🌸 دانلود فیلم My Blueberry Nights 2007 (شب‌های بلوبری من)

شب‌های بلوبری من 2007 (به انگلیسی: My Blueberry Nights) یک فیلم درام و محصول 2007 کشور فرانسه, هنگ کنگ, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم شب‌های بلوبری من 2007 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که الیزابت متوجه می شود دوست پسرش با دختر دیگری رابطه دارد. الیزابت پس از جدایی از او تصمیم میگیرد برای فراموش کردن شکستی که داشته از نیویورک خارج شود تا به دنبال جواب سوال هایش در مورد عشق بگردد....

این فیلم به کارگردانی Wong Kar-wai, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم شب‌های بلوبری من 2007 یا دانلود دوبله فارسی فیلم My Blueberry Nights 2007 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Norah Jones, Jude Law, David Strathairn, Rachel Weisz, Natalie Portman, Cat Power, Frankie Faison, Michael Delano, Chad R. Davis, Katya Blumenberg, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود شب‌های بلوبری من 2007 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Norah Jones, Jude Law, David Strathairn, Rachel Weisz, Natalie Portman, Cat Power, Frankie Faison, Michael Delano, Chad R. Davis, Katya Blumenberg, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی شب‌های بلوبری من 2007 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم شب‌های بلوبری من 2007 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود My Blueberry Nights 2007 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم شب‌های بلوبری من 2007 PG-13 بوده و قبل از دانلود فیلم شب‌های بلوبری من 2007 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG-13 سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, عاشقانه, بوده و محصول کشور فرانسه, هنگ کنگ, هست. زبان اصلی فیلم شب‌های بلوبری من 2007 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم شب‌های بلوبری من 2007 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم My Blueberry Nights 2007 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم شب‌های بلوبری من 2007 6.6/10 از 10 می باشد.

الیزابت متوجه می شود دوست پسرش با دختر دیگری رابطه دارد. الیزابت پس از جدایی از او تصمیم میگیرد برای فراموش کردن شکستی که داشته از نیویورک خارج شود تا به دنبال جواب سوال هایش در مورد عشق بگردد...
الیزابت پس از یک جدایی دردناک از محبوبش، تصمیم میگیرد تا برای پشت سر گذاشتن زندگی و خاطرات تلخ گذشته اش ‏در داخل آمریکا سفر کند. وی همزمان با کافه دار جوانی به نام جرمی آشنا می شود…
الیزابت پس از یک جدایی دردناک از محبوبش، تصمیم گیرد تا برای پشت سر گذاشتن زندگی و خاطرات تلخ گذشته اش ‏در داخل آمریکا سفر کند. وی همزمان با کافه دار جوانی به نام جرمی آشنا می شود و برای درآوردن خرج سفر شروع ‏به پیشخدمتی می کند. الیزابت در محل کار خود با مشتریان مختلفی-‏‎ ‎که آرزوهایشان بزرگ از خودشان است- آشنا می ‏شود، از جمله یک افسر پلیس غمگین و همسرش که او را به خاطر مردی دیگر ترک کرده و هنرپیشه ای که مرتباً ‏بدشانسی می آورد و سعی دارد تا نظمی به کار خود بدهد. او پس از برخورد با این افراد تنهایی عمیق، خلاء و استرس ‏را شناخته و درمی یابد که سفر را باید از اعماق روح خود آغاز کند…‏
قلب "الیزابت" شکسته است. او برای تسکین خود چند بار در اواخر شب به رستوران "جرمی" میرفت. "الیزابت" نیویورک را برای رهایی از درد خود ترک می کند. او به "منفیس" می رود و چند شغل را امتحان می کند سپس او "نوادا" در یک کازینو مشغول به...
یک زن جوان تنها در حالی که در طول مسیر با مجموعه ای از شخصیت های بی نظیر روبرو می شود ، سفری روح جویانه در سراسر آمریکا می کند تا سوالات خود را در مورد عشق حل کند.

جهت دانلود فیلم My Blueberry Nights 2007 (شب‌های بلوبری من) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

هر زمان که برای اولین بار این را تماشا کردم، هرگز نیازی به دیدن آن در آینده نداشتم. من در کالجم در حال گذراندن یک کلاس در مورد وونگ کار وای بودم و اخیراً فرآیند تماشا و تمرکز روی هر یک از فیلم‌های گذشته او را تکمیل کرده بودم که شب‌های بلوبری من با زمان بندی عالی به سینما آمد تا آن را با یک نمای جدید و بسیار متمرکز تماشا کنم. از فیلم های WKW در نهایت روشی نه چندان مؤثر برای دیدن آن بود.

