جنایت تبدیل کردند.
در اوایل ظهر ، چهار مرد مسلح قطار مترو در منهتن را ربودند. آنها با کمی حرکت متوقف می شوند و اولین ماشین را جدا می کنند تا بقیه قطارها به عقب برگردند. رهبر آنها رایدر است. او از طریق تلفن با والتر گاربر ارتباط برقرار می کند ، گاربر یک سرپرست است که به طور موقت از کار رشوه گرفته است. رایدر در طی یک ساعت 10 میلیون دلار نیاز دارد ، یا او شروع به تیراندازی گروگان ها خواهد کرد. او فقط با گاربر برخورد خواهد کرد. شهردار از بازپرداخت خودداری می کند ، خبر وضعیت گروگان گیری بازار سهام را رکود می کند و مشخص نیست که رایدر واقعاً چه می خواهد یا اینکه گاربر بخشی از معامله است. آیا گروگان ها ، آدم ربایان و مذاکره کنندگان از این طریق زندگی خواهند کرد
گرفتن پلهام 123 یا گروگانگیری در قطار پلهام 1 2 3 یا گرفتن قطار پلهام 123؛ فیلمی اکشن مهیج به کارگردانی تونی اسکات است. فیلم اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته مارتون فیدگون، در عین حال بازسازی فیلمی تلویزیونی به همین نام در سال ۱۹۷۴ می‌باشد. نویسندگی گرفتن پلهام یک دو سه برعهده برایان هنگلند و جان گدی بوده‌است. از بازیگران گرفتن پلهام یک دو سه می‌توان به دنزل واشنگتن و جان تراولتا اشاره کرد. گروهی از مردان مسلح یک قطار زیرزمینی را در اختیار میگیرند و سرنشینان آن را به گروگان میگیرند تا شهر را به آشوب بکشند. این قضایا مامور ایستگاه (دنزل واشنگتن) را وادار میکند تا در برابر مغز متفکر اغتشاشگران (جان تراولتا) قرار بگیرد اما…
مردان مسلح یک قطار متروی شهر نیویورک را ربوده و مسافران را در قبال دیه گروگان گرفته و کار معمولی یک روز عادی را برای والتر گاربر اعزام کننده به مقابله با مغز متفکر جنایت تبدیل کرده اند.

جهت دانلود فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 2009 (گرفتن پلهام یک دو سه) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

علیرغم این واقعیت که فیلم را به اندازه کافی متقاعدکننده دیدم که در انجام تمرینات دایره ای به من کمک کند، من مدام به این فکر می کنم که آیا با مطالعه نکردن کتاب یا دیدن فیلم اول چیزی را از دست داده ام؟ واضح است که از شخصیت دنزل واشنگتن انتظار می رفت که یک قهرمان واقعی باشد که صرفاً تلاش می کند به خانواده خود کمک کند، صرف نظر از اینکه آیا این کار او را وادار کرده استانداردها را برای تحقق آن تغییر دهد یا خیر. در هر صورت، آیا این درست بود، یا اتفاق بسیار بدتری با او می افتاد؟ این یک فیلم بسیار بهبود یافته بود در صورت اتفاقی که معلوم می‌شد که او در تمام مدت با شخصیت تراولتا در «آن» بود و در صورتی که همه او را به عنوان یک افسانه تصور می‌کردند و او را بهانه می‌کردند، مقداری از آن را از دست داد. برای ضرر او همه چیز را در نظر گرفت، او اسلحه را از کیف باشگاه گرفت - آنها نشان ندادند که فرض می‌کردند او پول نقدی برای همراهی با آن گرفته است. سپس، به دلایلی نامعلوم، او شخصیت تراولتا را با راه رفتن دنبال می‌کند و جان خود را به‌خاطر باقی ماندن و نجات مسافران در قطار در خطر می‌اندازد. او می‌گوید که نیازی به شلیک ندارد، اما در آن نقطه به نظر نمی‌رسد که بی‌وقفه هیچ نفرت یا ناراحتی را در مورد اینکه چگونه باید از جان خود محافظت کند، تجربه نمی‌کند. به همین ترتیب، به دلایل ناشناخته، من مه آلودترین ایده را نداشتم - شاید کسی بتواند آن را برای من روشن کند - او همچنان به دیگری اطلاع داد که بدون توجه به روشی که او به این کار ادامه می دهد، نیم گالن شیر را برمی گرداند. بخواهید که یک گالن کامل باشد. آیا این نوعی کد بود که او سعی داشت به او منتقل کند؟ آیا درست است که او رمزی را برای بازگرداندن ثروت یا چیزی در این زمینه صحبت می کرد؟ در نهایت، در آخرین صحنه مطلق فیلم، واشنگتن با دو بسته در دستانش بازمی گردد. احتمالاً یکی آن نیم گالن شیری را که خواسته بود داشت و اساساً غیرممکن بود که بفهمیم در بسته دیگر چه چیزی وجود دارد. با پوزخند همه جا وارد خانه اش شد. داخل اون بسته چی بود؟ یک بلوک پول از یکی از بسته ها؟ آیا او علاقه‌ای به طلا داشت؟ من واقعاً به برخی اعتماد دارم یا همه اینها با توجه به این واقعیت آشکار است که شکل تصویری من از فیلم آن را بسیار جذاب تر از این می کند که شخصیت واشنگتن واقعاً یک قهرمان مستقیم باشد - در صورتی که چنین باشد - تعداد قابل توجهی از او. فعالیت ها نه قافیه داشت و نه دلیل!!! اگر کسی که کتاب را خوانده یا فیلم اصلی را دیده است، واقعیت را بداند، برایم جالب است که بدانم!

این تغییری از فیلم «گرفتن پلهام یک دو سه» محصول 1974 است که والتر ماتائو و رابرت شاو را به عنوان دو قهرمان اصلی نشان می‌داد. این اقتباس تازه، زوایای داستان را برای تناسب با ترجیحات امروزی تغییر می‌دهد، با این حال ذات آن چیزی بسیار مشابه است. من هر کاری که لازم باشد انجام خواهم داد تا از معاینه فوری با اولی اجتناب کنم، تا حدودی با توجه به این واقعیت که ظاهراً برای همیشه آن را ندیده‌ام، و عمدتاً به دلیل این واقعیت که فکر نمی‌کنم منصفانه باشد.

