🌸 دانلود فیلم Woman in Gold 2015 (زنی با لباس طلایی رنگ)

زنی با لباس طلایی رنگ 2015 (به انگلیسی: Woman in Gold) یک فیلم درام و محصول 2015 کشور بریتانیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که داستان زندگی واقعی ماریا آلتمن. وی یکی از نجات یافتگان حادثه ای بود که برای بازپس گرفتن نقاشی معروف « ادل بلوک بائر » وارد دعوای حقوقی شد..

این فیلم به کارگردانی Simon Curtis, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Woman in Gold 2015 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Helen Mirren, Ryan Reynolds, Tatiana Maslany, Katie Holmes, Max Irons, Charles Dance, Daniel Brühl, Tom Schilling, Elizabeth McGovern, Antje Traue, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود زنی با لباس طلایی رنگ 2015 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Helen Mirren, Ryan Reynolds, Tatiana Maslany, Katie Holmes, Max Irons, Charles Dance, Daniel Brühl, Tom Schilling, Elizabeth McGovern, Antje Traue, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی زنی با لباس طلایی رنگ 2015 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Woman in Gold 2015 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 PG-13 بوده و قبل از دانلود فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG-13 سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور بریتانیا, هست. زبان اصلی فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 انگلیسی, آلمانی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Woman in Gold 2015 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم زنی با لباس طلایی رنگ 2015 7.3/10 از 10 می باشد.

داستان زندگی واقعی ماریا آلتمن. وی یکی از نجات یافتگان حادثه ای بود که برای بازپس گرفتن نقاشی معروف « ادل بلوک بائر » وارد دعوای حقوقی شد.
ماریا آلتمن، پناهنده هشتاد- نود ساله یهودی، از دولت اتریش میخواهد تا آثار هنری که معتقد است جزء میراث خانوادگیاش هستند را پس بدهد.
داستان درمورد زنی به اسم ماریا آلتمن است که پس از فرار از دست نازی ها بعد از 60 سال قصد دارد تا اموال خانوادگی اش را پس بگیرد و...

جهت دانلود فیلم Woman in Gold 2015 (زنی با لباس طلایی رنگ) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

این یکی از آن جست و جوهای ماندگار دوران نازی است. چه کسی به طور قانونی مالک آن صنعتگری است که توسط نازی ها گرفته شده است؟ آیا یک ذینفع اصلی امتیازی برای آن هنر زیبا که گرفته شده است محفوظ می دارد؟ چگونه جانشین این حق را اعلام می کند؟ سوال در مورد ارزش کار بی ربط است.

در این مثال - "زن در طلا" - در مورد نقاشی گوستاو کلیمت "پرتره آدل بلوخ-بائر" است که در خانه محرمانه ماریا متعادل شده است. خانواده آلتمن در وین. زمانی که نازی‌ها کنترل را به دست گرفتند، دارایی‌های خانواده آلتمن به سرقت رفت. چندین سال پس از این واقعیت، در هنگام مرگ خواهرش، او می‌فهمد که آثار هنری خاله‌اش آدل در حال حاضر در مرکز تاریخی Belvedere، اتریش، آویزان است. او به پاداش برای ترکیب یا بوم برگردانده نیاز دارد. Belvedere در هر دو مورد با او مبارزه می کند.

زنی با لباس طلایی رنگ نزدیک به خانه و اختلال قانونی این نوع چالش مالکیت مجدد و حق مالکیت را به تصویر می کشد. علاوه بر این، زمانی که جانشین اصلی بیان می‌کند و مالکیت را به دست می‌آورد، چگونه می‌توان ترکیبی را مدیریت کرد که در درازمدت اعتبار آن به طور چشمگیری افزایش یافته است. نمایشی که باید دوست داشته شود و برای همه آشکار شود و علاوه بر خانه ای محرمانه. زمانی که اثر هنری به بازار آمد (2006) چیزی که به طور کلی ارزش اقتصادی داشت - حدود 135 میلیون دلار ارزش داشت.

زنی با لباس طلایی رنگ به کتابی از آن ماری او بستگی دارد. کانر، «زن در لباس طلا: داستان استثنایی نمایشی گوستاو کلیمت، نماینده آدل بلوخ بائر»، توزیع شده در 7 فوریه 2012. واضح است که فیلم به طور معقول و دقیق کتاب و واقعه واقعی را به تصویر می کشد. این اثر هنری در حال حاضر در گالری نوی در نیویورک است. ماریا آلتمن اثر هنری را فروخت. رونالد لادر برای نمایش در نیویورک به مبلغ 135 میلیون دلار به دست آورد.