در نتیجه از اینکه چقدر فیلم My Blueberry Nights غیرقابل تخیل به نظر می‌رسید بسیار آزرده خاطر شدم. شنیده‌ام که برخی از مفسران چیزی در مورد نحوه تماشای یک گروه موسیقی آمریکایی وونگ کار وای در حال نواختن برجسته‌ترین آهنگ‌های خود به طور کلی بیان کرده است. به روش های مختلف که کاملاً همین است. تقریباً تمام کارهایی که در آن وجود دارد قبلاً در فیلم My Blueberry Nights های گذشته او دیده یا انجام داده است. مطمئناً، من متوجه می‌شوم که روسا اغلب فیلم‌هایی دقیقاً در مورد یک چیز با نمادهای مشابه می‌سازند، اما زمانی که احساس جدید و نسبتاً جدید داشته باشد، بسیار عالی است. به نظر می رسد من به آن 2 می دهم؟ همه چیز، بعد از چندین سال نسخه چینی DVD را گرفتم و آن را با صدای چینی (ماندارین) و زیرمجموعه انگلیسی (خیلی شبیه به تماشای فیلم های مختلف او به طور کلی) تماشا کردم و به طور غیرقابل انکاری کمتر فیلم را دنبال کردم. تحریک کننده و بسیار عالی فیلمبرداری عالی است، همه چیزهایی که ما به آن عادت کرده ایم علیرغم اینکه کریستوفر دویل به شب‌های بلوبری من متصل نیست. به نظر می رسد مبادله و تصویرهای عجیب و غریب (زیبا) مناطق مختلف ایالات متحده در زبان چینی یا از طریق دیدگاه چینی تر (که واقعاً همین است) بسیار بهتر است و عملاً به نظر می رسد همه چیز به طور قابل توجهی بهتر عمل می کند.

اکنون در صورتی که طاقت نامگذاری را نداشته باشید، شاید این رویکرد برای تماشای آن برای شما مناسب نباشد. من احساس می کنم صداپیشه های مورد استفاده واقعا قابل احترام هستند. نه بیش از حد نادرست و انیمیشن عجیب و غریب مانند برخی از فیلم های هنگ کنگ. در هر صورت، اگر از شب‌های بلوبری من متنفر بودید، هر چند من در یک زمان انجام دادم، پس در اینجا رویکردی وجود دارد که شاید به آن فرصت دیگری اجازه دهد.

جرمی (جود رگولاتور)، از بریتانیا، به منهتن نقل مکان کرده است و یک "میخانه" کوچک کار می کند. ادعای شهرت او شیرینی های درخشان او از جمله پای زغال اخته است. در نقطه ای، یک خانم جوان دوست داشتنی، الیزابت (نورا جونز) بسیار ناراحت به محل قدم می زند. یار او دوستی آنها را قطع کرده و او با پریشانی در جوار خودش است. به نظر می رسد که عشق قبلی او وارد بار می شود و او می خواست با او "برخورد". صرف نظر از اینکه لیزی چند بار بیاید، او را ملاقات نمی کند. سپس، در آن مرحله نیز، علی‌رغم این واقعیت که جرمی به وضوح از او خوشش می‌آید، برای الیزابت خیلی زود است که تلاش کند و به ادامه آن فکر کند. بنابراین، لیزی به ممفیس می رود و گهگاه برای جرمی کارت پستال می فرستد. در تنسی، زن جوان در طول روز به عنوان یک سرور و در حوالی وقت عصر در یک بار عمل می کند. به طور باورنکردنی، یک مرد مشابه به طور مرتب از این دو نقطه بازدید می کند. این یک پلیس (دیوید استرایترن) است که در قسمت اول روز غذا می خورد و حوالی عصر کاملاً مست می شود. یک مست که سعی کرده متوقف شود، در حال حاضر با توجه به این واقعیت که همسر جوان کاملش، سو لین (راشل وایز) او را ترک کرده است، عمیقاً به سر می برد. لیزی تلاش می کند تا او را دلداری دهد، اما او ناامید می ماند. آیا قلب آشفته او در هر نقطه ای روتوش می کند؟ پس از اقامت در جنوب، الیزابت به غرب به نوادا می رود و در آنجا با لسلی (ناتالی پورتمن) ملاقات می کند که باید وسیله نقلیه پدرش را به سرور بفروشد، آرزوی عاشقانه لیزی. در همین حال، الیزابت به آهنگسازی جرمی ادامه می دهد. گرمای دیگری آماده می شود؟ این یک فیلم خیره کننده، با داستان، محتوا و عنوان هیجان انگیز است. علاوه بر این، عکاسی و تغییر آن چشمگیر، بسیار مبتکرانه و غیر معمول است. علاوه بر این، بازیگران فیلم فوق‌العاده‌ای هستند، چون رگلاژ، جونز، استرایترن، وایز، پورتمن، و سایرین نمایشگاه‌های خوب و خوبی را به نمایش می‌گذارند. بنابراین، صرف نظر از پوششی که به نظر می رسد اجرای نمایشی از صمیم قلب باشد، شب‌های بلوبری من به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است. به گفته متعاقبا، این ناظر، به زودی شب خود را شب بلوبری کنید.