والتر گاربر یکی از مقامات MTA است که به عنوان انضباط برای گرفتن پول خاموش، به توزیع کننده تنزل داده شده است. در پایان شیفت کاری خود می بیند که یک قطار در یک گذرگاه ثابت شده است. با زنگ زدن به راننده جوابی نمی گیرد. در پایان، مشخصاً گروهی از رفیق ها به رهبری مردی به نام رایدر سوار قطار شده اند. در انتها منزوی می شود و یک وسیله نقلیه چند صد متری از گذرگاه حرکت می کند. گاربر که با رایدر چانه زنی می کند، نوعی سازگاری با دزد ایجاد می کند. رایدر ظرف یک ساعت ده میلیون دلار درخواست می کند وگرنه شروع به تیراندازی به زندانیان خواهد کرد. رئیس شهر تحصیل کرده است و آماده می شود تا پول نقد آماده شود. واضح است که رایدر بسیار بی ثبات است و زمانی که ناظم پلیس، کامونتی، تلاش می کند کنترل را به دست بگیرد، به یکی از زندانیان شلیک می کند. یک تیرانداز به طور تصادفی به راننده هواپیماربای فیل راموس شلیک می کند و یک زندانی دیگر کشته می شود. در پایان پول نقد ظاهر می‌شود و به گاربر اطلاع داده می‌شود که باید آن را منتقل کند و او را با رایدر چشم در چشم قرار دهد. خلاصه داستانم را همانجا می‌گذارم، نیازی نیست که کاملش را بنویسم!

این فیلمی است که همه جا ساخته شده است با گفتمان‌هایی عالی و عموماً نمایشگاه‌هایی عالی از هر دو ستاره مهم. بنابراین، ویژه به دنزل واشنگتن در نقش والتر گاربر و جان تراولتا در نقش رایدر اشاره می کند. لوئیس گوزمان در نقش فیل راموس، جان تورتورو در نقش کامونتی و جیمز گاندولفینی در نقش شهردار توجه قابل احترامی دارند.

یکی از مسائل اصلی که با گرفتن پلهام یک دو سه داشتم، فیلمبرداری بود. در یک صحنه به طرز جالبی با رئیس شهر ملاقات می کنیم و دوربین همچنان به دور و بر او می چرخد و باعث شد که من احساس ناراحتی کنم! به همین ترتیب دو یا سه افتتاحیه طرح وجود داشت که کمکی نکرد. با این حال، با همه اینها، چیزهای بسیار جذابی است. به طور کلی من را درگیر نگه داشت، علیرغم این واقعیت که کمی به سمت پایان کشیده شد. در کل، وحشتناک نیست: پیشنهاد شده است.

در صورتی که بیش از یک فیلم تونی اسکات از آنچه که همه شما آماده کرده اید دیده اید، تمرین را بدانید: عکاسی با سرعت بالا با یک یا آن سنگ در موسیقی رول یا موسیقی هری گرگسون-ویلیامز (هفتمین فیلم اسکات او). فیلم Take of Pelham 123 از این قاعده مستثنی نیست، و نسبت کاملی از سنگ در موسیقی رول و موسیقی فیلم را با آهنگ اقتباس شده تونی اسکات ترکیب می کند.

در این تغییر فیلم The Taking of Pelham 123، دنزل واشنگتن برای چهارمین بار با اسکات به عنوان مأمور MTA که در شرایط تبادل زندانی تحت فشار قرار می گیرد، دوباره گروه می شود زیرا جان تراولتا در نیویورک به شدت جک کرده است. قطار شهری تراموا و درخواست 10 میلیون دلار از 60 دقیقه. بخش اصلی فیلم ارائه تراولتا و واشنگتن است که آن را از طریق رادیو پخش می کنند. این تلاقی بین فشارهای جزر و مد قرمز تیره با خویشاوندی پلیس همسر از Die Hard است. ژرفای داستان همه چیز به جز این یک فکر بسته می شود، تصویربرداری، سپس جیمز گاندولفینی (سومین فیلم اسکات او) و جان تورتورو را به دست می آورید تا به تنش در داستان کمک کنند.

آسیب پذیرترین بخش. گرفتن پلهام یک دو سه فقدان ظرافت و خلاقیتی است که دزدی واقعی را در بر می گیرد. این مانند درون انسان نیست، جایی که زندانی‌ها مدام جلوی پلیس می‌روند. شخصیت تراولتا تلاقی بین شخصیت‌های او در Swordfish و Raw Fiction است، فقط با آچار و استروئیدهای کافی بیشتر.

این به فیلم کمک می‌کند تا امتیازی را که دیگر فیلم‌های دزدی به آن نیاز دارند، بدهد و واقعاً اساسی‌ترین فیلم است. بخشی از گرفتن پلهام یک دو سه تراولتا به سادگی برای کشتن زندانیان گام بر نمی دارد، او زندانیان را می کشد. ترتیب او شامل ترتیب B نمی شود، زیرا طرح B از ترتیب A پشتیبانی می کند. که در حال کشتن زندانیان است. شخصیت تراولتا خطرناک و در لبه است، به سختی در جایی که ما می خواهیم او باشد تا تنش را زنده نگه داریم. شخصیت دنزل واشنگتن یک پلیس یا میانجی زندانی نیست. او فقط یک نفر دیگر است که در یک شرایط غیر معمول گرفتار شده است.

گرفتن پلهام یک دو سه سریع، سخت و در لبه است. هر شلیک اسلحه، خم کردن گلگیر، و در کمال تعجب، تبادل شبیه یک ضربه مستقیم در روده است. چیزی که در مورد گرفتن پلهام یک دو سه نشاط آور است این است که برای درگیر شدن به تأثیرات استثنایی رایانه شخصی بستگی ندارد. گرفتن پلهام یک دو سه به طور سنتی فیلمسازی عالی دارد که هنوز احساسی و سخت است. بعلاوه، جک بالا برای تکرار موارد قبلی در نیویورک به سختی کافی است، با این حال آنقدر زیاد نیست که بتوان از آن استفاده کرد که فقط یک فیلم است. واقعاً، فقط یک سواری هیجان‌انگیز دیگر تونی اسکات، هرچند دوست داشتن آن سخت نیست!

گرفتن Pelham 123 بازسازی خوبی بود و من به طور کلی از آن لذت بردم. در هر صورت، من ایرادات و جنبه های مثبت فیلم را جدا می کنم و به طرز تکان دهنده ای فهمیدم که کیفیت فیلم پاسخگوی کاستی هایش است. این روزها یک فیلم B هالیوودی با هزینه کم هزینه دارد. B-motion pictures امروزه برنامه های مالی بالایی دارند. مشکل گرفتن پلهام یک دو سه این است که اکثریت قریب به اتفاق برنامه هزینه ها به بازیگران اختصاص یافت. که همه عالی بودند و علم باورنکردنی داشتند.

فعالیت در گرفتن پلهام یک دو سه افتضاح بود، بیشتر از آنجایی که به عنوان ماده پرکننده صحنه پر شده بود. با این حال، چه خوب بازی در این فیلم! دزد نمایش برای من گاندولفینی بود که تا حد زیادی به طنز اضافه کرد. علیرغم این واقعیت که تراولتا چند صحنه گرفت، در هر نقطه ای که او فحش نمی داد، یا بیش از حد عصبانی بود. او یک قطعه انیمیشن را برای یک فیلم مخصوص بزرگسالان به صدا درآورد.