زنی با لباس طلایی رنگ بازیگران دور از ذهنی از هلن میرن، رایان رینولدز و دانیل برول را در نمایشی فوق‌العاده رضایت‌بخش، در پرتو داستانی واقعی در مورد شاهکار فوق‌العاده‌ای از نقاش گوستاو کلیمت از اواسط قرن بیستم ونا، متحد می‌کند. من پیوسته از بازی هلن میرن قدردانی کرده‌ام و از مدت‌ها قبل در نمایشگاه عمومی در اتاوا از کلیمت آگاهی داشتم. ما از طریق پیشروی فلاش‌بک‌هایی که در حافظه میرن نقش ماریا آلتمان، فرزندان خانواده‌ای استثنایی در وین، که توسط نازی‌ها در زمان کنترل اتریش در جنگ بزرگ دوم توسط نازی‌ها تعیین شده بودند، با بنیاد مهارت پیدا می‌کنیم. او از حکومت ترس نازی ها جان سالم به در برد که طی آن خانواده های یهودی شرمنده شدند، اموالشان گرفته شد و در نهایت به اردوگاه های کار اجباری اخراج شدند. (یک صحنه تعقیب و گریز عمیق وجود دارد که با قدم زدن در جاده ها رخ داد، و بخش های کسل کننده ای که من را تا آنجا که می توانم مشتاق و مضطرب کرد.) به عنوان یک خانم کارکشته تر که در پاسادنا زندگی می کند، با یک مشاور حقوقی جوان آشنا می شود که به همین ترتیب ضروری است. برای خانواده دورترش رایان رینولدز در نقش آرنولد شوئنبرگ در ابتدا در تصمیم گیری برای احیای یک بازیکن نمایشی مردد است. او با شروع یک حرفه و خانواده، زمانی که آنها ملاقات می کنند، مشغول است. با این وجود، او با خواهر ماریا، «بانوی طلایی پوش»، یکی از آثار هنری کلیمت، غوطه ور می شود و خیلی زود به انگیزه ای تبدیل می شود که میرن را در هدفش برای به پایان رساندن مقداری ارزش واقعی نگه می دارد. دانیل برول، به عنوان یک ستون نویس جوان اتریشی که تلاش می کند لکه مزاحمت اتریش با نازی ها را از بین ببرد، تماس اصلی آنها در نبرد با چند نخبه پرشور است که به نظر می رسد هیچ چیزی از تاریخ کشورشان پیش نبرده اند. به طور کلی، این یک فیلم باورنکردنی بود - جذاب و وحشتناک که هر دو با کمی طنز و اتحاد بین سه فرد متمایز تلاش می کردند تا اشتباهات گذشته را مدیریت کنند.

خانمی با لباس طلا، داستان و تلاش یک زن برای بازیابی وسایلی است که تقریباً شصت سال قبل از آن توسط سیستم نازی از خانواده اش گرفته شده است.

ماریا آلتمن سالخورده با بازی هلن میرن، باید به خانه خود بازگردد. شهر وین و غرامتی که علیه دولت اتریش برای شاید ارزشمندترین دارایی بی بدیل آن، "پرتره آدل بلوخ-بائر اول" گوستاو کلیمت، مبارزه می کند. او و وکیل رندی شوئنبرگ (رایان رینولدز) در مبارزه برای غرامت در یک دعوا که نزدیک به ضرر مشخص است، در یک دعوای گسترده در دادگاه شرکت می کنند تا بوم را به صاحب قانونی آن برگردانند.

فیلمی هر چند که باشد. در گذشته، همانطور که در حال حاضر می‌توانست باشد، بانوی طلایی پوش بدون عیب و نقص جراحات تازه‌ای را که در اثر ماندن به وجود می‌آید از طریق هیولایی مانند بدرفتاری نازی‌ها عبور می‌دهد. زنی با لباس طلایی رنگ که از طریق فلاش بک های مداوم به دوره و صعود رایش سوم در اتریش در طول جنگ بزرگ دوم گفته می شود، دو داستان در زنی با لباس طلایی رنگ روایت می شود. اولین مورد، نبرد ماریا و رندی برای رسیدن گنجینه های خانواده اش و داستان اشتباهات دیوانه کننده ای بود که بزرگترهای او با آن روبرو شدند.