مشتاق عظیم رئیس اینجاست.

من واقعاً می‌توانم درک کنم که چگونه برخی از افراد این موضوع را تحقیر می‌کنند.

WKW در هر صورت یک کیسه مختلط است، اما در آن مرحله او باید ادامه می‌داد. برای ساخت فیلم «آمریکایی» در اغلب موارد، رئیس ناآشنا در اینجا یک مجری/غیر ستاره فیلم را استخدام می کند، به احتمال زیاد به این دلیل که باسن است. در هر صورت شامل بخش زیادی از موسیقی او می شود، درست است؟ دیدن وونگ کار وای به زبان انگلیسی و با ستاره های شناخته شده هالیوود بسیار عجیب است. ما آنقدر پرجنب‌وجوش هستیم که به جود رگولاتور و نورا جونز نگاه می‌کنیم و نمی‌توانیم واقعاً ارزش لذت‌های بصری فیلم را ببینیم.

فیلم‌نامه در اینجا بسیار مسطح است و بازی‌ها خیلی بهتر نیستند. لذت واقعی اصلی بعداً در فیلم My Blueberry Nights با ارائه شخصیت ناتالی پورتمن حاصل می شود. شخصیت او شخص اصلی با هر عمقی است و در مورد ارائه او نیز همینطور است. او شب‌های بلوبری من را برای من ذخیره کرد.

من این را برای هیچ کس تجویز نمی کنم به استثنای افرادی که دوست دارند یا شروع به ورود به فیلم های ونگ کار وای می کنند.

از نظر بصری، شب‌های بلوبری من به سادگی یک فیلم خیره کننده است که توسط شخصیت های خسته کننده (در بیشتر موارد، به جز پورتمن) احاطه شده است. فیلم واقعاً باورنکردنی به نظر می رسد. من این احساس را دارم که در اینجا چند مانع اجتماعی وجود داشت که مسائل را مطرح کرد. تشخیص ماهیت خط انتقال برای رئیس می‌توانست دشوار باشد، و شاید پیش‌بینی نیز به طور مشابه تحت تأثیر قرار گرفته باشد. چیزی بود که با داستان اینجا کار نمی کرد. علاقه مندان به رئیس از افزودن بیشتر به آنچه این رئیس سعی در انتقال آن دارد استفاده می کنند، اما در اینجا، روان نشانه سفر را از دست می دهد.

فیلم نیز به همین ترتیب از شوک دوره ای که عموماً وجود دارد، کوتاه است. در فیلم My Blueberry Nights های کارگردان تلاش کوچکی با داستان فرعی کوچکی با حضور دیوید استرایترن و ریچل وایز انجام شده است. آنها باید نقش اصلی را بازی می کردند - این باعث می شد شب‌های بلوبری من کمی بهتر شود.

غروب‌های بلوبری من اثر وونگ کار وای یک غزل بی‌نقص و صمیمی است که به بررسی عشق، بدبختی و صدمه می‌پردازد و به پنج روح منحصربه‌فرد می‌پردازد که همه غم و اندوه یا بدبختی را اینجا و آنجا مدیریت می‌کنند. نورا جونز آوازخوان اولین فیلم خود را در نقش الیزابت انجام می دهد، یک بانوی جوان و زودباور نیویورکی که به تازگی توسط شخصی که واقعاً روی او تمرکز کرده است تخلیه شده است و می توان گفت که به طرز جالبی با صدمه واقعی روبرو شده است. او شب های خود را با خیال پردازی در یک اغذیه فروشی کوچک که توسط جرمی (جود رگولاتور، باشکوه) اداره می شود، می گذرد، که به آرامی احساسات پرشوری را نسبت به او تجربه می کند. در هر صورت، او با روحی به پرواز در می آید که در حال عبور از کشور است تا سعی کند غفلت کند و بهبود یابد. او در آنجا با چند شخصیت کلیدی آشنا می‌شود که هر کدام حکاکی بر روی او می‌گذارند و دیدگاهش را در مورد احساسات پیچیده انسانی تغییر می‌دهند که در طول زندگی روزمره او چنین راه طولانی را تجربه نکرده است. یک پلیس مست با بازی دیوید استراتهیرن، برای همسر دوست داشتنی و در عین حال متخلف (راشل وایسچ) که او را ترک کرد، درد می کند. Strathairn بهترین کار را ارائه می دهد، دره های شوک را فقط با صدای ناب خود نشان می دهد، در صحنه ای خصوصی از درد ساده ای که باید انتخابی برای او جمع می کرد. در رنو، او با لسلی، یک معتاد شرط بندی که بی پروا زندگی می کند، ملاقات می کند تا بدبختی خود را استتار کند. جونز رویای یک دوربین از چهره دارد، چشمان گوزن کسل کننده اش ماده ای برای اتفاقات بیرونی است تا نمایشی از درک مداوم را بر روی آن به نمایش بگذارد. مقررات نقاط فرسوده را در شخصیت سریع صحبت کردن او نشان می دهد که در زیر آنها نگاه هایی به تلخی و جذابیت شکوفا برای جونز را می بینیم. رئیس وای واقعاً می‌داند که چگونه ذهن آگاهی خود را در هر وضعیت نزدیک به خانه از طریق کار دوربین بسیار نزدیک و استراق سمع و مستندات سر به فلک کشیده از هر صحنه ای که با صمیمانه گرفتن دستانمان باعث تحقیر و تحقیر ما نمی شود، فقط نشان می دهد که چه چیزی در آنجا وجود دارد. قابل اعتماد ساده و اغلب افتضاح. همه چیز در تاریکی از نئون های شبانه، آهنگ های عذاب آور خواننده و حسی غیرقابل انکار است که ما این شخصیت ها را از جایی در یک رویای دور می شناسیم. به این ترتیب ذهنیت فیلم ما را جذب می کند.