اکنون هماهنگی ها بیش از حد ناهموار و اضافی بود. چند جزء مورد نیاز نبود و به فیلم اضافه نشد. من سرعت فیلم را دوست داشتم زیرا داستان آن بر یک ساعت متکی بود. برای مثال، 5 دقیقه در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 5 دقیقه بود. فشار در صحنه‌های خاصی احساس می‌شد، که بدیهی است بازی خوب به کمک آن می‌آمد. دنزل علیرغم اینکه خیلی نجات پیدا کرده بود، واقعاً سخت کار کرد. او واقعاً احساس می‌کرد که یک نیویورکی است، بدیهی است که همه آن‌ها به این دلیل است که بخش بزرگی از سرگرم‌کننده‌ها اهل آن منطقه هستند. این یک هوای برتر بود، و تنها چیزی که در مورد کار دوربین تونی اسکات ترجیح می‌دادم، تصمیمات او در زمینه فیلمبرداری متروپولیتن بود. به‌عنوان یکی دیگر از یورکرها، من واقعاً برای فوکوس‌های قابل توجهی که از هلیکوپترها گرفته شده بود، ارزش قائل بودم، آن شهر را به طرز لذت بخشی به تصویر کشید. واقعا افتضاح به نظر می رسید مثل یک موزیک ویدیو در مناسبت. در واقع هماهنگ‌کننده بی‌نظیری است، اما تونی، مطمئناً آنقدر هم که خواهر و برادر هستید عالی نیستید.

یک چیز مفید در مورد این فیلم، مولفه‌های شکسپیر در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 است. من گفتمان بین تراولتا و دنزل را گرامی می داشتم. این یک داستان حذف شده از یک کمیک فوق بشری بود. این یک موش و گربه قدیمی خسته کننده مانند اولی نبود. به طور کلی، هیچ شباهتی به اولی نداشت، به خصوص بسته شدن. این تمام چیزی است که من در مورد آن می گویم. در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3ی مانند این، جدی گرفتن آن مانند یک دستگاه سردکننده ستون فقرات سخت است. من هرگز فکر نمی کردم که چنین شرایطی در هر نقطه ای رخ دهد، در واقع. من واقعاً فکر می کنم که آنها باید گرفتن پلهام یک دو سه را PG-13 ارزیابی می کردند.

7/10 برای بازی عالی توسط یک بازیگر نخبه. متأسفانه، همه فعالیت ها محدود و بیهوده به نظر می رسید. در هر صورت، اگر به دنبال یک چیلر ستون فقرات مناسب هستید، مطمئناً درگیر خواهد شد، اما می تواند برخی از طرفداران فیلم های فعالیت را ناامید کند.

نظرات کانر مک گرگور... گرفتن پلهام 123

تراولتا در مقابل واشنگتن... در ابتدا از دیدن گرفتن پلهام یک دو سه زیاده روی نکردم زیرا این یک فیلم فعالیت معمولی و فرسوده بود که در آن یک ستاره سینما یک افسانه است و دیگری یک آنتاگونیست است، بنابراین آن را به تعویق انداختم. اما چون دیدم جمعه بود و کاری بیشتر برای انجام دادن نداشتم، آن را انتخاب کردم. br/>
داستان این است که دنزیل واشنگتن در نقش یک دیسپچر MTA بازی می کند که در حال معاینه مداوم برای گرفتن رشوه است. سپس در موقعیتی قرار می گیرد که بسیاری از هودلوم ها فرماندهی قطار تراموا را به عهده می گیرند و 10 میلیون دلار برای این کار درخواست می کنند. وجود مسافران. سپس به یک سواری هیجان انگیز از تعقیب، تیراندازی و تنش تبدیل می شود که باعث می شود دنزیل واشنگتن و جان تراولتا برای زندگی خود بجنگند.

تفکر من در مورد فیلم به شرح زیر بود. اولین فیلم Take Of Pelham 123 را دیدم و قصد ندارم. بعد از ترک فیلم از نتیجه نهایی راضی بودم. آنچنان که من به طور طبیعی گمان می‌کردم سرزنش‌کننده نیست، اما همچنان با صدای بلند .

کارگردانی در گرفتن پلهام یک دو سه بسیار مبهم بود. دایره های زیادی در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 وجود داشت که به نظر می رسد دنزیل واشنگتن در حال دور زدن است. تونی اسکات یک رئیس محترم است و من فکر می کنم او یک کار را انجام داده است. با این حال، با این حال، چند ایراد در آن وجود داشت. با توجه به این که تعداد زیادی از روسای این روزها دوست دارند از نماهای ناپایدار استفاده کنند، این یک قطعه نامطمئن بود که پیش بینی می شد.

نوشتن و داستان خوب بود، با این حال من احساس کردم که آنها ممکن است پیشرفت زیادی داشته باشند. بحث کردن در مورد شخص با رایانه شخصی با یار تحریک آمیز روی آن. و همچنین آن ممکن است آن عزیز زمان بیشتری روی صفحه نمایش داشته باشد. پس این ناامیدکننده بود. علاوه بر این، حول محور دنزیل و جان بود، آنها وارد شخصیت‌های مختلف نشدند و قطعه‌ای در مورد داستان‌هایشان آموزش ندادند.

Star Of فیلم باید به جان تراولتا برود. من احساس می‌کردم نمایشگاه او کاملاً جدی است، اما آرزو می‌کنم که از گفتن فحش‌های ناسزا دست بکشد، زیرا به گفتن آن کلمه بی‌پایان و در ادامه و ادامه داد. سوپرانوها و شخصی از Transformers (که نقش مشابهی را در Transformers بازی کرده است، علیرغم این واقعیت که کمتر کمدی است).

در تصمیم گیری، فیلم مناسبی است، بنابراین با فرض اینکه اکشن فوق العاده دوست دارید، آن را ببینید.