در دقایقی که نازی ها خانه های خانواده های یهودی را ویران می کنند، یک در بی انصافی و ناراحتی مناسبت ها، تحقیر و عصبیت از درون شما برمی خیزد. تهدیدهای نابینا که منجر به نابودی وقایع بسیاری از خانواده‌ها شد و تجربه متوسط آلتمن، ارتباط عمیقی را که جمعیت با روایت دارند پر می‌کند.

رویدادهای قانونی بسیار سریع هستند و مهلت هرگز اتفاق نمی‌افتد، و هیچ قطعه‌ای از آن برای تأثیر واقعی زندگی هیجان‌انگیز بیهوده احساس نمی‌شود، و نمایشگاه‌ها قوی و معقول هستند. با وجود بدبختی، بلند کردن و به طور کلی روشنگر، قطعه ای از بانوی طلایی وجود دارد که به طرز بی مزه ای احساس می کند که ارتباط قطع شده است. شاید فقدان اثر تخیلی در نمایش است که آن را به احساس عادی و غیر معجزه آسایی سوق می دهد.

لطفاً برای بررسی کامل تعداد زیادی از تحویل های دیرهنگام به سایت ما نگاه کنید.

نظرسنجی کسل کننده "بانوی طلایی پوش" را به تازگی تکمیل کردم. من با توجه به داستان واقعی یک خانم، ماریا آلتمان (هلن میرن)، و وکیلش، راندول شوئنبرگ (رایان رینولدز)، در زنی با لباس طلایی رنگ کاملاً شرکت کردم، زیرا آنها در تلاش برای بازپس گیری مسئولیت نقاشی بسیار مهم، در میان دیگران از اتریشی هستند. دولت تقریباً برای مدت طولانی توسط نازی ها به عقب برده شد. آنها به همین ترتیب توسط یک روزنامه نگار اتریشی به هدف اصلی خود کمک می کنند.

بازی فوق العاده است. هلن میرن مثل همیشه باشکوه است. رایان رینولدز با نمایش درونی و بیرونی خود به طرز جذابی مرا شوکه کرد. ارزش بی‌سابقه آهنگ‌ها در ابتدا او را به سمت پرونده کشاند، با این حال احساسات بر او غالب شد و او یک چرخش 180 درجه انجام داد، روغن سوزی ساعت 12 بعد از ظهر، مطالعه مقررات به دلیل بی‌تجربه بودن، مبارزه با این مبارزه در پرتو سر و بی‌عدالتی.

ارتباط فوق‌العاده‌ای در میان راندول و ماریا ایجاد می‌شود که پس از مدتی شکل می‌گیرد و قدرت بیشتری به این داستان فردی می‌دهد. یک درس تاریخ جالب، سرگرم‌کننده و آموزنده.

داستان، اگرچه دریافت برخی تحلیل‌ها در رابطه با دقت صحیح بسیار ساده بود، اما با تمایلی صمیمانه و بامزه انجام شد. استفاده از فلاش‌بک‌هایی که اهمیت اثر هنری، تاریخچه خانوادگی و شکل بد این آزار و شکنجه را برجسته می‌کنند بسیار عالی، آسان برای پیگیری وجود دارد.

رفتار هلن میرنز با شرایط کلیدی کاملاً گرامی است. زمانی که فرزند استی لادر به او پیشنهاد داد تا یک وکیل رئیس به او بدهند، مورد علاقه او بود، و راندول را دانشجویی نامید که هیچ اطلاعاتی در مورد بهترین راه برای ارائه دیدگاه خود به دادگاه عالی نداشت. ماریا در پاسخ به آقای لادر گفت که مشاور حقوقی با استعداد او می تواند با توجه به این که او با پسر مدرسه ای خود می ماند، از این ماجرا بیرون بیاید.

به دلیل بیزاری از ارزیابی های منفی کارشناسان، زنی با لباس طلایی رنگ ارزشی بیش از قدردانی کافی دارد. بی‌تردید این اتفاق نمی‌افتد که هالیوود ابتدا فیلمی را با توجه به داستانی واقعی که تصمیم به انجام آن می‌گرفت، اصلاح کند. «زن در طلا» واقعاً یکی از شگفت‌انگیزترین فیلم‌هایی است که در این چند وقت دیدم.