نورا جونز، خواننده، نقش بانوی جوانی را بازی می‌کند که روحی را در سرتاسر آمریکا جستجو می‌کند تا در حین تجربه شخصیت‌های عجیب و غریب در مسیر، پرس و جوهای خود را در مورد عشق مشخص کند. یکی از آنها جرمی (جود رگولاتور) صاحب کافه‌ای است که پای بلوبری‌اش آخرین بی‌نقص است (به گفته او هیچ‌کس آن را دوست ندارد). او و جرمی چند بحث در مورد سرنوشت، عشق و چند کلید رها شده در محل و داستان آن کلیدها دارند. فیلم وونگ کار وای اثری بسیار نامناسب است که تماشاگر را به صحنه‌های بی‌شماری با آهنگ کند و فیلم‌برداری مضحک می‌کشاند که حرکت کند را با ضربه‌های مه آلود ترکیب می‌کند.

بحث‌های حول و حوش عصر بین نورا و تنظیم عالی بود، این بهترین دستاورد فیلم بود، با این حال استفاده بیش از حد از صحنه‌های کم مطالعه خسته‌کننده بود، نمی‌توانیم مطمئن باشیم که آیا روزانه می‌گذرد یا خیر. در بین این تجربیات، او یک بار دیگر به طور بی پایان وارد می شود. کارهای پشتیبان انجام شده توسط ناتالی پورتمن، دیوید استراتهرن و ریچل وایز در برخی موارد عالی بودند، زمان های مختلف تشدید کننده بودند.

منظورم این است که این داستان بیش از حد محدود بود. تلاقی یک زن در راه طیف وسیعی از شخصیت ها که تلاش می کنند زندگی را به گونه ای دیگر ببینند. و بعدش چی؟ ما در هر نقطه به طور بالقوه در اینجا چه چیزی را می توانیم یاد بگیریم؟ صراحت کارها و فعالیت های شخصیت ها من را در آغوش نگرفت، هیچ گونه قدرت تخیل مرا به حرکت درنیاورد. بعلاوه، تمام تصویری که توسط شخصیت پورتمن که هرگز به همه اعتماد نکنید، عالی بود (او یک سفته باز است که یک پیشنهاد فوق العاده به جونز می دهد و بعد از آن همه چیز بد شد و او پول نقد جونز را از دست داد). با توجه به این مثال، من نه به شب‌های بلوبری من اعتماد کردم، نه اعتماد کردم که رئیس فیلم بی نظیر «خوشبخت با هم» چنین فیلم ناتوانی ساخته است. سوال من این است: کار وای در ساخت شب‌های بلوبری من در اینجا صادق بود، آیا او واقعاً احساسات خود را در مورد محبت نشان داد یا این یک فیلم واقع گرایانه افراطی بود و تلاش می کرد یک صنعتگر باشد؟

اوه، در مورد موضوع زغال اخته که همه از آن متنفرند، می خواهم این مرجع بیهوده را کشف کنم. آیا واقعاً آنقدر وحشتناک است؟ من هرگز یکی را نخوردم هنوز این داستان دیگری است. خلأ اسفباری در مورد داستان و البته وجود دارد، اگرچه نمایشگاه ها بسیار عالی بودند. 4/10

هر زمان که نورا جونز فوق العاده، جود رگولاتور، ناتالی پورتمن و ریچل وایز را در فیلم My Blueberry Nightsی با هماهنگی وونگ کار وای قرار دهید، مطمئناً فیلمی زیبا خواهید داشت. متأسفانه، شکوه بصری دقیقاً چیزی است که «شب‌های بلوبری من» باید آن را پیشنهاد کند.