درجه 66٪ - B - فیلمی شایسته. - *** ستاره ها

این شبیه اولین "گرفتن پلهام یک دو سه" علاوه بر استروئیدها است. داستان شبیه اولین ذهنی است که بسیار شبیه به یک روز معمولی برای والتر گاربه (دنسل واشنگتن) اعزام کننده تراموا شروع می شود، تا اینکه یک دسته هولناک کلاهبردار که توسط رایدر گیج کننده (جان تراولتا) رانندگی می کنند، یکی از وسایل نقلیه قطار شهر را تصاحب می کنند. در هر صورت، به جای 1،000،000 دلار، این بار آنها به 10 میلیون دلار نیاز دارند. در حالی که قطعه اول یک قطعه کامل و بی عیب بود، این یکی قطعه ای بود که به طور مثبت در هم آمیخته بود. در حال حاضر، چند کارشناس تضمین می‌کنند که اولی بهتر است، شاید به این دلیل که صرفاً به روشی است که آنها باید آن را بررسی کنند، زیرا به‌سرعت این ذهنیت را به دست می‌آورند که درباره تغییری که بی‌تفاوتی است بحث می‌کنند. یا از طرف دیگر غم و اندوه است که مانع قضاوت می شود یا واقعاً احساس می کنند که اولی بهتر است. در حال حاضر من باید در بسیاری از موارد موافق باشم که اولی بسیار بهتر از تغییر است، با این حال برای این وضعیت من دوست داشتم یک قطعه را دوباره انجام دهم. صرف نظر از اینکه در کل خیلی هالیوود بود، دراماتیک و هیجان انگیز بود. در حال حاضر می‌دانم که چگونه پیشرفت‌های مکانیکی می‌تواند بخشی از دلیل این امر باشد، با این حال من معمولاً احساساتی نیستم که مانع قضاوت من شود. علاوه بر این، پیشرفت‌های نوآورانه، علی‌رغم پرداخت به سبک هالیوودی، فیلم را بهبود بخشید. من از تکمیل از اول بهتر از کامل شدن در این یکی لذت بردم. گرفتن پلهام یک دو سه به‌علاوه با وجود اینکه شخصیت‌های تحریک‌کننده بیشتری داشت، بسیار سریع‌تر از فیلم اول به نظر می‌رسد. دنزل واشینتون عالی بود، با این حال شما می توانید از او انتظار داشته باشید، او شخصیت خود را که فقط یک مرد معمولی است بسیار خوب بازی کرد. جان تراولتا نسبت به شغلش مغناطیسی و انعطاف پذیر بود، با این حال او یک قطعه ناخوشایند بود که با نحوه ایفای شخصیت رابرت شاو در تضاد بود. علاوه بر این، یک مادر ثابت به ناچار یک قطعه آزاردهنده پیدا کرد. تبادل بین این دو عالی بود، به طور همزمان هوشمند و جالب است. با این حال، همکاری با شخصیت های مختلف آنقدرها هم عالی نبود. زندانیان این بار واقعاً آزاردهنده هستند و این بار بدون در نظر گرفتن اینکه آیا این بار کیسه بادی نداشته باشند، گزینه‌ها بررسی نمی‌شوند. زندانی که من از او درخواست کردم مرده باشد، آن بچه اسکیت باز بود که دوش می کشید، اساساً هر چیز کوچکی در مورد او آزاردهنده بود. به چهره دوش او، به شخصیت دوشش، به معشوق دوشش که به سادگی از او فوق العاده است، به جوانان و نوه های احتمالی دوشش. من می خواهم باور کنم که او در 5 دقیقه محبوبیت خود شرکت کرد زیرا او یک سرگرم کننده وحشتناک است و چهره دوشی دارد. او صرفاً با حضورش روی پرده تماشا می کرد. به هر حال این یک تغییر حیاتی نبود، بلکه یک تغییر مناسب بود، صرف نظر از اینکه یک قطعه استاندارد باشد یا نه. این چیزی نیست که نیازی به عجله به سالن‌ها داشته باشید و ببینید، با این حال مطمئناً اجاره مناسبی است، این یک فیلم دزدی مناسب بود و این واقعیت است. تونی اسکات نیز از یک جنایتکار واقعی استفاده کرد که تلاش می کند زندگی خود را تغییر دهد، که ایده هوشمندانه ای برای فیلم نیز بود و به نوعی نشان داد.

روز والتر گاربر (دنزل واشنگتن) کارگر MTA که در شهر نیویورک می‌گذرد، به‌عنوان یک روز آسیاب در مرکز کنترل راه‌آهن آغاز شد. برنامه های روزمره به طور اساسی تغییر کرد قطار پلهام 123 توسط جمع تیراندازی که توسط رایدر (جان تراولتا) رانده شد، ضبط شد. تیراندازان قطار و مسافرانش را می ربایند و تقاضای پرداخت 10 میلیون دلار در یک ساعت یا کمتر می کنند. پشت سر گذاشتن زمان قطع یک ساعته منجر به کشته شدن یک زندانی می شود.

موضوع فیلم در مورد احیای گاربر است که محکم بر روی جایگاه اصلی MTA ایستاده و در حال کار در منطقه است. مرکز کنترل ریل در حالی که برای دریافت بازپرداخت در توافق برای خرید قطار جدید مورد بررسی قرار می گیرد. والتر به دلیل دریافت رشوه های 35 هزار دلاری به دلیل اعطای تماس با یک سازنده قطار ژاپنی بر سر یک تولید کننده قطار کانادایی، متهم است و در خطر از دست دادن شغل خود است. والتر به رایدر توصیه می کند که قبلاً تصمیم گرفته بود قبل از پذیرش پول خاموش، تماس را به سازمان ژاپنی بدهد. گاربر برای پرداخت هزینه تحصیل دو فرزندش پولی را پذیرفت. در اینجا بهبود گاربر با استفاده از مبادله و نحوه صحبت آشکار است. استفاده از پرسپکتیو انتزاعی دوربرگردان علاوه بر این برای نشان دادن مبارزه زیر سطحی و بهبود شخصیت گاربر استفاده می شود. با توجه به تلاش‌های شجاعانه والتر برای توقف تلاش‌های رهایی‌بخش رایدر و خدمه‌اش، گاربر توسط رئیس شهر (جیمز گاندولفینی) تحسین می‌شود. رئیس به گاربر می‌گوید که شهر در معاینه آتی توسط MTA به او کمک می‌کند.

در صحنه‌ای که کامونتی (جان تورتورو) داور زندانی به مرکز کنترل راه‌آهن حاضر شد، سرپرست گاربر آموزش می‌دهد. او برای بازگشت به خانه گربر ابتدا تمایلی به رفتن نداشت، اما سرانجام گاربر تسلیم شد و بعد از ظهر به خانه رفت. پس از رفتن گاربر، رایدر با کامونتی صحبت نخواهد کرد. او فقط باید با گاربر صحبت کند. این واقعیت که درخواست های او برآورده می شود، رایدر را حل و فصل می کند. رایدر به جری پولارد (گری بسارابا) موتورسیکلت که در زندان به سر می برد شلیک می کند. گاربر در حال بازگشت از محل کار پیدا شد و به مرکز کنترل ریل منتقل شد تا با رایدر صحبت کند.

وقتی قرار است 10 میلیون دلار بازیابی شود، رایدر از گاربر درخواست می‌کند که پول نقد را منتقل کند. رایدر از آنجایی که از گاربر می خواهد قطار را رانندگی کند این درخواست را مطرح می کند و متوجه می شود که گاربر پلیس نیست. به گاربر این فرصت داده شد که رد کند و به انتقال وجه نقد ادامه ندهد. شخصیت گاربر پس از تلاش‌های جوانمردانه او برای نجات دیگران، که مانند کارل (بیلی سوئی تورنتون) در Sling Sharp Edge هستند، بازیابی می‌شود. در The Taking of Pelham 123 و Sling Cutting edge، شخصیت‌ها این گزینه را داشتند که بر موقعیت‌های عذاب‌آور گذشته غلبه کنند و به نجات موجودات دیگران کمک کنند. تلاش‌هایی که او برای از بین بردن این چهار قاتل انجام داد، به بازسازی شخصیت گاربر کمک می‌کند و گذشته ترسناک او را پشت سر می‌گذارد.