این یک فیلم باورنکردنی نیست، با این حال به طور کلی عالی است، عالی و قفل کننده است. این یک مشکل خاردار را حل می کند - بسیاری از اتریشی ها از صمیم قلب به نازی ها سلام کردند و از تماشای تحقیر یهودیان توسط نازی ها خوشحال شدند. در حالی که این سوال زیربنای خط داستانی است، اما این موضوع بر فیلم غلبه نمی کند.

فیلمنامه حوزه های جدی قدرت است. شوئنبرگ واقعی در زنی با لباس طلایی رنگ متخصص بود، بنابراین باید واقعاً دقیق باشد. بازیگری نیز برای همین حوزه قدرت است. هلن میرن عموماً عالی است و رایان رینولدز نیز در یک اجرای قوی اجرا می‌شود، به‌ویژه در صحنه‌ای کوتاه پس از بازدید شخصیتش از مراسم هولوکاست در وین. این یک نمایش عمیق و مهم نبود، با این حال کاملاً محتاطانه کم‌اهمیت شد و بسیار بازی کرد. علم بین 2 شخصیت اصلی در پایان فیلم متقاعد کننده است. کیتی هولمز به طور موثر در شغل خود کار می کند، اما این یک کار مهم نیست. دنیل برول برای شغلش بسیار قوی بود و در تمام مواردی که من او را در آن دیده ام در اکثر موارد عالی است.

یکی که برای من ناراحت کننده بود، دادن نقشی به الیزابت مک گاورن بود. به عنوان یک مقام منصوب آمریکایی. او نقش مهمی را نیز بازی نکرد، با این حال وقتی روی پرده ظاهر شد، پژواک در میان جمعیت «دانتون ابی» شنیده شد. این خانم واقعا نمی تواند عمل کند. قهقهه‌ای که سرش را جابه‌جا می‌کرد و به بیان بانوی سلطنتی از داونتون نگاه می‌کرد، خوشبختانه در صحنه‌ای از زنی با لباس طلایی رنگ دقیقاً در آن چارچوب ذهنی وجود نداشت. با این حال او نمی تواند بازی کند و در هر فیلم یا سریالی که در آن حضور دارد، از جمله این یکی، یک بیانیه دارد. زمانی که پروفایل او را بررسی کردم، از اینکه دیدم او با رئیس زنی با لباس طلایی رنگ ازدواج کرده است، اصلا شوکه نشدم. از آنجایی که این می‌تواند اصلی‌ترین توضیح قابل تصور برای انتخاب او باشد.

بنابراین جدا از آن ناراحتی، با خوشحالی زنی با لباس طلایی رنگ را برای هر کسی تجویز می‌کنم. ممکن است به شکلی احساسی‌تر معرفی شده باشد، هر چه بیشتر دور شدن از سفرهای هیجان‌انگیز جنگ جهانی دوم، حتی بیشتر نمایشی دادگاهی، با این حال رئیس تصمیم گرفت تا با بازگویی مستقیم یک داستان فوق‌العاده جذاب، با استفاده فوق‌العاده از فلاش‌بک‌ها، پیش برود. واقعا همه جا خوب بود