شب‌های بلوبری من به‌نوعی بازنمایی رویایی از ایالات متحده است - نقطه‌ای که عموماً در عصر به تصویر کشیده می‌شود. با چراغ‌های نئون و جاده‌های لغزنده بارانی. هیچ غذاخوری با ماشینی وجود ندارد، فقط غذاخوری‌های لذت‌بخش و جوک‌ها در نزدیکی زمان تعطیلی دیده می‌شوند. ساکنان این شهر یا به طرز چشمگیری دوست داشتنی هستند، یا احتمالاً سرگرم کننده هایی مانند دیوید استراتایرن هستند. همه از ایجاد حرفه های دست و پا گیر در مورد پرستش قدردانی می کنند. هیچ کس احساس شوخ طبعی ندارد.

الیزابت (جونز)، شخصیت اصلی "شب های بلوبری من"، گمراه است. یورکی دیگری که جدایی وحشتناکی را تجربه می کند، تصمیم می گیرد شهر را ترک کند و به عنوان یک سرور به خارج از کشور سفر کند. (این روشی نیست که اکثر خانم‌ها در مأیوس بودن رفتار می‌کنند. مخصوصاً زمانی که شخصی که به نظر می‌رسد جود رگلاژ است، در شهر نیویورک به دنبال آن‌ها می‌گردد.) از آنجایی که ما به اندازه کافی نمی‌دانیم چه چیزی الیزابت را مجبور به ادامه دادن به او کرده است. در سفر، ما نیز درک نمی کنیم که او چه تصاویر واضحی را باید از افرادی که تجربه او را در مسیر می بینیم به دست آورد. به‌علاوه، وقتی درک یک فرد تا این حد سخت است، به نظر می‌رسد غیرمنطقی است که او را با یک سرگرم‌کننده مبتدی مانند جونز در میان بگذاریم.

پورتمن نقش جذابی را به‌عنوان یک کارت‌شارپ جوان بازی می‌کند که الیزابت در نوادا با او ملاقات می‌کند. و Strathairn در کار تا حدی کلیشه ای خود، یک پلیس مشروب الکلی در ممفیس، حساسیت واقعی را دنبال می کند. وایز نقش همسر غیرقابل اعتماد استراتهیرن را بازی می کند و یک سخنرانی طولانی و گریه کننده را در یک برداشت بیان می کند. با این حال، این صرفاً یک مثال دیگر از شکوهمندی «شب‌های بلوبری من» است: معلوم می‌شود که بیشتر به استراتژی بازیگری ویز می‌پردازد تا درمورد مخمصه شخصیت او.

«شب‌های بلوبری من» قطعاً اینطور نیست. بینش مرور طاقت فرسا، و در دقایق خاص، حتی مسحور کننده است. در هر صورت، مناسب است که عنوان آن به شیرینی اشاره داشته باشد، به این دلیل که یک تکه کوسن کار خانه است.

«شب های بلوبری من» صرف نظر از جایگاهش به عنوان یک برنامه کم هزینه و رایگان، به بازیکنان نخبه برنامه - جود رگولاتور، دیوید استراتهرن، ریچل وایز و ناتالی پورتمن - می بالد که هر تهیه کننده استاندارد فیلم آن را افتخاری می داند. با او کار کنید.

نورا جونز، خواننده خواننده، در نمایش بازیگری خود در پرده بزرگ، نقش الیزابت، بانوی جوان دوست‌داشتنی از نیویورک را بازی می‌کند که پس از اینکه معشوقه‌اش او را رها می‌کند، تصمیم می‌گیرد برای بی‌اعتنایی به کشور به آنجا برود. گذشته اش و زندگی دیگری برای خودش بسازد. لیزی که به عنوان یک سرور در ممفیس و صحرای جنوب غربی کار می کند، با شخصیت های متفاوت متفاوتی از جمله استراثیرن به عنوان یک پلیس مست، وایز به عنوان همسری که به او خیانت می کند و پورتمن به عنوان یک کوسه کارتی تکانشی که لیزی را در یکی از نقشه هایش طعمه می کند، قرار می گیرد. . به همین ترتیب، رگولاتوری نقش یک مالک اغذیه فروشی را در شهر بازی می‌کند که لیزی را با لذت پای زغال اخته آشنا می‌کند و به عنوان دوست سازنده نامه و نقطه عمیق همگرایی زن جوان غیرقابل پیش‌بینی در حالی که در سفر است، به آن نیاز دارد.
همانطور که توسط رئیس وونگ کار وای و مقاله نویس همکار لارنس بلاک ارائه شده است، نگاره ها آنقدرها هم به طرز وحشتناکی جذاب نیستند، اما ظاهر و لحن حیله گرانه به فیلم طعمی مدرن و مدرن می بخشد. علاوه بر این، از آنجایی که لیزی اساساً فقط یک تماشاگر نهفته نمایش‌هایی است که در اطراف او می‌چرخند، ما آنقدر منابع واقعی را در اختیار شخصیت‌ها قرار نمی‌دهیم که اگر به او اجازه داده می‌شد در داستان به قدرتی فعال‌تر تبدیل شود. «آماده‌ایم که این رویکرد را می‌توانست برای وضعیت مبتدی جونز به‌عنوان یک سرگرم‌کننده لازم بداند. کار او در اینجا افتضاح نیست، با استفاده از هر وسیله ای، اما در آن مرحله از او خواسته نمی شود تا به طور قابل توجهی بیشتر از پاسخ به افراد و موقعیت های اطرافش انجام دهد. بنابراین، به احتمال زیاد هنوز خیلی زود است که بتوانیم از آینده او به عنوان یک بازیگر انتظاری قاطع داشته باشیم.