روز مرسوم والتر گاربر، مأمور تراموا در شهر نیویورک، به دلیل یک اشتباه عصبی، سردرگم می شود: فرماندهی یک مترو. رایدر، مهندس کلاهبردار که به‌عنوان رئیس یک گروه چهار نفره کاملاً مجهز، اقداماتی را برای اعدام مسافران قطار انجام می‌دهد، مگر اینکه در مدت یک ساعت یا کمتر، سود کلانی پرداخت شود. همانطور که فشار زیر پایش بالا می‌رود، گاربر از اطلاعات عظیم خود در چارچوب تراموا در مبارزه برای پیشی گرفتن از رایدر و نجات زندانیان استفاده می‌کند. - - © Sony Pictures

یک بسته پس از مدتها از آخرین فیلم ToP123 تغییر کرده است. نوآوری غالب شده است و شهر نیویورک تغییر کرده است، به ویژه پس از حملات 11 سپتامبر. در این راستا، اصلاح ToP123 در تضاد با تغییرات مختلف، تصور ضعیفی به نظر نمی‌رسد، و اینطور هم نیست. در واقع، در حالی که این تکرار به طور کلی همه چیز را در اطراف نقاط شهر در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 اول تحریک می کند، به طور کلی چیز دیگری است.

اجازه دهید با واضح ترین تغییر شروع کنیم: لحن. در حالی که اولین ToP123 بیشتر شبیه یک پارودی کسل کننده بود، تغییر غیرقابل انکار جدی تر است و من آن را دوست دارم. صرف‌نظر از مقداری که در طنز اصلی شرکت کردم، من پیوسته از لحن جدی‌تر و معقول‌تری برای تغییر حمایت می‌کنم. در پایان روز، با در نظر گرفتن همه چیز، نباید شرایط یک زندانی را خیلی نادیده گرفت، به ویژه وقتی که زندگی در میان باشد.

من نیز اعدام دنزل واشنگتن را یک تن دوست داشتم. من هنوز تعداد زیادی از فیلم‌های او را ندیده‌ام، این خاطره‌انگیزترین زمان من است که او را در نقش یک فرد بی‌دفاع و معیوب دیدم. یک تفاوت ظریف در ارائه او وجود دارد، کسی که سعی می کند احساسات خود را از تأثیرگذاری بر کار خود باز دارد. من می‌خواهم در مورد جان تراولتا، که حتی بیشتر یک شخصیت موفق است، چیزی معادل آن را بگویم. در برخی صحنه‌ها، او فوق‌العاده است، در حالی که در برخی دیگر، با توجه به اینکه چگونه شخصیت خود را در اوج بازی می‌کند، خنده‌دار بود. من نمی‌توانم در هر نقطه‌ای که بمب اف‌اف‌ک را انداخت، بیانی بی‌احساس داشته باشم. جان تورتورو بسیار عالی است، به این دلیل که من نتوانستم او را در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3‌های ترانسفورمرز تحمل کنم، فوق‌العاده است.

یکی دیگر از چیزهایی که از آن لذت بردم، گسترش نوآوری در داستان است. هر چند وقت یک بار برای جابجایی طرح مورد استفاده قرار می گیرد و در برخی موارد برای پرورش یک فرد استفاده می شود. با وجود این، چیزی که من در مورد فیلم دوست ندارم، درس تونی اسکات است. به جای صدا و شدید، فعال و عصبی است. گرفتن پلهام یک دو سه با ایجاد فشار در نتیجه نحوه فیلمبرداری و تغییر فیلم دست و پنجه نرم می کند. من اصلاً از کل مه‌آلودگی و حرکت کند و پیوسته استفاده شده در طول فیلم خوشم نمی‌آید.

فیلم به‌علاوه در تظاهرات سوم سرگردان است، به‌ویژه در زمان اوج، جایی که انتظار می‌رود بیشترین انرژی را داشته باشد. بخش همچنین تعداد زیادی از طرح‌های داستانی در نمایش سوم رخ می‌دهد که من را آزار می‌دهد، زیرا آنها بسیار مضحک بودند.

اگرچه با وجود نقص‌های بسیاری که این تغییر دارد، هنوز هم یک سواری هیجان‌انگیز مناسب است، عموماً به دلیل اعدام واشنگتن من عاشق تغییر در محیط جدید نیویورک و همچنین لحن جدی رو به جلو بودم. اگر مجذوب شده‌اید به آن ساعت بدهید یا در صورتی که فکر می‌کنید بازسازی زائد است، از سواری دوری کنید.

فقط برای رفع هر گونه سردرگمی: من قبل از دیدن نوع 1974 آن را هوشمندانه خواندم و فکر کردم که تمرکز ندارد و در نتیجه کسل کننده است. در مورد فیلم 1974، خوب بود، اما هیچ تلنگری نبود که من به آن علاقه داشتم. من طرفدار اصلاح کتاب‌ها هستم، به‌ویژه زمانی که نسخه‌های اصلی آن سگ‌ها بودند.

بنابراین، من به این «گرفتن پلهام 123» عملاً بدون هیچ گونه تعصبی علیه آن وارد شدم.

که به عنوان گونه‌ای از داستان پس از 11 سپتامبر تبلیغ می‌شد، مشتاق دیدن پیشرفت‌های صورت گرفته در داستان بودم. به خوبی تازه شده بود، همانطور که باید باشد. هر چند که ممکن است، من تقریباً هیچ سرنخی از شخصیت ها نداشتم. در رمان، در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 اصلی، به همان اندازه که فقیر بودند، اساساً مسافران را به عنوان فردی جدا می‌کردند و متعاقباً می‌توان شرایط آنها را احساس کرد. اینجا نه. علاوه بر این، فیلم اصلی دارای سرگرمی‌هایی مانند مارتین امبر و رابرت شاو بود که برای برنامه‌ریزی مالی مؤثر برای مشاغل کوچک‌شان مناسب بودند، با نمایش‌هایی که حتی در لباس مبدل‌شان متمایز بود.