من زنی با لباس طلایی رنگ را در iPlayer بی‌بی‌سی «پنهان» یافتم و به اندازه کافی مجذوب قطعه‌ای از جمله تصویری از هلن میرن و رایان رینولدز شدم تا «شروع تماشا» را فشار دهم. ترکیب «غیر معمول» این ستاره ها هنوز آنقدر جذب داستان نشده بودم. داستان واقعی نسبتاً غافلگیرکننده نیست (من از قبل از جزئیات پرونده ماریا آلتمن اطلاعی نداشتم) بنابراین باید به این نکته توجه کرد که 8 ستاره من از کجا آمده است؟ شخصیت پردازی و بازیگران 2 اهداکننده هستند. میرن و رینولدز هر دو به طور کامل کار را تمام می کنند. در حالی که شما از زن انتظار دارید، دیدن یک سرگرمی که برای من بیشتر از فعالیت هالیوود و فیلم های طنز در یک شغل "جدی" شناخته شده است، آقای رینولدز را به عنوان یکی از انتخاب های برتر من تایید کرده است. ارتباط بین آنها به خوبی با ترکیبات واقعا معقول عصب و فشار ظالمانه انجام می شود که می توانید شاهد شکل گیری آنها در طی چندین سال و در تلاش برای درک دیگری باشید. دست و پنجه نرم کردن رینولد با هولوکاست (زمانی که این واقعیت افسرده کننده که واقعاً اتفاق افتاده است به هر چیزی که دوران کودکی شما باشد بر شما ضربه می زند) مشروع است، همانطور که تصویر میرن از یک بازمانده جامد که احساسی عمیق از بدبختی را منتقل می کند، زخمی مانند بسیاری از آن دوران در سراسر جهان. معامله بین این دو در صحنه‌های آخر که نتیجه عادلانه‌ای به دست می‌آید، اما نه بدون ناخالصی سختی به‌ویژه خوب است. بازیگران نقش مکمل برجسته هستند، و نام های بزرگی در اینجا وجود دارد، با این حال هیچ کس از شغل خود فراتر نمی رود. دانیل برول پیش بینی شده است. به همین ترتیب یافتن الیزابت مک گاورن در حالی که داستان در یک گوشه چرخید، لذت بخش بود. به طور کلی، فیلم هماهنگی درستی از بازگویی عدالت و غلبه بر شر بزرگ ایجاد کرد. فکر نمی‌کردم زنی با لباس طلایی رنگ باعث شود که شما نسبت به کسی که از یک بنیاد فوق‌العاده خاص آمده است و همه چیز را از دست داده است، احساس ناامیدی داشته باشید و بعد از آن خوشحالم که در پایان به‌طور استثنایی ثروتمند شده‌اند، همه چیز را در نظر بگیرید. هر شخص دیگری بود برای من بیشتر به معنای شروع یک سفر مهم در اواخر زندگی با چالش، تکان دادن قایق و انجام بهترین انتخاب بود. همه اینها با اعتماد و دلجویی از همراهان و تک تک افرادی که شما را تحت پوشش دارند.

برخی از فیلم‌هایی که تأثیرات هولوکاست را بازمی‌گردانند اساساً زندان‌های غیرانسانی یا اعدام‌های دسته‌جمعی را برجسته نمی‌کنند. زنی با لباس طلایی رنگ یک دیدگاه دیگر را به شیوه‌ای بدون مزاحمت اما گویا به ما می‌دهد.

این به داستان واقعی ماریا آلتمن (هلن میرن)، یک بانوی یهودی مسن‌تر ساکن ایالات متحده، و یک جوان حقوقی تلاشگر بستگی دارد. مشاور، رندی شوئنبرگ (رایان رینولدز)، که با هم برای بازیابی اثر هنری عمه اش، نمایش آدل بلوخ-بائر توسط گوستاو کلیمت، بوم، که در این مرحله به عنوان اثر اتریش در نظر گرفته می شد، با درگیری های قانونی با دولت اتریش مواجه شدند. مونالیزا، اندکی قبل از جنگ جهانی دوم توسط نازی ها از خانواده ماریا گرفته شد.

زنی با لباس طلایی رنگ به صورت مستقیم با فلاش بک های مختلف روایت می شود. به یاد می‌آورم داستانی که در روایت برجسته شده بود: «حمله به اروپا» که به‌طور پراکنده در کانال مجموعه تجربیات پخش می‌شود. در صحنه‌های ابتدایی «زن در طلا» شیوه خیره‌کننده‌ای را به تصویر می‌کشد که نازی‌ها ثروت خانواده‌های یهودی را که تعداد زیادی از آن‌ها از خیرین هنر بودند، گرفتند.

یک کاری که فیلم انجام می‌دهد این است که کلیمت چقدر دوست‌داشتنی است. نقاشی است. کلیمت با استفاده از ورق طلا در یک صحنه کوتاه نشان داده می شود - فیلم اشتیاق یافتن درباره آن را برمی انگیزد.

آنته ترائو تصمیم ایده آلی برای ایفای نقش آدل بلوخ باوئر بود، او در واقع شبیه موضوع است. از اثر هنری تاتیانا ماسلانی در فلش بک ها نقش ماریا آلتمن جوان را بازی می کند. برای ما که فیلم‌های هلن میرن را از زمانی که او شروع کرد تا مدت‌های نه چندان دور دیده‌ایم و به یاد می‌آوریم که او تا ابد چقدر پویا و جذاب بوده است، عجیب به نظر می‌رسد که در حال حاضر یک بازیگر دیگر نقش جوان‌تری از او را بازی کند، اما به نظر می‌رسد که دو نفر از آن‌ها الیزابت حاکم باشند.