هنوز، خلق و خوی موشکافانه و رسا فیلم و گاه گاه ادراکات و ادراکاتی که در فیلم My Blueberry Nights ایجاد می کند. در مورد هر دو بخش عالی و وحشتناک ارتباطات، "شب های بلوبری من" - بدون توجه به طبیعت طولانی آن - به یک برد جذاب، اگر جزئی، برای وای و بازیگران ماهرش تبدیل شود.

کار وای ونگ به همان اندازه که یک مدیر سینما یک صنعتگر بصری است و توانمندی او همیشه در حال ساختن تصاویر شگفت انگیز و چند سطحی بر روی صفحه نمایش است که تلاش می کند به وضوح نقشه های بهبود شخصیت را ببیند. چنین وضعیتی در به یاد ماندنی ترین فیلم انگلیسی زبان او «عصرهای بلوبری من» است، اثری که او (با لارنس بلاک) و همچنین هماهنگی آن را ساخته است. در حالی که «داستان» یک بازیگر خوب را به خود می بالد، اما به نظر می رسد که تأکید بر طرح کلی شخصیت کمتر از ایجاد جریانی مستمر در زندگی است.

یک نان فروشی/بیسترو روسی در نیویورک توسط کارگر جرمی (جود رگولاتور) کار می‌کند و الیزابت که اخیراً رها شده است (نورا جونز) وارد این محیط می‌شود - که علاوه بر این، مقدار زیادی از آهنگ‌های صوتی خود را در آواز خواندن برای او ارائه می‌کند. فیلم). او کلیدهای دوست پسرش را به نشانه انصراف جرمی نزد جرمی می‌گذارد، اما هر روز بررسی می‌کند که آیا سابقش برای تضمین آنها ظاهر شده است یا خیر. این دلیل ایجاد ارتباط بین جرمی و الیزابت است، اما بدون اینکه این پیوند محکم شود، الیزابت به مزارع سرسبز می‌رود. او در تنسی راحت می شود، جایی که به دنبال یک شغل مناسب به عنوان سرور و خانه دار می گردد و با پلیس الکلی آرلو (دیوید استراتهیرن) که به خاطر همسر بی مزه و شیفته خود، سو لین (راشل وایز) انجام می شود، ملاقات می کند. با رها کردن این قطعه داستان، الیزابت سپس به لاس وگاس نقل مکان می‌کند، جایی که با یک بازیکن جوان، لزلی (ناتالی پورتمن) همراه می‌شود که می‌داند چگونه سرمایه‌های ذخیره الیزابت را برای یک وسیله نقلیه در یک شب شرط‌بندی اشتباه هدر دهد. الیزابت از طریق این صفوف شستشوها همچنان به نوشتن کارت پستال برای جرمی ادامه می دهد و به صراحت این نتیجه تعجب آور نیست.

چند عکس فوری از گفتمان انتقادی وجود دارد: «بعضی اوقات، صرف نظر از اینکه کلیدها را دارید، باز هم نمی‌توان آن ورودی‌ها را باز کرد. آیا آنها؟ «حتی با فرض باز بودن راهرو، فردی که به دنبالش هستید ممکن است آنجا نباشد». با این حال، به طور کلی این یک تجربه غذاخوری بصری برای افرادی است که عاشق طبقه بندی کار وای ونگ هستند. طرح درست مانند مبادله ضعیف است و سرگرمی ها برای استفاده از چارچوب های بحثی که با کلمات بی قید خودشان تزئین می کنند، کار می کنند. در صورتی که احساس کند برای تماشاگر ساخته شده است، ناظر وارد دامنه کار وای ونگ شده است. این یک فیلم برای عزیزان فیلم صنایع دستی است - تماشای آن بسیار دوست داشتنی است! گریدی هارپ

My Bluberry Evenings داستان الیزابت - با بازی نورا جونز - بانوی جوانی با قلب ویران را بازگو می کند که نیویورک را برای یک گشت و گذار در نزدیکی خانه ترک می کند و در حال استراحت در ایالات متحده است که در چند رستوران و بار شبانه کار می کند و با شخصیت های مختلف ملاقات می کند. دور از دسترس. داستان از طریق کارت پستال‌ها و نامه‌هایی که او از یک همراه می‌فرستد - با بازی جود رگولاتور، مالک غذاخوری کیک شماره یک او در نیویورک، روایت می‌شود. اکثریت قریب به اتفاق فیلم حول و حوش عصر اتفاق می‌افتد.