عجیب‌ترین تغییر در شخصیت‌های اساسی است. برخلاف بخش ساده پلیس و غارتگران (مانند کتاب و فیلم 1974، جایی که والتر ماتائو پلیسی بود که شرورانی را پیدا می کرد که افراد بی گناه را در ازای پول نقد می کشند، "آدم خوب" (دنزل واشنگتن) فرستاده برخی است. مهربان (که یک یورکر دیگر نیستم و هرگز سوار تراموا نمی شوم، لغت مشروع را نمی دانم). با این حال، در حالی که رابرت شاو در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 اول (به خاطر نمی‌آورم که در کتاب چه نقشی داشت) یک جنگجوی اجیر شده بود که با سفری ناراضی و غیرمنطقی همکاری می‌کرد. همچنین اینجاست که جذاب‌تر می‌شود. سازندگان فیلم بزرگ شدند. در 11 سپتامبر، نیویورک و واشنگتن توسط ستمگران متعصب روانی اسلامی بمباران شدند و مردم صادق را در دو جامعه شهری کشتند که هیچ اشتباهی بدتر از رفتن به سر کار در روز اول انجام نداده بودند. این اجرای "پلهام" بدی سرب e، که کنترل قطار را به عهده می گیرد و برای کشتن گام برمی دارد، یک کاتولیک است که دوست دارد در مورد شکل تحریف شده Unique Sin بحث کند. او آنقدر دانشمند است که فکر می کنید روی آن استخوان می کشید و میخ را به سرش می زد (نمی توانم به این فکر نکنم که چگونه تراولتا ترجیح می داد در صورت عدم امکان که مبارز روانشناس ارشد یک ساینتولوژیست در موردش بحث می کرد. فکری منحنی از آنچه ال. ران هابارد گفت).

نه تنها کاتولیک بدجنس است، بلکه در این مرحله یک جنگجوی ثروت نیست که با یک متخصص ناامید قبلی همکاری کرده باشد. کارگری که به‌طور غیرقانونی توسط مقامات دولتی خاتمه می‌یابد، در حال حاضر بخش مهمی از ماجرا نیست. پیشگام یک گربه چاق قبلی است که در Money Road مشارکت داشت که زمان را صرف کرد و به شدت بازار سهام را کنترل کرد.

در حالی که می‌جنگید این به‌روزرسانی یک تفسیر پس از 11 سپتامبر از داستان است، هالیوود متوجه شده است که چگونه برای اتصال تعصبات خود (مسیحیان، انواع جاده پول، و غیره). با این حال، هیچ استادی در رابطه با این موضوع، من حتی مطمئن نیستم که یک مسیحی وفادار به هیچ وجه از نوع مانی جاده باشد، به میزان قابل توجهی کمتر بی‌وجدان. کل وضعیت فقط در هالیوود بررسی می شود.

یا در نیویورک، بدیهی است. زندگی در محیط سالم، پخش جدید، تمیز و کاملاً باز، من قدردان فیلم‌های «شهر ریگ» نیستم. این به ندرت تبلیغی برای نیویورک است و باعث می شود هر کسی در طرف مقابل برنامه افزودنی جورج واشنگتن چنگ بزند نمی تواند فکر کند که چرا مردم باید در چنین جهنمی زندگی کنند.

نشان دادن بالقوه این ایده که تونی اسکات شدیداً به شوک و تدبیر وابسته است ممکن است به این صورت باشد که در بازسازی پر ستاره‌اش از The Taken of Pelham 1 2 3، زمانی که شخصیت‌ها روی صفحه هستند و با وضعیت اضطراری زندانی سروکار دارند، فیلم کاملاً در آن شیوه‌ی فعالیت‌های هالیوودی پرسرعت، شوخی‌آمیز و پرانرژی است، و وقتی این‌طور نیست، احتمالاً احمقانه‌ترین و کاذب‌ترین صحنه‌هایی را می‌بینیم که از همان چرخه فعالیت دیده‌ام. تزیینات به طور قابل توجهی بیش از هر زمان دیگری در خاطرات اخیر، که نه ارتقاء فریبنده ای است و نه میراثی قدیمی، آتشین و بیهوده تر هستند. در نقطه ای که یک وسیله نقلیه خدمه تصادف با سرعت بالا دارد، نتایج در اکثر موارد با استانداردهای گرانش و ایده صدور و حرکت روشن است، به هیچ وجه مانند این فیلم. پراکنده نمی‌شود و سر به بالا نمی‌چرخد.

و متأسفانه، صحنه‌های گفتمانی بیشتر به‌عنوان داربست‌هایی بین یا بر فراز این تخریب‌ها و تعقیب‌های بی‌هدف برنامه‌ریزی می‌شوند، با توجه به این واقعیت که قطعی، جان تراولتا آشکارا و بی پروا است و دنزل واشنگتن قاطع و صریح است، به استثنای اینکه شما در نمایشگاه ها زندگی داخلی را احساس نمی کنید. برای مدت طولانی بررسی گذشته، سواری‌های هیجان‌انگیز شرایط زندانیان با وسیله نقلیه - - سرعت، انتخاب رهبر، مرگ سخت 2، سپاه یک پرواز - - وابسته به حومه‌نشینان جذاب و آشکار بوده است: ستون‌نویس‌های نمایشنامه‌نویسی که موضوع را در ذهن همه برای مطبوعات منتشر می‌کنند. گردانندگانی که مخفیانه با گروه نجات در ردیابی چاشنی کار می کنند، یک خانم باردار که شروع به زایمان می کند، یک بچه مجروح و مواردی از این دست، همه در داستان برای گسترش تنش و فشار تأثیر می گذارند. این بار مشتریان ریلی خط پلهام شبیه به وسایل نقلیه هستند. ظرفیت آشکار و قابل توجه برای تمرکز کمتر فیلم دارای یک پوشش فیلم فعالیتی ضعیف است، بدون زمانی برای افراد استانی، و یک اردوی پایه چارچوب سفر که کنترل ماموریت را کاهش می دهد.

من فکر می کنم من طنین ایبرت خواهم داشت. که در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 گرفتن پلهام اثر تونی اسکات، تنظیم خارق‌العاده‌ای وجود ندارد، جدای از این که تنظیم فوق‌العاده‌ای در مورد آن وجود ندارد. اسکات قبلاً رئیسی بود که می‌توانست یک فیلم هیجان‌انگیز و دیوانه‌کننده را تضمین کند، چه خوش شانس یا تاسف. این شخصی است که «احساس واقعی» و «آخرین پیشاهنگ» را ساخته است. با این حال، من مطمئن هستم که کسب و کار و ناامیدی اساسی دومینو او را ترسانده است تا به سمت یک اقدام معکوس خاص حرکت کند که به طور استثنایی فراتر از فیلم مضحک پیش رفت، بدون اینکه تمایلی به تنوع در خارج از خطوط در هر ظرفیتی داشته باشد. همانطور که انتظار می رود محافظت شده است. فیلمی که او قبل از پلهام ساخت و اصلی‌ترین فیلمی که بعد از دومینو ساخت، این به نظر آشناست، اولین تلاش او با PG-13 بود. علاوه بر این، مشابه آن فیلم، در پلهام یک چرخش خیره‌کننده برای اسکات می‌بینیم که همیشه همیشه بی‌قرار بود: استفاده از گفته‌های همسر استرس‌زای پیش پاافتاده، عنصر خوش‌قلب و دیگر تصویرهای دولایه بی‌جان و بی‌جان که تقریباً به هیچ وجه نمی‌آیند. به طور مرموزی در آثار قبل از دومینو او رفته است. برای مثال، احساسات واقعی، معکوس قطبی این گرایش است.