موسیقی متن مارتین فیپس و هانس زیمر نیز شامل بخشی از موسیقی آرنولد شوئنبرگ (پدربزرگ رندی شوئنبرگ) است.

فیلم زیاد نمی ماند اگرچه بخش قابل توجهی از نبرد برای بازیابی این ترکیب شامل لباس پیچیده در طول طولانی مدت بود، اما زنی با لباس طلایی رنگ بدون توقف تمام دغدغه‌های اصلی را پوشش می‌دهد.

این فیلمی کم‌اهمیت است که داستانی جذاب را بازگو می‌کند. . علیرغم این واقعیت که به نظر می رسد کارشناسان تقسیم بندی شده اند، من نمی توانم دلیل اینکه چرا این موضوع باعث ناامیدی کسی می شود را نمی بینم.

می بینید چون افراد غفلت می کنند. و پس از آن، بدیهی است که عدالت وجود دارد. ماریا آلتمن (هلن میرن)

سازگاری با خاطرات قربانیان هولوکاست و جستجوی بازگشت مشروع کار انجام شده، انگیزه اصلی بانوی دوست داشتنی با لباس طلاست. نقاشی اسمی کلیمت، تصویر آدل بلوخ-بائر اول، که قبلاً در نمایشگاه دولتی اتریش در وین آویزان شده بود، موضوع بحث قانونی ماریا آلتمان (میرن) علیه اتریش با توجه به مالکیت خانواده‌اش و دزدی نازی‌ها است. زنی با لباس طلایی رنگ بخشی از سواری هیجان‌انگیز آرام و بخشی دیگر سفرنامه غیرمحسوس است (وین در حال حاضر در فهرست کارهای ضروری من قرار دارد)، شکلی درخشان‌تر از بهترین مؤسسه مسافرخانه‌های رنگارنگ ماریگولد، اگر بخواهید.

در فیلم Woman in Gold بیوگرافی جدید، آقای ترنر، در مورد صنعتگر بی نظیر صحنه انگلیسی، زنی با لباس طلایی رنگ نیز انرژی خود را از حال و هوای درجه یک نقاش می گیرد. در حالی که فیلم زندگی‌نامه ترنر، همانطور که مایک لی به طرز شگفت‌انگیزی رمزگشایی کرده است، درک نقاش را به ارمغان می‌آورد، لیدی با لباس طلا بیشتر مشتاق کار قانونی است که باعث بازدید از دادگاه عالی و بازگشت به اتریش می‌شود.

سیمون کورتیس، کارگردان، به طور منظم به موسیقی عمیق و ماریا باحال وابسته است تا حسی از آهنگسازی عالی که معمولاً از آن به عنوان «مونالیزای اتریش» یاد می‌شود، ارائه دهد. به عنوان مثال، چند خط رسا، آغازگر این مقاله، با توجه به اینکه یک بوم نخبه باید تأثیرات متعدد و تصاویر و ترجمه های پر انرژی را برانگیزد، به ندرت وجود دارد. ماریا بیشتر عمه اش را می بیند در حالی که دنیا می تواند یک زمان و کشور کامل را در گردن عمه اش ببیند: ماریا در مورد آدل بلوخ-بائر اول می گوید: «مردم اثر هنری یکی از بهترین هنرمندان اتریش را می بینند، اما من خودم را می بینم. عمه."

با توجه به اینکه زندگینامه واقعی از ترکیب جدا می شود به اندازه کافی جذاب است، اما نتایج بالقوه استعاری به ندرت مورد بررسی قرار می گیرند. با این حال جوایز هنوز وجود دارند، از جمله اعدام خوش ذوق و تا حدودی کنترل شده میرن و راندول شوئنبرگ (نوه آرنولد) وکیل متحیر رایان رینولدز. آنها با هم گروهی با ابهت را ارائه می دهند که با وکلای گران قیمت و یک سالن نمایشگاه اتریشی مخالفت می کنند. ییپی برای عدالت.

"من باید تمام تلاشم را برای زنده نگه داشتن این خاطرات انجام دهم." ماریا