این یک فیلم فوق‌العاده تخیلی است که در آن مکان، شخصیت‌ها، انواع، سطوح و موسیقی به طور قطع تصمیم می‌گیرند که یک نمونه را ارائه دهند. عکس شب آمریکایی و شخصیت ها. تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، این سرگرمی از زندگی شبانه آمریکایی است که ما در تمام فیلم های نمونه آمریکایی می یابیم، به آن بازگشته و وصله شده است. ستایش، در صورت نیاز. ادای احترام نزدیک به خانه به شب آمریکایی. در واقع، شخصیت‌های فیلم به ما کمک می‌کنند تا شخصیت‌هایی را که در فیلم My Blueberry Nights‌های نوآر دهه‌های 50 و 60 دیده‌ایم، به یاد بیاوریم، اما در عین حال با ایمان بازی می‌شوند و با اشتیاق به تصویر کشیده می‌شوند.

شب با سبک و باوری خارق‌العاده فیلم‌برداری می‌شود و موسیقی واقعاً به تماشاگر کمک می‌کند تا به داخل رفته و بخشی از فضای شهری مرموز و خطرناک عصر هر شهر آمریکایی باشد.

به‌ویژه. راشل وایز، دیوید استراتهیرن و ناتالی پورتمن در کارهای جداگانه خود در بازیگری عالی، کاملاً باورنکردنی هستند. جود رگلاژ فقط در کارش خوب است، علیرغم اینکه شغلش استثنایی درخواست دراماتیک نیست.

بزرگترین نقص فیلم حضور نورا جونز در آن است، چهره ای زیبا. بدون رفتار، عملاً بدون عمق عاطفی، و اصلاً بدون توانایی بازیگری. این نقص او نیست، زیرا در هر صورت نباید برای آن شغل تصمیم می گرفت، فقط موسیقی دوست داشتنی اش. علاوه بر این، شخصیت او در محتوا به خوبی توسعه نیافته است، بنابراین، الیزابت به یک شغل ارتباطی تنزل می یابد - صرف نظر از اینکه او شغل اصلی است و تراژدی ها و ناامیدی های او به هیچ وجه قابل درک یا بررسی عمیق نیستند.
شب‌های بلوبری من به طور کلی دارای بررسی های تاسف بار است، با این حال من آن را با وجود لکه هایش به دلیل محیط نرمش، تصویری نزدیک از زندگی شبانه آمریکایی و شخصیت های زیرزمینی، موسیقی عالی، و نمایشگاه های یک فیلم دوست داشتم. بخشی از سرگرمی ها شب‌های بلوبری من برای من یک چیز منحصر به فرد دارد.

اگر به دنبال اهمیت و افشای عمیق وجودی هستید، با این موضوع قاطی نکنید. با این حال، اگر به یک داستان جذاب 90 دقیقه ای در مورد فرار یک زن جوان از سبک زندگی قبلی و گشت و گذار او در چند خط افق جدید نیاز دارید، پس در آن نقطه، حتماً این را امتحان کنید. وقتی شخص اصلی ما لیزی (نورا) از دفتر مرکزی خود در نیویورک (جایی که روی شانه صاحب همبرگر (جود رگولاتور) درباره مسائل عشقی رقت انگیزش گریه می کند) به خطوط افق جدید دورتر در غرب می رود، دائماً به دیگران معرفی می شود. ارتباطات بیهوده ای که واقعاً با او قابل اندازه گیری نیستند. رئیس (وونگ) ما را از میان دو یا سه تصویر نیمه تصویری عبور می‌دهد که در آن فرد کانونی ما لباس سرور او را می‌پوشد و با یک زوج بیگانه و غمگین در ممفیس، که به اندازه کافی توسط دیوید استرایترن و ریچل وایز به تصویر کشیده شده‌اند، گرد هم می‌آید. این بخش کوتاه از فیلم به طرز ماهرانه ای اجرا شده است و به قهرمان ما غذای جدی برای تفکر می دهد.

تراژدی در ممفیس دنبال می شود و لیزی را وادار می کند تا دورتر به غرب سفر کند و در آنجا با یک زن شرط بندی سریع و گستاخ مواجه می شود (ناتالی) پورتمن). داستان متعاقباً نافذی دنبال می‌شود که همسرش که اخیراً کشف شده است چند اسکلت در کمد لباس خود دارد که دائماً سعی می‌کند آنها را خفه کند. تصویر خانم پورتمن در اینجا واقعاً شایسته توجه است زیرا او به راحتی چرخ دنده های فیگوراتیو خود را از عکس داغ بی پروا به دختر کوچولوی متروک پدر بیگانه تغییر می دهد.