من همچنان باید بخش بعدی خود را در مورد اینکه چگونه طرف مقابل سکه است، این است که چیزی که اسکات از دست نداده است، ظرفیتش است. سواری هیجان انگیز فعالیت را چنان سریع حرکت دهید که با فرض اینکه تلاش کرده ایم، نمی توانیم آن را خاموش کنیم، و اینکه چگونه تراولتا عملاً فراتر از زندگی مضحک خنده دار نیست، واقعاً جذاب است که دلیل آن قطع عظیم او با توجه به مجوز بی رحمانه او برای قابل اعتماد بودن است. من به سادگی به آن ماشین‌های پلیسی که قطار را تعقیب می‌کنند باز می‌گردم. به آنچه فریدکین در انجمن فرانسوی انجام داد دقت کنید. نموداری برای تعقیب‌ها وجود دارد که ما آنقدر با آن آشنا شده‌ایم که تبدیل به شکسته‌ای شده‌اند که در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3‌هایی مانند این پیدا می‌کنیم. همه می‌دانند که پلیس نیویورک، احتمالاً بیشتر از سایر بخش‌های پلیس آمریکا، می‌داند که چگونه در شرایط زندانی از A به B برسد. آیا اسکات اینقدر پایین آمده است که با افراد بسیار ثروتمند بالاتر صحبت کند؟ من مطمئن هستم که قبل از دومینو، او می‌توانست چنین برداشت برتری از پلهام 1 2 3 را داشته باشد.

مطمئن نیستم که تماشای تغییرات فیلم‌هایی که هرگز ندیده‌ام به نفع من است یا نه، اما در هر صورت این کار را انجام دادم. The Takeing of Pelham 1 2 3 بازسازی فیلم The Takeing of Pelham One Two Three محصول 1974 است که والتر ماتائو و رابرت شاو را به نمایش می گذارد. چرا آنها یک دو سه را به 1 2 3 تبدیل کردند به هر حال از من طفره می رود. نمی‌دانم این بازسازی با چه شدتی اولین مورد را دنبال می‌کند، اما واقعاً می‌دانم که به داستان یک تناقض بسیار پیشرفته‌تر می‌دهد، و نوآوری و سایر عوامل مدرن‌شده را با درهم‌آمیزی عمومی همراه می‌کند. گرفتن پلهام یک دو سه درباره گروهی مبله است که قطار مترو را می گیرند و برای زندانیانی که سوار قطار می شوند درخواست پول نقد می کنند. والتر گاربر، یک اعزام کننده قطار، یکی از بدشانسی ترین تجربیات سرنوشت را دارد و معلوم می شود که فردی است که باید با غارتگران مبله صحبت کند، مخصوصاً سرپرست آنها رایدر، با بازی جان تراولتا. داد و ستد بین این دو هیجان انگیز است، شبیه به کل فیلم که آزمونی برای مهارت و استقامت برای نجات زندانیانی است که این جامعه شناس بی بند و بار برای تحویل در Pelham 123 نگه می دارد.

هماهنگی فیلم توسط تونی اسکات انجام می شود. . من کارهای اسکات را دوست دارم و معمولاً می توانم چیزهای عالی را از هر یک از فیلم های او حذف کنم. او هرگز فیلمی را به‌اندازه احساسات واقعی (1993) بهبود نمی‌بخشد، اما The Taking of Pelham 1 2 3 به عنوان یک بسط هیجان‌انگیز به مجموعه آثار او پر می‌شود. مرد بی‌تردید می‌داند که چگونه یک فیلم فعالیت فیلمبرداری کند و در اینجا به طور مؤثر کار می‌کند. فیلم کاملاً تغییر کرده است و فیلمبرداری یک لبه فعالیت بسیار جالب را در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 ایجاد می کند. این چیزی نیست که قبلاً ندیده‌ایم، با این حال تأثیر فوق‌العاده‌ای در اینجا دارد.

این فعالیت هرگز از داستان پیشی نمی‌گیرد، و این چیزی جالب و خارق‌العاده است. خط داستانی گرفتن پلهام یک دو سه افسانه ای و هیجان انگیز است. هر ثانیه شما را درگیر نگه می دارد و هیچ چیزی وجود ندارد که شما را از گرفتن پلهام یک دو سه حذف می کند. دنزل واشنگتن و جان تراولتا شخصیت هایشان را خیلی خوب بازی می کنند و شخصیت هایی را بازی می کنند که در سطوح مختلف کار می کنند. رایدر تراولتا به طرز تکان دهنده ای تضعیف می کند. او یک جامعه‌شناس ناامید و کنترل‌کننده است که در صورت عدم تسلط کامل و کامل بر شرایط، آن را از دست می‌دهد. گاربر واشنگتن هر کسی است که به تازگی وارد کار شده است، مثل اینکه یک روز دیگر، هیچ سرنخی در مورد نقطه توقف مقابل پلهام 123 ندارد. خیلی جالب است.

حالا، من واقعاً باید به مچ مقاله نویس، برایان هلگلند، سیلی بزنم، چرا که به اندازه هر شخص دیگری در مقابل خود ایستاده نیست. دیالوگ در گرفتن پلهام یک دو سه بسیار عالی است و فشار فوق العاده ای را ایجاد می کند که به خوبی در طول فیلم حفظ می شود. متأسفانه چند عکس فوری از فیلم وجود دارد که قابل ستایش است. برخی از طرح‌های کاملاً وحشتناک وجود دارند که واقعاً آنقدر آزاردهنده نیستند که فقط برای مدت کوتاهی را اشغال کنند. افتتاحیه های طرح واقعاً داستان کلی را کاهش نمی دهند، بر این اساس فکر می کردم که قابل قبول هستند. من ترجیح می دهم به هیچ وجه آنها را در آنجا نداشته باشم، با این حال آنها واقعاً فقط چیزهایی هستند که شما را از هر آنچه در فیلم The Taking of Pelham 1 2 3 در نظر می گیرید آزار می دهند. هلگلند حتی سعی می‌کند از یک زوج کار کند، مانند زمانی که دولت نیویورک باید پول نقد را از بانک مرکزی ارسال کند، زیرا رایدر به پول واقعی نیاز دارد، آنها آن را از طریق وسیله نقلیه حمل می‌کنند. از خودم پرسیدم چرا هلیکوپتر نمی گیرند؟ چند ثانیه بعد از این واقعیت که جیمز گاندولفینی فریاد زد: "چرا آنها از هلیکوپتر استفاده نکردند؟" با این حال، این مسائل کوچک برای من کافی نبود که از گرفتن پلهام یک دو سه متنفر باشم یا حتی از آن متنفر باشم.

گرفتن پلهام 1 2 3 چیز خیلی جدیدی ارائه نمی دهد، با این حال فیلمی است که به طور جدی هیجان انگیز است. به هیچ وجه از تماشا کردن عزاداری نکنید یک انبوه چیزهای خارق‌العاده در مورد آن وجود دارد، و چند چیز وحشتناک که در تضاد با بقیه فیلم بسیار کوچک هستند. گرفتن پلهام یک دو سه من را در تمام طول خود محدود و درگیر نگه داشت و من باید از این جهت آن را بشناسم. این انبوهی است و قطعا ارزش تماشای آن را دارد، علاوه بر این که دارای پوشش نگهدارنده‌ای است که فوق‌العاده است. من را فوق العاده راضی گذاشت.

رایدر (جان تراولتا) یک تراموای نیویورکی را می رباید که والتر گاربر (دنزل واشینگتن) ناگزیر به ربودن یک تراموا در نیویورک می پردازد، باید با آنها صحبت کند.

برایان هلگلند فیلمنامه نویس و تونی اسکات (برترین سلاح، واقعی) Sentiment, MAN Ablaze) این تکرار از فیلم 1974 با نام مشابه، برداشتن پلهام 1 2 3، از کتاب جان گودی را هماهنگ می کند. در اولین (با حضور والتر ماتائو)، گانگسترها از اسم رمز آقای براون، آقای گرین، آقای بلو و غیره استفاده کردند. تارانتینو هرگز به خاطر درگیر کردن این نام دقیق از مجرمانش در سگ های عرضه (1992) یک کپیکار نامیده نشد، با این حال این نامگذاری های مختلف اکنون چنان با فرقه ی تارانتینو مرتبط شده است که استفاده از آنها حتی در این تغییر، به طور غیرمنتظره ای باعث می شود که پلهام به نظر برسد. اگرچه کپی برداری بود - تارانتینو!

و رئیس اسکات خطرات گانگسترها را افزایش می دهد - با نمایش گانگسترهای واقعی! با داشتن مافیای آلبانیایی به‌عنوان گروهش (ویکتور گویچای و رابرت واتاج)، ما از تراولتا برای همکاری با آن‌ها به‌گونه‌ای احساس می‌کنیم که انگار از یک شفت 10 متری با آنها همکاری می‌کند. در اولین PELHAM، رابرت شاو با یک دست گره آهنی توپ خود را کنترل کرد، فریادهای تحقیرآمیز داد، به افرادی که او را سرپیچی می کردند شلیک می کرد یا با تلفظ انگلیسی خود به آنها خیره می شد، اما هیچ شانسی نداشت که تراولتا بیبی فیس با اوباش جوان خود رفتاری مشابه داشته باشد. بی اعتنایی - صرف نظر از تعداد خالکوبی های دروغین زندان که او به صدا درآورده است. او احتمالاً دو کلمه به آنها می گوید، و آنها را رها می کند و با شلیک به کالسکه ها، یک پلیس مخفی را می کشد، افراد را قلع و قمع می کند، و وقتی آنها پس از سرقت به جهات مختلف می روند، فقط یکی از دستان آنها را تکان می دهد. سپس او در آن شب ناله ای از آرامش را در آغوش کلی پرستون می دمد...

علیرغم مه آلود بودن همبازی هایش، تراولتا واقعاً به مغز آن بدجنس خزیده است که تلاش محکمی برای انتقال آن انجام داد. در بولت شکسته کثیف جان وو. علاوه بر این، دنزل حتی یک بار هم کیفیت ستاره خود را نشان نمی دهد. او در اصل همان موتورسوار سابق خرابکاری است که او بازی می کند، در زمانی غیرقابل قبول (1:23 بعد از ظهر) در نقطه ای غیرقابل قبول (در حال اعزام به ایستگاه پلهام) به دام افتاده است.

از زمان ضبط پلهام 1974، نوآوری از کنترل خارج شده است، بنابراین گرفتن یک زندانی قطار مترو در این عصر غیرقابل تصور نیست، بلکه بسیار احمقانه است. بنابراین این PELHAM اساساً نیاز داشت تا در اجزای تازه کار کند: بازدیدهای مبتنی بر وب، سلول‌ها، بازخوانی‌های واقعی رایانه شخصی، اقدامات امنیتی پیشرفته.

رایدر یک رایانه شخصی با خود دارد و دائماً به هزینه‌های موجودی نگاه می‌کند. رویداد، در خلال ناسزاهای او علاوه بر این، دزدی، بازی نقدی اولیه ای نیست که در ابتدا در سال 1974 بود. رایدر درخواست پرداخت ده میلیون پول واقعی می کند، اما این یک تغییر جهت است - او در حال بازی بر روی مواد بسیار بزرگتر مبادلات مالی است، که با تغییر تغییر می کند. هر موقعیتی که بر اخبار شبانه تأثیر می گذارد، برای این وضعیت، سوار شدن او به قطار مترو پلهام 123 است.

در حالی که پلهام 1974 یک دعوای ذهنی بود که از طریق رادیو بین سرکش و پلیس انجام شد، PELHAM 2009 مخاطرات ذهنی را افزایش داده است، و گاربر دنزل را فقط به یک توزیع کننده تبدیل کرده است، اما با پایه و اساس مشکوک، که رایدر از آن برای شرمساری عمومی او سوء استفاده می کند.

جیمز گاندولفینی (تا همیشه تونی سوپرانو) رئیس شهر نیویورک است. مایکل ریسپولی (جکی آپریل در فصل اول THE SOPRANOS) رئیس دنزل است. برای بلانت وود (همیشگی گرگ از Trip OF THE CONCHORDS) در یک شغل جدی به عنوان مشاور گاندو تماشا کنید. جان تورتورو به طور متفکرانه شخصیت میانجی زندانی خود را کمرنگ می‌کند و یک مولفه دیگر به این اصلاح اضافه می‌کند - او بی‌احساس گاربر را سرزنش می‌کند که مانند دزد با رایدر ضخیم است، زیرا رایدر فرستاده‌کننده‌ای است که با او هماهنگ می‌شود.

من معمولاً به این نکته اشاره کرده‌ام که در تمام برنامه‌های هزینه‌های کلان فیلم‌های آمریکایی، وقتی یک وسیله نقلیه تصادف می‌کند باید واژگون شود. (وقتی نحوه رانندگی آمریکایی ها را می بینید بررسی می کند.) در اینجا، آنها به ما یک جایزه می دهند: وقتی وسیله نقلیه پرداختی در جاده های احمقانه نیویورک مسابقه می دهد، علاوه بر این واقعیت که از یک ضربه رو به رو اساسی واژگون می شود، سقوط می کند. خارج از یک پل و زمین های سر به فلک کشیده. واقعاً افتضاح بود که منفجر نشد - وگرنه ما دچار تریفکتا می شدیم! به غیر از صحنه‌های اولیه (که در آن رئیس اسکات به‌طورکلی به دنبال یک انتقاد اسکیت‌برد-پانک است، با فیلم شیب‌دار، شات‌های استروبی و برش‌های تصادف)، از همه لحاظ، تهیه‌کنندگان این PELHAM را انتخاب کرده‌اند. خارج از کنترل دوباره انجام دهید و عدالت را انجام دهید.

- - نظرسنجی توسط پوفی خیار (برای جنون فیلم پوفی).