در تمام این مواقع، لیزی داستانی غیر قابل توجه و در عین حال قدرتمند را القا می کند. همانطور که او نامه هایی از این اتفاقات را برای دوست قدیمی مالک همبرگر خود در نیویورک می فرستد. آنها باهوش و واقعی هستند و به فیلم درخشش و همدلی می بخشند که قهرمان ما به طور کلی در روند عمیق خود ایجاد می کند. نورا واقعاً در به انجام رساندن این دگرگونی بی تکلف به خوبی عمل می کند، به خصوص وقتی که با پشتیبان صوتی و ملودیک فوق العاده اش گسترش یابد. سایر قطعات صوتی «غیر نورا» نیز به صحنه های داده شده خود تأکید و طعم می بخشند.

با این حال، سفر به طور کامل 360 درجه پیش می رود و او سرانجام به دفتر مرکزی خود در نیویورک بازمی گردد، کاملاً تازه. برخوردها و نقطه نظرات کشف شده او فقط قبل از بسته شدن کافی‌شاپ در «سیب بزرگ» ظاهر می‌شود، جایی که شاید بتواند برای آخرین بخش صوتی از محبوب‌ترین پایش وقت بگذارد... و شاید بیشتر!

**** اسپویل های جزئی ***** فیلمی حیرت انگیز که عنوان من به طور کلی عمیق ترین ایده است. ردیابی تصاویر متحرکی که بتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید یا احساس خاصی را در خود ایجاد کنید که از آن احساس قدردانی می کنید، بی سابقه نیست. در هر صورت، یک بار در یک دوره فوق العاده، فیلمی پیش می رود که واقعاً شما را مخاطب قرار می دهد. من بدون شک می‌توانم چند صفحه بنویسم، اما تمام تلاشم را می‌کنم تا ملاحظاتم را به چند پاراگراف محدود کنم.

این فیلمی است که می‌توانید مانند ملودی بلوز آهنگی به پایه دسترسی پیدا کنید و اجازه دهید مثل چیزی که خارج از مرکز می تواند صحبت کند. با وجود این، آهنگ بسیار طولانی و غم انگیزی که می توانیم چقدر متروک شویم و هر یک از آداب و رسومی که در آن حول غم خود می رقصیم با هدف نهایی فرار از آن یا اجازه دادن به میل به انتظار، به طور پیوسته در آهنگ وجود دارد. صرف نظر از اینکه ما هرگز واقعاً آن را پشت سر نمی گذاریم. این موضوع با کلیدهای جود لاو و همچنین صفحه‌های قسمت ناپیوسته که به طور مداوم به زمان سپری شده و مسافت پیموده شده از اولین دلشکستگی اشاره می‌کنند روشن می‌شود.

شما اغلب خواهید دید که شخصیت‌ها نه در عوض، بلکه در زندگی واقعی تزلزل می‌کنند. که واقعاً به این فکر می افزاید که شب‌های بلوبری من در مورد سفر است، برخلاف هدف. در نقطه‌ای مشخص، الیزابت می‌گوید: "من هدف خاصی به عنوان اولویت اصلی ندارم، اما... تا زمانی که جایم تمام شود، می روم". شخصیت او کاملاً جالب است، دارای ویژگی خیره کننده ای است که به شما اجازه می دهد بدون مشغول شدن روی او تمرکز کنید و احتمالاً طبق نیاز صحبت کنید. تایید استفاده نورا.

وایز نمایشگاه فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد (علیرغم این واقعیت که من از دیدن قسمت‌های کسل‌کننده او بیزارم) که واقعاً در حدود 45 دقیقه به نمایش درآمده است. او صحنه‌ای کلیدی از جمله نوار نواری را که به‌طور واضح به عنوان شباهتی برای تعهد در مسائل قلبی به من نشان می‌دهد، منتقل می‌کند.

پورتمن نیز واقعاً کار خود را به پایان رسانده و وزن آن را بدون برانگیختگی تحمل می‌کند. من خیلی مطمئن نبودم که چرا شخصیت او تا پایان داستانش در فیلم My Blueberry Nights قرار گرفته است، اما آن را جا می‌اندازد. استفاده اساسی از Jude Regulation تماشاگران مرد را مجذوب می‌کند و داستان شهر را به یک جدول زمانی متصل می‌کند.

یک بار در یک موقعیت فوق‌العاده در حالی که تبادل به‌طور غیرطبیعی متزلزل می‌شود و با در نظر گرفتن اینکه فیلمبرداری عالی است، دسته کوچکی از اهداف که بر خلاف لحن فیلم بیرون می‌روند. به هر حال شب‌های بلوبری من به 5 اصلی من رسیده است و بدون شک به فیلم های مختلف کار وای ونگ نگاه خواهم کرد. آفرین! 8.5/10